یادداشت| ماجرای ما و دشمن‌پنداری آمریکا

گروه سیاسی ‌پایگاه خبری خبرآنی-  محمدجواد رمضانی: «دشمن به همه چیز کار دارد. دشمن را بشناسیم، حواسمان جمع‌ باشد، «وَ إِنَّ أَخَا الْحَرْبِ الْأَرِقُ وَ مَنْ نَامَ لَمْ يُنَمْ عَنْهُ»؛ اگر شما در سنگر، در مقابل دشمن خوابت ببرد، معنایش این نیست که دشمن هم خوابش برده؛ او ممکن است بیدار باشد؛ کما اینکه همین ‌جور هم هست. هزاران نفر را می‌­گذارند برای پیگیری مسائل گوناگون ایران؛ ما بایستی میلیون‌ها نفر آماده باشیم برای اینکه هم دفاع کنیم،‌ هم ضربه بزنیم؛ ما هم باید متقابلاً به آن­ها حمله کنیم؛ چه تبلیغاتی و چه انواع و اقسام کارهایی که از دست یک ملّت انقلابی برمی‌آید.» 4/12/1398

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی خبرآنی بخوانید. (کلیک کنید)

چند سطر ابتدایی این یادداشت، هشدارهای رهبری معظم انقلاب نسبت به نقشه­‌ها و اقدامات دشمنان برابر دیدگان­مان گذشت. برای فارسی­‌زبانان، ضرب‌­المثل «پدرکشتگی با کسی داشتن» نشانگر جدیت در دشمنی است. آمریکا و اسرائیل واقعاً در دشمنی با ایران جدیت دارند. چقدر خوب ادبیات و عملیات دشمنی کردن را نسل به نسل آموخته­‌اند. نسل کنونی آن­ها چقدر خوب به همان اندازه دهه 80  و 90 میلادی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌­داند که انقلاب اسلامی، نه تنها تهدیدی برای منافع، بلکه تهدید وجودی و هویتی برای آن­هاست. از اقدامات نظامی چون حمله نظامی صحرای طبس، کودتای نوژه، دخالت مستقیم در جنگ تحمیلی هشت ساله و اقدامات روانی و فرهنگی مانند پیروی از الگوی براندازی از طریق تهدید نرم گرفته تا اقدامات سیاسی و امنیتی هدفمند مانند به‌­ راه‌­اندازی فتنه سیاسی و امنیتی در سال­های 1378 و 1388 شمسی و ترور دانشمندان هسته‌­ای و اخیراً و با شدت بیشتری اقدام به حصر اقتصادى و اقدامات تحریمى علیه کشورمان، همه و همه نشانه‌­ای بر درک صحیح آمریکا و اسرائیل از تهدید وجودی بودن انقلاب اسلامی برای آن­هاست.

انقلاب اسلامی و آرمان­های اسلام انقلابی امام (ره) حرکت‌­های ابتکاری همه­ جانبه میان مردم ایران به راه انداخت. در هر یک از این عرصه ‌ها، شاهد رویش­‌های فردی و جمعی بودیم. ابتکار امام در عرصه نظامی، در سال­‌های ابتدایی پس از انقلاب اسلامی، تشکیل گروه‌­های مردمی و حرکت عظیم در دفاع از مرزهای کشور برابر تهاجم نظامی صدام را آفرید. رهبر انقلاب اسلامی درمورد مدل­‌سازی جنبش عطیم مردمی در جریان دفاع مقدس می­‌فرمایند: «در این حرکت دسته‌جمعی چه استعدادهایی ناگهان پیدا بشود. فرض کنید فلان جوان از روستایی در فلان نقطه‌ی کشور (مثلاً روستایی در کرمان) بیاید داخل شهر و بپیوندد به اینها، بعد بشود مثلاً حاج قاسم سلیمانی؛ یعنی یک چنین حرکت عظیمی [بوده].» (31/6/1399)

