به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، «جو بایدن»، رئیس جمهور جدید آمریکا طی چند روز گذشته با مقامات اروپایی از جمله بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس، امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه و آنگلا مرکل، صداعظم آلمان گفتگو کرد که یکی از موضوعات مورد بحث آنها مربوط به توافق هستهای ایران بوده است.
وبگاه «اسکای نیوز عربی» عصر دیروز (دوشنبه) بهنقل از منابعی در واشنگتن مدعی شد که دولت «جو بایدن» رئیسجمهور آمریکا طرح جدیدی درباره ایران دارد. این منابع اعلام کردهاند: بایدن از طریق میانجیگران اروپایی تلاش میکند که گفتگوهای مستقیم با تهران را آغاز و این کانال ارتباطی را مجدداً برقرار کند.
«کنت مکنزی» فرمانده مرکزی تروریستهای آمریکایی در منطقه (سنتکام) نیز در جریان اولین سفر خود به منطقه غرب آسیا پس از اتمام دوره ریاست جمهوری ترامپ به خبرنگاران گفت، پس از سوگند خوردن جو بایدن، روابط ایران و آمریکا در «دوره فرصت» قرار دارد.
این فرمانده آمریکایی مدعی شد: دولت جدید در واشنگتن قصد دارد سیاست آمریکا را بازبینی کند.
اظهارات مقامات و رسانههای غربی درباره برجام این روزها به ظاهر مثبت به نظر میرسد. همانگونه که سخنان مقامات اروپایی چندسالی است که بیانیهها و مواضع نسبتا مثبتی را درباره توافق هستهای داشتهاند، اما به لحاظ عملی خروجی و نفعی را برای ایران نداشتهاند. اظهارات مقامات آمریکایی نیز تا به حال پشتوانه عملی نداشته و صرفا در حد حرف و ژست گفتگو بوده است. این اظهارات جز آنکه با هدف تشدید شکاف داخلی در ایران باشد، سود چندانی را برای کشور نداشته است. همانگونه که بسیاری از مقامات کشورمان بر آن تاکید کردهاند، توافق هستهای بیش از حرف و کاغذ، به عمل و اراده نیاز دارد.
تحرکات و تحولات اخیر در آمریکا و اروپا به نظر میرسد هدف واحدی را دنبال میکنند و آن ایجاد پلتفرمی است که در آن سایر مسائل نیز مورد گفتگو قرار گیرند. غرب اکنون، بیش از آنکه به دنبال احیای منافع طرفها از جمله ایران در برجام بیندیشد، یکطرفه به موضوع نگاه کرده و صرفا به دنبال اعمال محدودیتهای بیشتری برای کشورمان است.
در چنین شرایطی انتظار میرود که مقامات ایرانی، فریب غرب را نخورند. هر گونه بازی در زمین حریف به واسطه عدم محاسبه دقیق میتواند باعث شود که عدهای در داخل خود را به دلال فشار غرب بر مردم ایران تبدیل کنند.
آنچه مقامات کشورمان از جمله مقام معظم رهبری بر آن تاکید کردهاند این است که بازگشت آمریکا زمانی معنادار خواهد بود که تحریمها در عمل رفع شوند. حال آنکه به گفته یکی از اعضای هیئت نظارت بر اجرای برجام، دونالد ترامپ در دوران تصدی خود 751 تحریم جدید را علیه ایران اعمال کرد و 802 تحریم را برگرداند. بنابراین منظور از رفع، تحریمها همه این موارد است، نه اینکه فقط تحریمهای جدید دوره ترامپ برداشته شوند.
یک سری از تحریمهایی هستند که دولت ترامپ به آنها برچسبهای جدیدی زده است. یعنی اگر تحریمی، اساس اشاعهای داشته است، برچسب (تگ) تروریستی نیز بر آن افزودهاند. به عبارتی دولت ترامپ سعی کرد تا تحریمهای رفع شده برجامی را با برچسبهای دیگر تحکیم کند تا حتی در صورت بازگشت به برجام نیز رفع نشوند و راه تعلیق آنها بسته شود. مثال بانک مرکزی از جمله این موارد است که تحت برچسب جدیدی تحت تحریم قرار گرفته است. باید توجه کرد که تغییر برچسب و تلاش برای تغییر ماهیت اینگونه تحریمها، استدلالی مسموع برای برای عدم رفع آنها نیست. لذا اروپا و آمریکا در صورت بازگشت باید تمامی تحریمها را رفع کنند، و هیچکدام از آن نباید مشروط بر مفاد یا شروط جدیدی شود؛ هر گونه شرط و شروط جدید، یا امتناع از رفع بخشی از این تحریمها، در اصل به معنای توافقی جدید یا بازمذاکره برجام خواهد بود که سیاست کشورمان مخالفت با آن بوده است.
سیاست شفاف و صریح ایران برداشتن موثر و عملی همه تحریمهای برجامی و دوران ترامپ است؛ که این خواستهای در چارچوب برجام و جزو تعهدات و وظایف اعضای برجام و طرفهای پایبند به قطعنامه 2231 است. بنابراین لازم است که مقامات کشورمان در مراودات و پیام و پسغامهای علنی یا غیرعلنی خود مراقب باشند که در راستای سیاست کشور حرکت کنند؛ و به گونهای نباشد که در عمل خود را به عنوان کاتالیزور فشار غرب بر کشور تبدیل کنند.
غرب در پی این است که اگر بتواند با حفظ برخی از تحریمها از آنها به عنوان اهرمی برای فشار بر تهران به منظور گرفتن امتیازات بسیار گزاف استفاده کند به نحوی که ایران را از تمام مولفههای قدرت خود تهی و آن را تسلیم خود سازد. راضی شدن به رفع بخشی، و نه تمامی تحریمها مرتبط، کمک به کمپین غرب و تسهیل فشارهای آتی آنهاست. در صورت تمایل اروپا و آمریکا برای بازگشت به توافق هستهای، هیچکدام از تحریمهای مربوط به برجام (بازگردانده شده) و تحریمهایی دوره ترامپ و تحریمهایی که برچسب جدید به آنها اضافه شده، نباید باقی بمانند. طبیعتا رفع تحریمها مقدمه و پیش نیاز این بازگشت به تعهدات میتواند باشد، نه اینکه پس از ورود آنها به توافق بررسی و اجرایی شود.
انتهای پیام/.