به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، تعطیلی ناخواسته مدارس و شیوع کرونا، مدارس را وارد فضای جدیدی از آموزش‌ها کرد که اقتضائات آن با کلاس‌های درس سنتی اختلاف بسیاری دارد.
حالا دیگر خانه هر دانش‌آموز، کلاس درس او و موبایل، ابزار آموزش است! در چنین فضایی، فاصله میان معلم و دانشآموزان رقم خورده و دیگر چارچوب حاکم بر کلاس‌های درس سنتی نمی‌تواند پاسخگوی فضای جدید در آموزش مجازی باشد.
آموزش مجازی اقتضائات خاص خود را دارد و ورود به این فضا نیازمند تغییر در نگرش معلمان و حتی دانشآموزان است شاید به همین دلیل نیاز بود که از سال‌ها قبل بسترهای آموزش در فضای مجازی فراهم می‌شد تا با اتفاقاتی مانند کرونا و در پارادایم جدید آموزشی غافلگیر نشویم.
به هر حال با ورود یکباره نظام آموزشی کشور به فضای آموزش مجازی هم‌اکنون معلمان و دانشآموزان، پیش نیازهای لازم برای استفاده صحیح از این فضا را نمی‌دانند، در فضایی که به ناچار دانشآموزان را موبایل به دست کرده‌ایم قطعا باید منتظر آسیب‌های حضور دانش آموزان به ویژه دبستانی‌ها در فضای مجازی باشیم.
آسیب‌هایی که هر ازگاهی از سوی خانواده‌ها نیز مطرح می‌شود همانند دلنگرانی‌های مادری که از موبایل به دست شدن فرزند سوم دبستانی‌‌اش و سرک کشیدن او به محیط اینستاگرام می‌گوید.
البته اگر آموزش و پرورش طبق سند تحول بنیادین حرکت می‌کرد دیگر با شرایط کرونایی یکباره به فضای مجازی پرتاب نمی‌شد چرا که طبق این سند، ( راهکار 4_17 ) آموزش و پرورش موظف به برنامه‌ریزی برای آموزش مجازی دانشآموزان است.
موضوعی که محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش هم به آن اشاره‌ای داشته و می‌گوید: سند تحول بنیادین، نظام تعلیم و تربیت را به تجهیز فناوری‌های نوین ملزم کرده است، براین اساس موظف هستیم ساز و کاری برای ارتباط هوشمندانه بین دانشآموزان، معلمان و کادر اجرایی مدارس برقرار کنیم و همچنین کتب درسی را به صورت الکترونیکی منتشر کنیم و در دسترس قرار دهیم و از ظرفیت آموزش‌های مجازی استفاده کنیم.
در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر برخورداری از بهره فناوری آموزشی در سطح معیار با توجه به طیف منابع و رسانه‌های یادگیری "شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات" و بهره‌مندی هوشمندانه از فناوری های نوین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی مبتنی بر نظام معیار اسلامی تأکید شده است اما نظام آموزش و پرورش برای استفاده از فناوری‌های نوین تا به امروز گام‌های مؤثری برنداشته بود.
در راهکار 6-1 سند تحول بنیادین برای تنوع بخشی به محیط های یادگیری دانشآموزان آمده است: ایجاد، توسعه و غنی سازی واحد اطلاعات و منابع آموزش و پرورش در سطح مدرسه از قبیل کتابخانه، آزمایشگاه و کارگاه، شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات.
همچنین در راهکار1-17 و 4-17 سند تحول بنیادین برای ارتقای کیفیت تعلیم و تربیت با تکیه هوشمندانه از فناوری‌های نوین به توسعه ضریب نفوذ شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات اینترانت در مدارس با اولویت پرکردن شکاف دیجیتالی بین مناطق آموزشی و ایجاد ساز و کار مناسب برای بهره برداری بهینه و هوشمندانه توسط مربیان و دانش آموزان در چارچوب نظام معیار اسلامی، تاکید دارد.
یکی دیگر از موارد مورد اشاره در سند تحول بنیادین، گسترش بهره‌برداری از ظرفیت آموزش‌های غیرحضوری و مجازی در برنامه‌های آموزشی و تربیتی ویژه معلمان، دانش آموزان و خانواده‌های ایرانی در خارج از کشور بر اساس نظام معیار اسلامی و با رعایت اصول تربیتی از طریق شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات است.
درحالیکه در بخش‌های مختلف سند تحول بنیادین به موضوع تنوع بخشی به محیط‌های یادگیری دانشآموزان و استفاده از آموزش مجازی با تکیه بر بستر شبکه ملی اطلاعات تاکید شده است اما امروز و در شرایطی که فضای مجازی بستر اصلی آموزش شده است جای خالی این مسائل بیشتر از گذشته به چشم می‌آید.
در وضعیت فعلی در سایه بی‌توجهی به این مسائل در طول سال‌های اخیر، رونمایی از شبکه شاد "تنها" اقدام آموزش و پرورش برای آموزش مجازی دانشآموزان شده است که آن هم به دلیل حضور دانش آموزان در فضای پر آسیب اینترنت، به لحاظ تربیتی چالش‌هایی جدی برای خانواده‌ها رقم زده است.
از سوی دیگر آموزش مجازی نیاز به مهارت در تدوین و تهیه محتوای الکترونیکی دارد، کادر آموزشی و معلمان با استفاده از بانک اطلاعاتی و برنامه‌های نرم‌افزاری باید قادر باشند محتوای مورد نیاز را تأمین و روش‌های تدریس مجازی را ارائه کنند که این توانمندی نه در دانشگاه فرهنگیان و نه در دوره‌های ضمن خدمت به فرهنگیان آموزش داده نشده است.
حال باید دید آیا کرونا تلنگری می‌شود تا در دوران پسا کرونا، جدی تر به راهکارهای سند تحول بنیادین برای آموزش مجازی و از سوی دیگر غنی سازی خدمات بر بستر شبکه ملی اطلاعات بیاندیشیم چرا که هرگونه برنامه‌ریزی آموزشی در بحث آموزش مجازی نیاز به فراهم بودن شرایط و امکانات اولیه دارد.
انتهای پیام/