تداوم حرکت ­آفرینی حضرت امام توسط مردم در عرصه روانی و فرهنگی، باوجود تهاجم فرهنگی سنگین دشمنان بویژه در دهه 1370 و بخشی از دهه 1380 علیه جوانان و نسل­ های آینده در کشورمان، در سال­های 1390 شمسی خود را با حرکت‌­هایی چون راهیان نور، مدافعان حرم و اجتماع مردمی در راهپیمایی اربعین حسینی نشان داد. امام خامنه­‌ای در این‌باره می‌­فرمایند: «(آمریکایی‌ها) از جنگ فرهنگی هم مأیوسند. ببینید؛ در دهه 70  که دهه‌ دوّم انقلاب ما بود، یک حرکت فرهنگی خباثت‌آلودی علیه کشور ما شروع شد که بنده همان‌وقت مسئله تهاجم فرهنگی را مطرح کردم، مسئله شبیخون فرهنگی را مطرح کردم، برای اینکه جوان­‌ها حواسشان باشد، چشم‌شان باز باشد، مردم بدانند. یک حرکت وسیع فرهنگی علیه کشور ما در دهه 70 شروع شد؛ حالا شما نگاه کنید؛ متولّدین دهه 70، امروز دارند می‌‌­روند به‌عنوان مدافع حرم جان می‌دهند، سر می­دهند و نیرو می‌‌دهند؛ نعششان برمی­گردد! چه کسی این را حدس می‌زد؟ در همان دورانی که آن تهاجم وسیع فرهنگی بود، این گل­ها در بوستان جمهوری اسلامی شکفته شدند، این نهال­ها روییدند، حججی‌ها درست شدند؛ پس ما در جنگ فرهنگی پیروز شدیم و دشمن در جنگ فرهنگی شکست خورد.» (22/5/1397)

در حوزه علم و فناوری باوجود آغاز تحرک و استقلال علمی در میان مردم پس از جنگ، اما تحول در رشد علمی را از اواسط سال­های 1380 شمسی شاهد هستیم. در اواخر دهه 1380 و اوایل دهه 1390 شمسی، سلسله ترورهای دانشمندان هسته­ای کشورمان، جدیت آمریکا و اسرائیل در دشمنی را با انقلاب و مردم ایران، این بار در عرصه تقابل با جنبش علمی نمایان کرد. این جدیت در دشمنی در حدی است که رهبر انقلاب بارها و آخرین آن در همین چند ماه گذشته به صراحت نسبت به حراست مسئولین از روند پیشرفت علمی کشور هشدار دادند: «ایجاد محدودیت و جلوگیری از پیشرفت کشور بخصوص در بعد علمی» هدف میان مدت آمریکایی‌هاست.» 10/5/1399

حال یک سؤال راهبردی مطرح می­‌شود که آیا همه تصمیم‌­سازان و تصمیم‌­گیران در ایران، جدیتی که آمریکایی­‌ها با ملت و مسئولین ما دارند، (حداقل در همان سطح دشمنان) با دولت­مردان آمریکایی دارند؟ آیا معتقد هستند که هرلحظه ممکن است تهدید دشمن متوجه نظام و مردم باشد؟

رهبر انقلاب در مردادماه نسبت به حراست مسئولین از پیشرفت روند علم و فناوری در کشور هشدار می‌­دهند؛ اما حدوداً 4 ماه بعد و در آذرماه، یکی از برجسته‌­ترین دانشمندان هسته‌­ای کشورمان، دکتر محسن فخری‌­زاده هدف ترور و سوءقصد قرار گرفته و به شهادت می‌­رسد. به گفته مقامات، این مسئول ارشد وزارت دفاع، بارها در تیررس اهداف خرابکارانه صهیونیست‌­ها بوده و حتی در سال 1387 قرار بوده ایشان همراه با دو تن دیگر ترور شوند.

ماجرا وقتی تلخ­‌تر می­‌شود که دبیر شورای عالی امنیت ملی که به اذعان خودشان مسئول حفظ امنیت کشور است، ادعا می­‌کند هیچ تهدید امنیتی علیه هیچ مسئولی در کشور مطرح نیست. در ساعات نخست وقوع حادثه تروریستی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی تاکید می‌­کند که برای هیچ یک از دانشمندان هسته‌ای کشورمان حادثه‌ای پیش نیامده است!

وزیر اطلاعات نیز در پیامی، وعده شناسایی عناصر خود فروخته و عاملان ترور را داد. به یاد داریم که کیفیت انتخاب ایشان به وزارت اطلاعات کشور، به چه نحوی صورت گرفت. همچنین جمعی از مسئولین و نمایندگان مجلس نیز در حساب‎های کاربری خود در توییتر به این حادثه تروریستی اشاره کرده و با اشاره به تداوم راه شهدای هسته­‌ای، خواستار مجازات عاملان آن شدند.

اما مهمترین واکنش در دولت، واکنش محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه بود که در توییتر نوشت: «تروریست‌ها امروز یک دانشمند برجسته ایران را ترور ‌کردند. این بزدلی (که نشانه‌های جدی از نقش اسراییل در آن دیده می‌شود) نشانگر جنگ‌طلبی از سر استیصال مرتکبین این اقدام است.» ایشان که معتقد است ابرقدرت‌ها با اشتباهات محاسباتی خود موجب بروز فجایع بزرگی در جهان شده‌­اند، بدون شک باید مروری بر خطاهای محاسباتی خود در تعامل با کسانی که با ما دشمنی جدی و حقیقی دارند بکند و خود را در ریختن خون دانشمند هسته­‌ای‌­مان بی‌­تقصیر نداند.

