عصر ایران؛ امیر حسن خدیر- تمدید سه سالۀ قرارداد فرهاد مجیدی با باشگاه استقلال هم به کام هواداران پُرشمار این تیم خوش نشسته، هم تصویر بهتری از مصطفی آجورلو مدیر عامل جدید ترسیم می‌کند که گمان می‌شد به دنبال ایدیولوژیک کردن باشگاه است، هم پاسخی است به پرسش مهدی پاشازاده در مصاحبه با برنامۀ «ورزش و مردم» در ظهر جمعه که نمی‌دانست چرا فرهاد، اعتنایی به او نشان نداده چرا که منتظر بوده مدیر عامل جدید تصمیم بگیرد.
البته آقای پاشازاده نتوانست خویشتن‌داری کند و همین‌که اشتیاق خود را برای مربی‌گری از طرُق دیگر نشان داد اتفاقا مهم‌ترین انگیزه برای فرهاد شد تا از هر حاشیه و بگومگو بپرهیزد و به تمدید قرارداد بیندیشد.
حالا فرهاد بیش از پیش می‌داند که داستان استقلال و پرسپولیس با تیم‌های دیگر جداست از این منظر که مدیرعامل بیش از آن که مجری مصوبات هیأت مدیره باشد واسط نهاد دولت و باشگاه برای تأمین هزینه‌ها و تزریق بودجه است و اگر هیأت مدیره و مدیرعامل تعیین می‌شود برای آن است که از انگ دولتی بودن باشگاه نزد کنفدراسیون فوتبال آسیا برهند و امسال می‌خواهد با تیمی که خود بسته نتایج بهتری بگیرد و به عبارت روشن تر استقلال را از آن خود و هواداران و مدیران را خادم و نه مخدوم می‌داند. به عبارت روشن تر مدیر عامل قرار است پول و امکانات بیاورد و صاحب و مالک تیم نیست.
مهدی پاشازاده ظهر جمعه با دو قطبی مجازی - حقیقی می‌کوشید این گزاره را اثبات کند که فضاسازی‌ها به سود مجیدی واقعی نیست و تنها در شبکه‌های اجتماعی جریان دارد حال آن که هواداران در مقابل باشگاه هم تجمع کردند و به عزل مددی و ملکیان انجامید و این دیگر مجازی نبود و اگر کرونا مجال دهد در ورزشگاه ها نمود بیشتری پیدا می‌کند.
پیمان یوسفی، مجری برنامۀ ورزش و مردم هم بر خلاف سَلَف شوخ طبع و مرحوم خود - که به میانۀ صحبت میهمانان می‌دوید- تنها گوش می‌داد و از پاشازاده نپرسید حالا که مدیر عامل قبلی رفته چقدر احتمال دارد شما بمانید که توقع دارید فرهاد با شما هماهنگ باشد یا نپرسید آیا خود شما به دنبال آن نیستید که جای او بنشینید؟!
یا وقتی پاشازاده گفت کاپیتان تیمی بوده که فرهاد در آن بازی می‌کرده تا بزرگ تری خود را جدای عنوان «معاونت ورزشی» به رخ بکشد، می‌توانست یادآور شود عنوان‌هایی را که با دوسطر می‌آیند و می‌روند، زیاده جدی نگیرد و بگوید دانیل پاسارلا هم کاپیتان آرژانتین 1982بود که دیه‌گو مارادونا در آن بازی می‌کرد اگرچه خود مارادونا در سال 1986 کاپیتان شد و محبوبیت و حمایت هواداران داستان دیگری است یا وقتی اشاره کرد استقلال به الهلال باخت یا جام حذفی را از دست داد می‌توانست بگوید که هواداران اتفاقا نگران فرهاد بودند.
هم اقدام مجیدی در سکوت و تمدید قرارداد به مدت سه سال و دهان به دهان نشدن با قدیمی‌هایی که پشتِ در نشسته بودند تا مربی‌گری را بقاپند، هوش‌مندانه بود هم شعار مدیر عامل جدید که بر استقلال قدرت‌مند و ثروت‌مند تأکید کرده یعنی قرار است پول بیاورد و در بای بسم‌الله زمین دستگردی را در اختیار تیم گذاشته است و چه بسا امکانات دیگر پاس هم اضافه شود.
مجیدی همچنین بر سر ادامۀ حضور برادرش در جایگاه سرپرست چانه نزد و انتخاب بیژن طاهری و محمدی نوری‌فر هم رضایت هواداران را جلب می‌کند. درست است که فرزاد برادر فرهاد مجیدی است اما جدای برادری خود 10 سال در استقلال بازی کرده و 3 بازی ملی هم دارد و قابل انتقال به کادر فنی است و نباید با موارد مشابهی چون علی دایی و برادرش محمد مقایسه شود.
پرسپولیس و استقلال در زمینه‌های مختلف با هم رقابت دارند. یکی دو بار قهرمانی در آسیا را به رخ می کشد و دیگری قهرمانی‌های پیاپی اخیر در لیگ برتر را. یکی مدعی مردمی‌تر بودن است و دیگری به نفوذ در لایه‌های مختلف اشاره دارد.
ماجراهای اخیر اما یک گزاره دیگر را نشان داد که خود استقلالی‌ها هم قبول دارند: این که پیش‌کسوتان پرسپولیس بیش از پیش‌کسوتان استقلال به تیم‌شان و موفقیت آن و نه خودشان و کسب موقعیت و استفاده از فرصت‌ها و شکاف‌ها می‌اندیشند و از رشک و حسد دورترند.
