به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ کمبودهای مقطعی دارو، گرانی، صفوف طویل برای تهیه آن، توزیع غیرقانونی و بسیاری از حاشیه‌های تلخ بخش بهداشت و درمان حاکی از آن است که سیب سلامت، کرم خورده شده است. سازمان غذا و دارو با نشان سیب سلامت که ناظر بر وقایع ذکر شده است نیازمند یک خانه تکانی اساسی برای زدودن گرد و خاک از صنعت دارویی و غذایی کشور است.
سازمان غذا و دارو یکی از مهمترین سازمان‌های مرتبط با وزارت بهداشت است و بخش عمده‌ای از صنایع غذایی و دارویی را تحت نظر دارد. در دوره‌های قبلی این سازمان محل منازعه‌ی چهره‌های پرنفوذ صنعت دارو بوده است. شعار حمایت از تولید داخل گاهاً تفسیر به حمایت از یک بخش کوچک ازصنعت مانند تولیدکنندگان مواد اولیه دارویی شده و عملاً کشور در لبه‌ی پرتگاه تهدیدات دارویی قرار گرفته است. برخی کارشناسان معتقدند که اینکه به ناگاه تولید یک یا چند داروی خاص متوقف می‌شود یا داروهایی که در بازار جهانی قیمت چندانی ندارند در کوچه پس کوچه‌های ناصرخسرو به قیمت‌های گزاف فروخته می‌شود، ناشی از انحصاری است که توسط برخی شرکت‌های تولیدکننده مواد اولیه و لابی آنها در سازمان غذا و دارو ایجاد شده است.
سازمان غذا و دارو نیازمند یک خانه‌تکانی جدی است و این اتفاق با روی کار آمدن وزیر بهداشت جدید شدنی است. اما سکاندار سازمان غذا و دارو باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد که بتواند در مقابل گرانی و کمبود دارو و قاچاق آن بایستد و در عوض در تعامل با سندیکاهای مرتبط با سازمان بتواند به واردات یا تولید نوشداروهایی بپردازد که نجات جان مردمان این سرزمین به آن ها گره خورده است؟ این سوالی است که با دکتر زهرا شیخی، سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، مطرح شد.
نکته‌ای که در سخنان این نماینده مجلس است، در حقیقت بزرگ‌ترین آفتی است که گریبان بخش بهداشت و درمان را در سال‌های اخیر گرفته است. برخی مسئولینی که خود سابقه سهامداری داشته‌اند با حضور در سازمان تصمیماتی گرفته‌اند که توسعه‌ی صنعت دارو را با چالش مواجه و بحران‌های دارویی مواجه کرده است.
شیخی در این باره می‌گوید: «باورم این است که برای انتخاب رئیس سازمان غذا و دارو مهمترین شاخص در نظر گرفتن تعارض منافع افراد باشد. یعنی شخصی که در این جایگاه قرار می‌گیرد در ابتدای امر علاوه بر تدابیر تخصصی نگاهی دلسوزانه، خالصانه، مدیر و مدبرانه اتخاذ کند و نه منافع شخصی و صنفی.»
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یازدهم اضافه می‌کند: «در بحث دارو هم مدیریت قابل قبولی مشاهده نشده است. در هر صورت انتظار این است که فردی زمامدار سازمان غذا و دارو شود که پیش از هر چیز سابقه اجرایی قوی داشته باشد در کنار علم و تخصصی که باید داشته باشد و با رویکردی جهادی برای حل معضلات این حوزه وارد میدان عمل شود. دقیقتر اگر بخواهم اشاره کنم مدیری با سابقه قابل استناد که بشود به او اعتماد کرد یعنی در مقاطعی که گلوگاه‌های تصمیم‌گیری بوده، توانسته باشد منافع ملی و مردمی را ارحج بر منافع شخصی و صنفی خود بداند و رای و نظرش را اعمال کند، این فرد می‌تواند گزینه مناسبی باشد.»
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان در پاسخ به این سوال که آیا سوابق آکادمیک و علمی کاندیدای سازمان غذا و دارو باید برای ریاست در نظر گرفته شود یا آنکه گزینه مد نظر باید خود صاحب شرکت یا کارخانه داروسازی باشد، می‌گوید: « به نظر من ریاست سازمان غذا و دارو نباید دارنده شرکت یا کارخانه داروسازی باشد چون در چنین شرایطی ممکن است منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهد. در انتخاب ریاست سازمان غذا و دارو بحث تعارض منافع بسیار مهم است. معمولاً چنین مزایایی در تصمیم‌گیری‌های افراد شاید تاثیرگذار باشد. »
او در پاسخ به سؤالی درباره تلاش‌های برخی سندیکاهای دارویی برای تاثیرگذاری بر انتخاب رئیس جدید سازمان غذا و دارو نیز گفت:« واقعا امیدوارم چنین اتفاقی رخ ندهد یا دست کم اجازه چنین کاری داده نشود چون تا وقتی که چنین موضوعی وجود داشته باشد عملاً دست مافیای دارو قطع نخواهد شد.»
شیخی درباره شاخص‌های مهم در انتخاب رئیس سازمان غذا و دارو گفت: «رئیس سازمان غذا و دارو باید شاخص‌های عمومی و اختصاصی را دارا باشد. در پلن‌هایی که در وزارت بهداشت و درمان وجود دارد این موارد مشخص است. یک سری خصوصیات ذکر شده است و به لحاظ علمی و تخصصی نیز براساس یک سری از آیتم‌ها قطعا فردی که قرار است کاندیدای ریاست سازمان غذا و دارو شود امتیاز حداقلی را کسب کند.»
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس همچنین درباره‌ی اهمیت سازمان غذا و دارو گفت: «در جایگاهی چون سازمان غذا و دارو مباحثی مطرح است که با جان مردم مستقیماً در ارتباط است و شاید بحث غذا از بحث دارو هم مهم‌تر باشد. متاسفانه بحث غذا در سال‌های اخیر بسیار مغفول مانده است و بیشتر به سهم دارو و تجهیزات پرداخته شده است در حالی که یکی از مهمترین شاخص‌های امنیتی جهان بحث امنیت غذایی و موضوعات مرتبط با آن است.»
انتهای پیام/
