جان بولتون اسلام آباد را به دنبال کردن برنامه‌ای جسورانه در خصوص سلاح هسته‌ای و حمایتش از گروه‌های افراط‌گرا متهم کرد که به دلیل عملکرد بد سیاستمداران آمریکا و ارزیابی اشتباه‌شان و عدم رسیدگی خوب به این موضوع همچنان یک تهدید است.
به گزارش خبرآنی، جان بولتون مشاور امنیت ملی سابق در دولت دونالد ترامپ در مقاله‌ای در روزنامه واشنگتن پست تحت عنوان "زمان طفره روی درباره پاکستان مسلح به سلاح هسته‌ای و دوست طالبان گذشت" نوشت: پیامدهای عمیق خروج آمریکا و آینده پاکستان در حال تجلی هستند. با سقوط کابل زمان اهمال کاری و طفره روی تمام شد. تسلط طالبان بر کشور همسایه، افغانستان، خطری بزرگ به لحاظ تلاش تندروها در پاکستان برای افزایش تاثیرگذاری‌شان بر اسلام آباد است که تسلط آنها در این مرحله کشور را تهدید می‌کند.
او خاطرنشان کرد: سازمان اطلاعات پاکستان (ای اس ای) همچنان یک مرکز رادیکالی است که این دیدگاه در صفوف ارتش و حتی در سطوح بالا پخش شده است. عمران خان، نخست‌وزیر مثل بقیه رهبران منتخب تنها دکور است. در جریان جنگ شوری در افغانستان سازمان اطلاعات پاکستان طالبان را علیه ارتش شوروی به دلایل دینی و امنیت ملی حمایت کرد. وقتی آمریکا تمام کمک‌هایش را از طریق پاکستان به جنگجویان منتقل کرد و کنترل بر این کمک‌ها را از دست داد رهبران سیاسی و جنگجویان موفق شدند به این حمایت‌ها دست یابند. همچنین پاکستان از گروه‌های تروریستی برای هدف گیری هند استفاده کرد. هند رقیب منطقه‌ای اصلی علیه کشمیر، نقطه تنش ایجاد شده از سال ۱۹۴۷، تقسیم و استقلال آن از بریتانیاست.
بعد از خروج مسکو از افغانستان در سال ۱۹۸۹ سازمان اطلاعات پاکستان به شکلی شگفت‌انگیز به حمایت از طالبان و دیگر گروه‌هایی که سال ۱۹۹۶ بر کشور مسلط بودند، فراخواند. ایده جنگ طلبانه ارتش پاکستان بر لزوم وجود نظام دوست در کابل به عنوان عمقی علیه هند تاکید دارد و این اعتقاد رهبران پاکستان است که طالبان می‌تواند این عمق را ایجاد کند.
بعد از طالبان توسط ائتلافی به رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۱ پاکستان پناهگاه امن و کمک‌هایی را به رهبران طالبان اعطا کرد به رغم اینکه اسلام آباد همواره آن را رد کرده است. بعد از تسلط طالبان بر قدرت پاسخ زیبای طالبان به پاکستان و دیگر دوستان رادیکالش داده خواهد شد.
روشن است جهان نیازی به سیستم تروریستی جدید ندارد اما خطر در پاکستان بزرگتر و بر قاعده متفاوتی است حتی زمانی که با ایجاد القاعده و داعش و جای پای آنها در افغانستان مقایسه می‌شود. در حالی‌که ایران دنبال دستیابی به سلاح هسته‌ای است پاکستان تعدادی از این سلاح‌ها را چه بسا ۱۵۰ کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد. کنترل تندروها بر این نوع سلاح‌ها تهدیدی برای هند است و این بر تنش منطقه می‌افزاید. اگر نقش اصلی چین در برنامه هسته‌ای پاکستان و موشک‌های بالستیک آن را مورد توجه قرار دهیم.
همانطور که منظور از انتقال کلاهک‌های هسته‌ای پاکستان به گروهی تروریستی ممکن است یک ۱۱ سپتامبر جدید و کشنده‌ای که قابل وصف نیست را تداعی کند. تمام این دلایل حفظ حضور نظامی آمریکا و ناتو در افغانستان را می‌طلبد. می‌توانیم ظهور هر گروه تروریستی احتمالی به اضافه مرزهای ایران و پاکستان با افغانستان را زیر نظر بگیریم. متاسفانه تصمیم ترامپ - بایدن قطب‌نمای تامین این کنترل را لغو کرد.
همکاری آمریکا و پاکستان در جنگ سرد و با توجه به تلاش‌های آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر ضروری بود واشنگتن انتقاد خود از پاکستان در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای و حمایتش از گروه‌های تروریستی را کاست.
بعد از سقوط کابل آمریکا دیگر نیازی به همکاری پاکستان در زمینه لجستیکی و حسن نیت آن ندارد با اذعان ما به وضعیت پیچیده ناشی از قدرت‌های هسته‌ای پاکستان آمریکا باید فشار شدیدی بر آن در صورت ادامه حمایتش از طالبان و گروه‌های تروریستی دیگر وارد کند. معمولا دولت پاکستان به عنوان تنها دولتی که شامل افراد خرابکار و خاموش‌کنندگان بحران است و آنها باید تلاش‌شان را بیشتر کنند و باید شهروندان را متقاعد کنند که راهی که دولت پیموده کشور را امن‌تر کرده است.
در نبود ادله توقف حمایت پاکستان از طالبان آمریکا باید حمایتش از اسلام آباد متوقف کند و آن را از لیست هم‌پیمانان بزرگ خارج از ناتو حذف کند و تحریم‌هایی را بر این کشور به دلیل حمایتش از تروریسم اعمال کند و باید به سرعت و بیشتر توجهش را به سمت هند معطوف کند.
مهمتر از همه باید روی زمان متمرکز شود و توجهش را به سمت زرادخانه هسته‌ای پاکستان و تاسیسات ساخت این سلاح‌ها ببرد اگر نظام تروریستی یا حتی دولتی مثل دولت کنونی، در آینده این سلاح‌ها را منتقل کند ما باید قادر به توقف آن باشیم. چین باید از جدیت و نیات ما از جمله مسؤولیتی که برعهده دارد که بخش مهمی از تلاش‌های هسته‌ای پاکستان را در صورت استفاده نادرست از این سلاح‌ها تشکیل می‌دهد، دریابد.
بولتون این سوال را پرسید که آیا بایدن قاطعیت و کفایت چنین کاری را داشته؟ خودش هم پاسخ داد: نه.
انتهای پیام
