به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از مرکز ملی فضای مجازی، انتظار می رود سیستم های فیزیکی سایبری آینده (CPS) مانند شهرهای هوشمند، ربات های مشارکتی یا وسایل نقلیه خودران، بسیار هوشمند ، الکتریکی و متصل به شبکه باشند و با این وجود این سوال محوری پیش می آید که تأثیر این ویژگی های جدید بر آموزش و تحقیقات در سال ۲۰۳۰ با تاکید بر شعار توسعه پایدار چگونه خواهد بود.
برای پاسخ به این سوال ۴ سناریو شامل موارد زیر مورد بررسی قرار گرفته است:
۱. سناریوی «ترمیناتور» که یک آینده پادآرمان شهر (ویرانشهر) را نشان می دهد که در آن تنها سود بیشتر نیروی محرک پیشرفت فناوری است و اهداف توسعه پایدار محقق نمی شوند.
۲. سناریوی «غول آهنین» که نمایانگر اجرای موفقیت آمیز اهداف توسعه پایدار است و در آن توسعه فناوری نیروی تحقق این اهداف است.
۳. سناریوی موسوم به «پیشرفت آهسته» ، آینده ای را نشان می دهد که پیشرفتهای تدریجی فناوری در آن وجود دارد اما هنوز توسعه پایدار به مسئله ای جدی تبدیل نشده است.
۴. سناریوی «انسانگرایی» آینده ای را نشان می دهد که در آن توسعه فناوری کند اتفاق می افتد و در عین حال اهداف توسعه پایدار با موفقیت اجرا می شوند.
آنچه که مسلم است CPS فقط شامل سیستم های نرم افزاری ، فناوری ارتباطات، سنسورها، محرک ها و فناوری های جاسازی شده نیست، بلکه به عنوان نیروی محرکه تحول دیجیتال پذیرفته می شود. علاوه بر فرصت هایی که ویژگی های این سیستم ها فراهم می کنند ، چالش های جدیدی نیز وجود دارد که تحقیقات و آموزش مهندسی ما، آماده مقابله با آنها نیست.
این مطالعه نشان می دهد که چگونه عدم قطعیت ها و روند فعلی ممکن است آینده های متفاوتی را برای آموزش و تحقیقات CPS ایجاد کند. حتی اگر سناریوهای ارائه شده در این مطالعه تنها چند مورد از بسیاری از آینده های احتمالی باشد ، برای کمک به محققان ، مربیان و موسسات برای ایده پردازی ، تجسم و درک آینده بسیار ارزشمند هستند.
ترمیناتور
این سناریو، جهانی را در سال ۲۰۳۰ نشان می دهد که در آن هیچ یک از اهداف توسعه پایدار صرف نظر از توسعه سریع تکنولوژیکی محقق نمی شود. وقتی سرعت سریع تغییر با فناوری های غیرقانونی ترکیب شود ، دنیای ۲۰۳۰ نسبت به یک دهه قبل کاملاً متفاوت به نظر می رسد.
ویژگی های کلیدی این سناریو عبارتند از:
- توسعه اطلاعاتی بی رویه
- اتصال بالا
- نفوذ اینترنت در همه چیز
- کند شدن تلاش ها برای الکتریکی شدن
- داده ها در کنترل چند شرکت انحصاری قدرتمند
- سیستم های کاملاً خودکار فیزیکی سایبری
- تغییر در بازار کار از کارگران غیرمتخصص به افراد با مهارت های بسیار بالا و افزایش نابرابری درآمدی
- از دست دادن مکانیسم های یادگیری مادام العمر
- شرایط آموزش عالی بسیار رقابتی بدون در نظر گرفتن اولویت اخلاق داده ها و عدم اعتماد به فناوری.
در این دنیا قدرت توسط چند شرکت فناوری کنترل می شود. داده ها پیشرفت های مرتبط با هوشمندی را به پیش برده اند و راه حل های نوآورانه جدید در هر زمینه توسعه یافته است. با این حال ، توزیع مزایای این نوآوری ها و پیشرفت ها با همه به اشتراک گذاشته نمی شود زیرا هیچ مکانیسم اخلاقی وجود ندارد که این نتیجه را تضمین کند.
در این شرایط، آموزش عالی در مورد موضوعات مرتبط با CPS ، برنامه های درسی علوم داده را به برنامه های خود اضافه می کند، با این وجود تحقیقات بسیار مهم در کنترل شرکت های قدرتمند است. جنبه های اجتماعی داده ها با آموزش CPS یکپارچه نیستند و توسط سازمان های بودجه ریز پشتیبانی نمی شوند.
غول آهنین
این سناریو، جهانی را در سال ۲۰۳۰ نشان می دهد که در آن همه اهداف توسعه پایدار محقق می شود و پیشرفت های سریع تکنولوژیکی در آن وجود دارد. تحولات سریع فناوری با اهداف توسعه پایدار برای جهانی محافظت شده بدون فقر که در آن بیشتر مردم از صلح و رفاه برخوردار هستند ، ادغام شده اند.
ویژگی های کلیدی این سناریو عبارتند از:
- توسعه هوشمندی تنظیم شده
- اتصال بالا و در نتیجه اینترنت اشیا همگانی
- الکتریکی شدن بالا
- داده های باز
- سیستم های خودکار فیزیکی سایبری که در آن انسان و ماشین با هم کار می کنند
- تغییر در بازار کار از غیر ماهر به کارگران ماهر بسیار زیادی که از طریق محیط های یادگیری مادام العمر ، شرایط آموزش عالی مشارکتی و بین رشته ای آموزش دیده اند
- اخلاق داده ها نه تنها اولویت بندی می شوند بلکه سازوکارهای پشتیبانی نیز توسعه می یابند و در نتیجه اعتماد به فناوری های تازه توسعه یافته بسیار زیاد است
در این سناریو، اهداف توسعه پایدار برای بهبود برابری ، تنوع و حمایت از کاهش تغییرات آب و هوایی در اولویت قرار دارند و منابع برای دستیابی به این اهداف تأمین می شوند. در حالی که پیشرفتهای فناوری هنوز از طریق مقررات لازم در حال تغییر جهان هستند، دنیای آموزش و تحقیقات توانسته از فناوریهای نوظهور به نفع همه برای ساختن جهانی پایدار استفاده کند.
