علی حسین شهریور, دبیرکل خانه تعاونگران در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری خبرآنی، درباره نقش دولت در توسعه تعاون گفت:بررسی ها نشان می دهد عمده ترین مانع توسعه تعاونی ها در کشورهای در حال توسعه سوءتفاهم در بین سیاست گذاران و برنامه ریزان در مورد تعاونی ها و نحوه کار آنها و انتظارات غیر واقعی از آنچه تعاونی ها واقعاً می توانند انجام دهند می باشد که در نتیجه منجر به برنامه ریزی پدرسالارانه از سوی دولت برای تعاونی ها شده است.
وی ادامه داد: این نگاه و رویکرد باعث شده است بسیاری از اعضای تعاونی ها و عموم مردم اغلب، تعاونی ها را به عنوان یک سازمان تحت کنترل دولت یا تحت حمایت دولت و اقتصادی ناکارآمد و نابسامان تلقی کنند ، که منافع دولت یا مدیران خود را بیش از منافع اعضای خود در نظر می گیرند.
شهریور گفت: باید توجه داشته باشیم که مسیر توسعه تعاونی ها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. در برخی از کشورهای در حال توسعه تعاونی ها تا حدی تحت کنترل دولت قرار دارند که اعتقاد بر این است که می توانند به مقیاس اقتصادی برسند ، قدرت انحصارات را بشکنند و به اعضای خود کمک کنند تا در جریان اصلی اقتصادی ادغام شوند.
وی افزود: این در حالی است که در کشورهای صنعتی تعاونی ها به عنوان یک نیروی اقتصادی و اجتماعی به رسمیت شناخته شده اند. در کشورهای صنعتی دیده می شود که تعاونی ها سازمان های بخش خصوصی هستند ، و در مواردی که عملکرد آنها از نظر اجتماعی ارزشمند تلقی می شود ، اغلب از حمایت دولتی برخوردار می شوند.
دبیرکل خانه تعاونگران گفت:گرچه هیچ الگویی، حتی الگوی تعاون قادر به ارائه یک پاسخ جامع برای تمامی تغییرات پیش روی کشورها نیست، اما شیوه تعاونی فرصتی یگانه و منحصر به فرد در اختیار سیاستگذاران و اقتصاد کشورها گذاشته است.
وی ادامه داد: تعاونی ها می توانند فعالانه برای شکل دادن به آیندۀ اقتصاد و رفاهی که مردم دنیا می خواهند مشارکت کنند. واضح است که تعاونی ها به تنهایی توان انجام این کار را ندارند. بنابر این همکاری و مشارکت با دولت در عین حفظ استقلال و عدم وابستگی تعاونی ها ضروری است.
شهریور ادامه داد: باید بپذیریم که تغییر نقش دولت در رابطه با تعاونی ها از نقش پدرسالارانه و مداخله ای به نقش حمایتی دمکراتیک یک ضرورت است. حیاتی است که دولتها حمایت خود را به طور ناگهانی از تعاونی ها پس نگیرند. تعاونی ها و سازمان های بالا دستی آنها (فدراسیون ها ، کنفدراسیون ها ، اتاق های تعاون، اتحادیه ها) برای بسیج منابع ، ایجاد قدرت و ظرفیت های مدیریتی و یادگیری کنار آمدن با فشارهای بازارهای رقابتی به زمان نیاز دارند. بنابراین دولت ها باید قبل از حذف تدریجی پشتیبانی ، به تعاونی ها وقت کافی بدهند و توانایی های تعاونی ها را ارزیابی کنند.
وی گفت: با کاهش مداخلات دولت ، باید سازمان های بالا دستی تعاونی (فدراسیون ها ، کنفدراسیون ها ، اتاق های تعاون و اتحادیه ها) تلاش مضاعفی کنند که خلا موجود را پر کنند.
انتهای پیام/
