به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از بسیج سازندگی، کارخانه ای با 70 سال سابقه صنعتی و نشانی که در ایران و دنیا اعتبار داشت، در پیچ و خم مشکلات به ایستگاه تعطیلی رسیده بود. اما با اراده ای از جنس "قضا" ورق برگشت و تولید دوباره جان گرفت. بزرگی سالن های تولید از بیرون ساختمانها و سوله ها هم پیدا است. وقتی از ورودی کارخانه به سمت درب خط تولید قدم برمی داری ، طول چند صدمتری باید طی کنی. صدای پیوسته فعالیت دستگاههای نساجی به گوش می رسد.
انگار که اینجا همه چیز بر مدار درست خود می چرخد. روح تولید گویی از پریشانی و بلاتکلیفی رها شده و کارخانه از چنگ سالهای طاقت فرسایی که طلبکاران تنها میهمانانش بودند و دستگاهها مانند کارگرانش، از کار بیکار شده بودند گریخته است.
از نفس افتادن تولید با تحریم خارجی و داخلی!
در خروجی شرقی کلان شهر تبریز منطقه ای مشهور به دروازه تهران است که کارخانه های قدیمی و خوشنام فراوانی را در گوشه و کنار خود جای داده است.
اما در طول سالهای اخیر یکی از کارخانه های اصلی این مسیر با وجود توان بالای تولید پرده تقریبا به تعطیلی رسیده و خاموشی چراغ آن به دغدغه مردم و مدیران استان تبدیل شده بود تا اینکه همت کارشناسان قضایی و همراهی مدیران مجموعه، جان تازه ای به کارخانه بخشید.
مدیرعامل این مجموعه می گوید: تحریم های صنعتی هم موجب از کار افتادن ماشین آلات نساجی، توری بافی و پرده بافی شد و هم تهیه مواد اولیه را برای ما سخت کرد. همزمان با گرفتاری های مالی ، سررسید تسهیلات بانکی هم آمد و ادامه کار تقریبا ناممکن شد.
صدقی نسب توضیح می دهد : تولید محصولاتمان چند سالی به صورت مقطعی با ظرفیت کمتر ادامه داشت اما این روند نمی توانست تثبیت شود تا اینکه با ورود تشکیلات قضایی استان و کارشناسی مشکلات، سرمایه گذار دیگری هم به جمع ما اضافه شد و تولید روی غلتک افتاد.
وی ادامه می دهد: هم اکنون ظرفیت یکی از کارخانه های ما سالانه 100 هزار تن نخ پرده، 3 میلیون مترمربع گیپور و یک هزار و 4 تن بافت در سال است و ظرفیت کارخانه دیگر هم 3 هزار تن نخ است.
صدقی نسب می گوید: تولید از چیپس پلی استر که ماده پایه نخ است آغاز می شود و به صدها نوع پرده و رومیزی می رسد.
وی اضافه می کند: به دلیل قابل رقابت بودن محصولات از لحاظ قیمت و دوام و البته برخورداری از استاندارد 7 جهانی، به 32 کشور جهان در سه قاره اروپا ، آمریکا و آسیا صادرات داریم و جالب اینجا است که محصولاتمان به کشور ترکیه که خود قطب پرده بافی دنیا است صادر می شود.
به گفته مدیرعامل این مجموعه تولیدی، در حال حاضر 400 نفر به صورت مستقیم مشغول به کارند و تا سال 1400 این رقم به 600 نفر می رسد.
وقتی کالانمای محصولات کارخانه را نگاه می کنم تنوع طرح و رنگ، بافت و ضخامت پرده ها دیدنی است.برخی ساده و برخی طرح دار ، تک رنگ و یا ترکیبی از رنگهای مختلف به سلیقه مشتریان داخلی و خارجی.
سرامیک هایی برای صادرات
به شهرستان مرند در شمال غربی تبریز می رویم. در مسیر پیام – خوی نخستین کارخانه ای که در کنار جاده دیده می شود مقصد ما است.
نیاکار مدیرعامل مجموعه تولید سرامیک می گوید : این کارخانه در سال 1372 آغاز به کار کرده است و سالها نشان خوشنامی بوده است اما اوایل دهه 90 به مشکل مالی برخورد و نهایتا در سال 96 ورشکسته اعلام شد.
خرداد ماه سال 96 با تصمیم دستگاه قضایی مبنی بر ادامه تولید مجموعه را به شکل استیجاری واگذار کردند و در طول یک سال با بهسازی ماشین آلات و فعال کردن یک خط جدید ، توانستیم ظرفیت تولید را از 40 هزار مترمربع به 120 هزار مترمربع افزایش دهیم.
با او گشتی در سالن بزرگ کارخانه می زنیم.از همان ابتدای خط تولید که خاک معادن مختلف آذربایجان شرقی سرند و در دستگاههایی با هم مخلوط می شوند تا وارد مخزنهای ترکیب با آب شوند و سپس با عبور از مراحل سفت شدن و برش و لعاب به طرح زنی و پخت نهایی می رسند.
نیاکار توضیح می دهد: با طی مراحل قانونی سرانجام در روزهای پایانی سال 97 کارخانه به صورت اجاره به شرط تملیک به ما و همکار سرمایه گذارمان تحویل داده شده است. حالا 156 نفر کارگر قدیمی و نیروی جذب شده جدید داریم و 80 درصد محصولات خود را به کشورهای مختلف همسایه صادر می کنیم.
باقری سرمایه گذار کارخانه می گوید : با خرید تنها 2 سامانه جدید و راه اندازی خط اختصاصی آنها توان و تنوع تولید ما چندبرابر شده است.
او با اشاره به دستگاه دیجیتالی که در حال حک طرحهای جدید روی سرامیکهای کف است ادامه می دهد : قبلا برای تغییر طرح ، حداقل یک شیفت کاری باید تعطیل می کردیم . البته قبل از آن هم برای ساخت نمونه طرح می بایست یک ماه وقت می گذاشتیم.در حالی که الان در چند ثانیه هر طرح و رنگی که مورد پسند مشتری است قابل اجرا می شود.
انتهای پیام/