از طریق اینترنت اشیا همگانی، دسترسی به داده ها بسیار زیاد و همچنین باز است. آموزش در یک محیط مشارکتی برای مقابله با چگونگی تمایز بین اعتماد در مقابل داده های جعلی انجام می گیرد. به نظر می رسد نتایج تحقیقات به دلیل پیشرفت سریع ، مدت زمان بسیار کوتاهی دارند و محققان باید با موضوعات و بودجه های جدید بسیار به روز باشند.
انسان گرایی
درسناریوی انسانگرایی، دنیایی را در سال ۲۰۳۰ می بینیم که در آن اهداف توسعه پایدار محقق می شوند اما پیشرفت های تکنولوژیکی تدریجی است. پیشرفت های فنی یک نیروی محرک نیستند و پیوندی نسبتاً ضعیف با اهداف توسعه پایدار دارند.
از ویژگی های کلیدی این سناریو می توان به ترکیدن حباب هوش مصنوعی ، استفاده مداوم از اینترنت اشیا، الکتریکی شدن موفقیت آمیز ، استفاده نکردن از داده ها ، اتوماسیون کند ، افزایش مشاغل کارگران ماهر پایه ، یادگیری مادام العمر متمرکز بر پایداری و استفاده اولویت دار از داده ها، درک اخلاق ، آموزش عالی مشترک و اعتماد نسبی به فناوری های جدید اشاره کرد.
در این جهان ، پیشرفت فناوری که زمانی به عنوان یک فرصت تلقی می شد، اتلاف وقت ، انرژی و پول محسوب می شود.
نیازهای نسل آینده، دستیابی به اهداف توسعه پایدار و تأثیرات غیرمنتظره چندین فناوری، از جمله افزایش کاربردهای هوش مصنوعی، استراتژی های متفاوت برای شیوه های سنتی کار، یادگیری و زندگی است. از آنجا که اعتماد به فناوری کاهش یافته است، بودجه تحقیقات مربوط به CPS در حال کاهش است. آموزش CPS به آرامی از روش های داده محور دور می شود ، اما جنبه های اخلاقی داده ها و پیامدهای اجتماعی تغییرات سریع فناوری هنوز مورد توجه بسیاری از محققان است.
پیشرفت آهسته
این سناریو، نشان دهنده جهانی در سال ۲۰۳۰ است که در آن پیشرفتهای فناوری و اهداف توسعه پایدار به آرامی در حال پیشرفت هستند. در این سناریو ، جهان و اروپا هنوز به دنبال دستیابی به اهداف توسعه پایدار هستند که هنوز به آنها نرسیده اند ، در حالی که پیشرفت فناوری از سال ۲۰۱۹ توسعه زیادی به خود ندیده است.
از ویژگیهای کلیدی این سناریو می توان به تلاش اندک برای تنظیم مقررات توسعه اطلاعات ، افزایش اتصال به شبکه، پیشرفت آهسته تلاشها برای الکتریکی شدن، کنترل عمده داده ها در انحصار چند شرکت قدرتمند و در عین حال افزایش حرکت به سمت ابتکارات داده باز ، افزایش استفاده از سیستم های سایبر فیزیکی خودکار و تغییر کند در بازار کار اشاره کرد.
در این جهان، گزینه های یادگیری مادام العمر از کارگران غیرمتخصص تا مهارت بالا وجود دارد اما به عنوان یک اولویت ، آموزش عالی رقابتی ، تحولات کند در اخلاق داده ها و در نتیجه اعتماد اندک به توسعه فناوری دیده می شود.
در جهان مورد توجه این سناریو، افزایش استفاده از فناوری و داده های تولید شده هنوز تحت کنترل چند انحصار است ، با بحث های مداوم در مورد چگونگی مقابله با این انحصار ، اما مقرراتی وجود ندارد و مناطق مختلف جهان استراتژی های مختلفی را برای کنار آمدن با آن تهیه کرده اند و پیامدهای اخلاقی و اجتماعی فناوری و استفاده از داده ها هنوز در اولویت قرار ندارند. با این وجود گروه های تحقیقاتی و برنامه های دانشگاهی این عوامل را بررسی می کنند.
مشابه دنیای امروز ، الکتریکی شدن وسایل نقلیه توسط برخی کشورها پشتیبانی می شود ، اما نیروی محرکه آن کشورها نیست. همه اینها سرعت اجرای اهداف توسعه پایدار را کاهش می دهد و جهان هنوز فرصتی برابر برای همه فراهم نمی کند.
تحقیق و آموزش CPS بر دستیابی به داده ها از راه های درست و در زمان های مناسب متمرکز است. جنبشی برای افزایش گشودگی و اجازه تسلط شرکت های بزرگ بر بازار وجود ندارد. به لطف پیشرفت نسبتاً کند فناوری ، امکاناتی در ایجاد مجموعه های جدیدی از مقررات ، توافق نامه ها ، روش ها ، بهترین شیوه ها و استانداردها و مقررات (برای اجتناب از مشکلات و عوارض جانبی با فناوری های جدید) وجود دارد.
