به گزارش خبرنگار خبرآنی، رحم از سه لایه داخلی (اندومتر)، لایه میانی از جنس عضله (میومتر) و لایه خارجی (سروز رحم) تشکیل شده است.
در بیماری «اندومتریوزیس»، بافت اندومتر رحم به صورت نابجا، بیرون از رحم و در نواحی مختلف مانند دیواره لگن، سطح تخمدانها، سطح رودهها، دیافراگم و… تشکیل شده، معمولاً با آغاز سیکل قاعدگی شروع به خونریزی کرده، ایجاد درد میکند.
به منظور شناخت بهتر این بیماری از منظر اپیژنتیک، محققان کشور پژوهشی طراحی کردند که طی آن الگوی متیلاسیون در خوشه ژنی هومئوباکس انسانی (HOX) بین بافت طبیعی و نابجای اندومتر مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
بدین منظور از ۹ زن سالم فاقد اندومتریوزیس و ۱۶ زن مبتلا به اندومتریوزیس نمونهبرداری شد؛ سپس نمونهها بهوسیله روشهای آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.
این پژوهش که در مجله بین المللی Fertility and Sterility به چاپ رسیده است، نشاندهنده تفاوت در الگوی متیلاسیون بافت اندودرم طبیعی و نابجا در ۲۸ ژن از ۸۴ ژن مورد بررسی در خوشه ژنی هومئوباکس انسانی و ژنهای وابسته به آن بود.
در این پژوهش روش جدیدی برای تولید شبه بافتهای آزمایشگاهی (ارگانوئید) از بافت اندورم ارائه شد که میتواند با ایجاد مدل مناسبی از بیماری اندومتریوزیس، امکان مطالعه بیشتر این بیماری در شرایط آزمایشگاهی را فراهم کند.
دکتر مریم شاهحسینی، دکتر فرشته اسفندیاری، دکتر حسین بهاروند و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه تهران این تحقیقات را به نتیجه رساندند.