شاید وزیر امور خارجه کشورمان هیچگاه گمان نمی­‌کرد قدم زدن با جان کری، میل نمودن صبحانه کاری، لبخند زدن بی حد و مقدار در مذاکرات، دست دادن با اوباما، مذاکره بر سر منافع حزبی در جلسات خصوصی و علنی، زیرپاگذاشتن خط­ قرمزهای رهبری در مذاکرات هسته‌­ای، اقدامات پیش­‌دستانه برای اعتمادسازی بی­جا، خرج کردن از دستاوردهای هسته‌­ای کشور که حاصل مجاهدت­‌های شهدای هسته‌­ای بوده است، اجازه دسترسی بی‌­حدوحصر به بازرسان آژانس بین‌­المللی انرژی اتمی و... به چنین حوادث ناگواری بینجامد.

استناد این کلام هم موضع­گیری سردار حسین دهقان است که در یک گفتگوی تلویزیونی پاسخ به سؤال لو رفتن اطلاعات دانشمندان هسته­‌ای‌­مان پس از اجازه دسترسی نامحدود به بازرسان آژانس بین‌­المللی انرژی اتمی، احتمال این فاجعه اطلاعاتی را رد نکرد: «از ابتدای بحث‌های هسته‌ای، بزرگ‌ترین سرویس‌های جاسوسی روی افراد ما متمرکز بودند و دشمن تمام ظرفیت خودش را به کار گرفته بود. این که بگوییم افرادی در سیستم رسمی کشور عامدانه اطلاعاتی را به دیگران دادند، قابل قبول نیست؛ اما دشمن تمام تلاش خود را برای کسب اطلاعات از تمام مجراها می‌کند.» (8/9/1399)

نتیجه این بیان این است احتمال سلسله ترورهای بعدی در میان دانشمندان و افراد علمی مؤثر کشور، دور از انتظار نخواهد بود. نکته‌ای که ایدی کوهین، عامل جاسوسی سازمان موساد که سناریوی تحریک ایرانیان برای وارد شدن به یک جنگ تمام عیار را در دستور کار دارد، در مصاحبه با روسیا الیوم و در واکنش به عکس‌­العمل توییتری وزیر امور خارجه کشورمان به حادثه تروریستی اخیر گفت: «سخنان ظریف را گوش کنید؛ اگر می‌­گویید (ترور) کار اسرائیل است، بفرما! زودباش! جوابمان را بدهید! ما منتظر موشک­های ایرانی هستیم؛ عزیزم آن­ها تلافی نخواهند کرد؛ آن­ها ترسوتر از آن هستند که بخواهند تلافی کنند!» (10/9/1399)

آیا دستگاه اطلاعاتی کشور که وزیر آن (در کمال تعجب) نخستین سابقه اطلاعاتی و امنیتی خود را در قامت وزارت دستگاه امنیتی اطلاعاتی کشور تجربه می‌­کند، آگاهی و آمادگی کافی برای مقابله با تهدیدات آینده را دارد؟ سیاست نظام برابر موضع­‌گیری­‌های تکراری «جریان تحریف» و واژگون نشان دادن واقعیات که هدفی جز ضربه زدن به روحیه مردم و دادن آدرس غلط درباره علاج تحریم‌­ها ندارد چیست؟ آیا قرار است بلایی که جریان تحریف بر سر اقتصاد و معیشت مردم آورده است، بر سر امنیت مردم و کشور نیز بیاید؟

رهبر انقلاب اسلامی در جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی با تأکید بر اینکه برای علاج تحریم‌ها دو مسیر «خنثی‌سازی تحریم‌ها و غلبه بر آن­ها» و «رفع تحریم» وجود دارد، فرمودند: «البته ما مسیر رفع تحریم را یک‌بار امتحان و چند سال مذاکره کردیم اما به نتیجه‌ای نرسید.» (4/9/1399) درست فردای این جلسه رئیس‌­جمهور در جلسه هیئت دولت در نطق خود کلماتی بر زبان می­‌آورد که 180 درجه با کلام دیروز رهبری تفاوت دارد: «ایران و آمریکا هر دو می‌توانند تصمیم بگیرند و اعلام کنند که به شرایط 20 ژانویه 2017 برمی‌گردند. هم ما برمی‌گردیم و این می‌تواند راه‌حل بزرگی برای بسیاری از مسایل و مشکلات باشد و مسیر و شرایط را کاملاً تغییر دهد و سپس می‌توان مراحل بعدی را در بخش‌های مختلف ادامه داد.» (5/9/1399) دو روز بعد عالی ­ترین دانشمند دفاعی-هسته‌­ای ایران را در خیابان­‌های کشورمان ترور می‌­کنند.

