به گزارش خبرنگاراقتصادی پایگاه خبری خبرآنی،روند بررسی تحلیل شاخص های بازار کار در زمستان 99 حاکی از این است بررسی روند جمعیت در سن کار نشان میدهد که این رقم در زمستان 1399 حدود 696 هزار نفر افزایش داشته است که 48 درصد از این افزایش مربوط به مردان و 52 درصد مربوط به زنان است.
تغییرات نرخ مشارکت از 7 . 3 درصد کاهش در فصل بهار 1399 نسبت به بهار 1398 ، به حدود 5 . 1 درصد کاهش درزمستان 1399 نسبت به زمستان 1398 رسید.
به همین نسبت، شاهد کند شدن روند افزایشی جمعیت غیرفعال از حدود 2 میلیون و 760 هزار نفر در مقایسه بهار 1399 به بهار 1398 به 1 میلیون و 308 هزارنفر در مقایسه زمستان 1399 به زمستان 1398 هستیم. کند شدن روند کاهشی نرخ مشارکت میتواند ناشی از کاهش ترس و افزایش امید به پیدا شدن راه های معالجه و نیز پیشرفته تر شدن امکانات کار به صورت غیرحضوری و سازگاری بیشتر زیرساخت های تکنولوژیکی با دورکاری باشد.
یکی از مهمترین آثار شوک ویروس کرونا بر بازار کار ایران، توقف مسیر رشد جمعیت فعال (بالاخص در جمعیت شاغل) است. آمارها نشان میدهد که از پاییز 1393 به بعد و به مدت 21 فصل، به طورمتوسط حدود 760 هزار نفر به جمعیت فعال در هر فصل نسبت به فصل مشابه سال قبل از آن اضافه شده است.
اما از فصل بهار 1395 روند کاهشی رشد جمعیت فعال آغاز شده است. بدین معنی که به تدریج میزان افزایش جمعیت کم و کمتر میشود تا اینکه در زمستان 1398 ، با شوک کرونا این افزایش متوقف میشود. در زمستان 1398 نسبت به فصل مشابه سال قبل، جمعیت فعال 243 هزار نفر و در
فصول بهار، تابستان و پاییز 1399 نسبت به فصل مشابه سال قبل به ترتیب 1993 و 1626،1490 هزار نفر کاهش داشته است. این روند در زمستان 1399 نیز تداوم یافته و 611 هزار نفر کاهش در جمعیت فعال را نشان میدهد. 93 درصد از این کاهش ( 567 هزار نفر) مربوط به کاهش جمعیت فعال زنان و ما بقی آن ( 7 درصد) مربوط به جمعیت فعال مردان است.
*وضعیت اشتغال
همچنین در زمینه اشتغال بررسی ها نشان می دهد که طی 5 سال و نیم منتهی به زمستان 1398 همواره جمعیت شاغل افزایش یافته است.
به طور متوسط در هر فصل نسبت به فصل مشابه سال قبل 621 هزار نفر به جمعیت شاغل اضافه شده است.
نتایج بررسی های مرکز پژوهش های مجلس نشان میدهد افزایش اشتغال طی این دوره عمدتاً در بخش خدمات و بنگاههای بسیار کوچک دارای کمتر از 4 چهار نفر کارکن و با وضعیت شغلی و فاقد قرارداد به معنای متعارف بوده است که سهم کمتری از این اشتغال ایجاد شده " کارکن مستقل"(نسبت به گذشته) دارای پوشش بیمه به واسطه شغل خود بودهاند و سهم بیشتری (نسبت به گذشته) دارای اشتغال ناقص هستند و تمایل دارند شغل تمام وقت داشته باشند. بنابراین اشتغالی که طی دوره
مورد بررسی محقق شده، تفاوت های قابل ملاحظه های با ترکیب اشتغال کشور در دوره های قبل دارد؛ زیرا از یک سو شاهد حضور پُررنگتر زنان و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی در بازار کار هستیم و از سوی دیگر اشتغال ایجاد شده اشتغالی است که نه توسط بخش دولتی یا شرکتی و کارخانهای، بلکه توسط بخش غیرشرکتی و با تمرکز بر خدماتی مانند خُردهفروشی و عمدهفروشی، تعمیرات، حمل و نقل، واسطه گری، خدمات مواد غذایی و ... ایجاد شده است. بهنظر میرسد جوانان کشور به واسطه نیاز برای تأمین معیشت و در دورهای که تقاضای نیروی کار توسط شرکت ها و بنگاههای اقتصادیِ متوسط و بزرگ بسیار محدود بوده است، خود اقدام به ایجاد مشاغل و ارائه خدماتی برای گذران زندگی خود نمودهاند.
با این حال با شیوع ویروس کرونا در زمستان 1398 ، همین روند نیز متوقف شد. به طوری که جمعیت شاغل در بهار 1399 حدود 1499 هزار نفر کاهش را نشان میدهد. در ادامه با گذر از شوک اولیه شیوع ویروس کرونا و پذیرش زندگی و کار با وجود کرونا به تدریج از میزان کاهش اشتغال کاسته شد تا اینکه در زمستان 1399 این رقم به 300 هزار نفر رسید. امید می رود به زودی اشتغال روند صعودی دهه اخیر را مجدد در پیش بگیرد و در بهار 1400 افزایش و یا ثبات تعداد شاغلین را داشته باشیم.
انتهای پیام/