وقتی دشمن به صراحت و در حداقل زمان ممکن، چراغ سبز ناهماهنگی دریافت می­‌کند، در اقدام خرابکارانه خود هیچ تردیدی راه نمی­‌دهد. بدون شک جریان تحریف توان ایستادگی برابر تهدیدات دشمن و حراست از دستاوردهای اسلام و انقلاب را در خود نشان نداده است. قدرت ایستادگی برابر اراده دشمنان به حدی اثرگذار است که به بیان رهبر انقلاب می‌­تواند در روحیه و عزم ملت ایران اثر مستقیم بگذارد.

رهبر انقلاب از مهم‌ترین دستاوردهای ایستادگی برابر تهدیدات دشمنان را «افزایش بصیرت ملت» می ­دانند: «مردم با ایستادگی برابر اراده دشمن، خود و کشور را بر ضد میکروب­های سیاسی و اجتماعی‌ای که می­تواند اثر بگذارد واکسینه می­کنند.» (27/7/1389) این نکته حاکی از مفهومی راهبردی است که عدم ایستادگی مسئولین برابر اراده و تهدیدات دشمنان (چه در موضع ­گیری‌­ها و چه در اقدامات عملی)، بصیرت ملت را خدشه‌­دار کرده و هیچ اطمینانی نسبت به توان بازدارندگی و مقابله با تهدیدات همه‌­جانبه دشمن وجود نداشته و مشخص نیست. آیا عزم جدی نسبت به حمایت و حراست همه‌­جانبه از رویش‌­های انقلاب وجود دارد یا خیر؟ این سطح نازل از حساسیت مسئولین کشورمان برابر مقوله حساسیت­‌برانگیز امنیت کشور، چه تبعاتی به بار خواهد آورد؟

در آستانه سالگرد شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی که به بیان رهبر انقلاب، یکی از رویش‌­ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی بوده، مطالعه اقداماتی که در حراست از خون به ناحق ریخته شده سردار دل­ها صورت گرفته، چه نکات و اقدامات مثبت و منفی را متذکر می‌­شود؟ آیا قرار بود انتقام خون سردار سلیمانی پس از حمله به پایگاه عین‌­الاسد، خلاصه در چند موضع­‌گیری تکراری و بدون پشتوانه مسئولان سیاسی و امنیتی کشور شود؟ به نظر می­ رسد سطح پاسخی که مسئولین در طول حدود 11 ماه گذشته به اقدام تروریستی 13 دی 1398 در فرودگاه بغداد داده ­اند، در حدی نبوده که ایجاد بازدارندگی برای ملت و کشور ایران ایجاد کند. مطلبی که در قالب هشدارهایی در سال گذشته به صورت مکرر به سمع و نظر مسئولین رسید؛ اما جدی گرفته نشد که اگر جدی گرفته می­‌شد دشمن به خود جرئت اقدام تروریستی مجدد علیه شهید محسن فخری‌­زاده، به صورت علنی و در خیابان­های ایران خودمان نمی­‌داد.

باز هم این سؤال راهبردی برمی‌­گردیم که آیا همه تصمیم­‌سازان و تصمیم­‌گیران در ایران، حس دشمن‌­پنداری نسبت به آمریکایی­ ها و صهیونیست­‌ها دارند؟ پاسخ رهبر انقلاب اسلامی به این سؤال، اظهار تأسف است: «یک عدّه‌ای متأسّفانه تحت‌­تأثیر حرف­‌های دشمن می­‌گویند آقا [انرژی] هسته‌ای به چه درد ما می­ خورد؟» من [قبلاً] گفتم که [انرژی] هسته‌ای نیاز قطعی فردای کشور ما است.» ایشان با تأکید بر اینکه با وجود خسارات فراوان برجام، درخصوص ادعای آمریکایی‌ها برای مذاکره با ایران، فرمودند: «من علت مذاکره نکردن با آمریکایی‌ها را بار‌ها گفته­‌ام، اما برخی یا متوجه نمی‌شوند و یا وانمود می‌کنند که متوجه نشده­اند.» (10/5/1399)

انتهای پیام/