حمیدرضا امام قلی تبار،بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور در گفتوگو با خبرنگاراقتصادی پایگاه خبری خبرآنی، درباره مشکلات کارگران گفت: در سال 99 ، اقتصاد و معیشت اقشار آسیب پذیر جامعه به خصوص کارگران زحمتکش و بی ادعای این سرزمین دستخوش تغییرات اساسی گردیده است.
وی ادامه داد:در حقیقت این تغییرات، عمدتاً فشارهای اقتصادی است که از سنوات قبل و بنا به دلایلی مختلف تاکنون بر دهک های پایین جامعه تحمیل شده است. در سال جاری عواملی همچون افزایش غیر متعارف نرخ تورم و نیز ورود مهمان ناخوانده ای همچون کرونا ، فشار اقتصادی یاد شده را شدیدتر کرده است.
امام قلی تبار اظهار داشت: اگرچه در سال های گذشته به دلیل وجود ساختارهای غلط و چینش و انتخاب مسئولین اقتصادی و اجتماعی ناکارآمد و نیز برنامه ریزی های بدون کارشناسی حتی در نبود تورم شدید و کرونا هم شرائط اقتصادی برای دهک های پایین جامعه تعریفی نداشته است. اما با تثبیت شرایط قبل و وجود دو مورد فوق ، وضعیت جامعه ی کارگری از قبل بحرانی تر شده است.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی خبرآنی بخوانید. (کلیک کنید)
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور ادامه داد: در این شرایط با افزایش دوسه برابری قیمت های موجود در سبد کالاهای اساسی خانوارها یعنی سبد معیشت و ثابت ماندن درآمد حداقلی ، تمام استانداردهای بین المللی موجود در این زمینه ها را به طور کامل زیر سوال رفته است، به خاطر اینکه کشورمان با تورم بسیار بالا و نرخ دستمزد نسبتاً پایین در مقایسه با کشورهای دیگر،استاندارد جدیدی در زندگی اقشار آسیب پذیر جامعه خود تعریف نموده است و آن جنگیدن برای زنده ماندن جایگزین کار برای زندگی کردن شده است که در حال حاضر بزرگترین هدف جامعه ی کارگران کشورمان را تشکیل میدهد.
وی ادامه داد: در این میان به لطف بی تدبیری مسئولین مرتبط، هزینه یک خانوار رکورد ده میلیون تومانی را در نوردیده در حالیکه درآمد یک خانوار کارگری به حداکثر سه میلیون تومان رسیده است. ادامه ی فرآیند این چنینی باعث گردید در شرایط فعلی تک تک اقلام مصرفی خانوار از سبد معیشت کارگران خارج شود، زیرا زمانیکه همه ی حقوق و مزایای آنها صرف تأمین هزینه ی اجاره مسکن آنها که آن هم صرفاً محل خواب می شود، دیگر مبلغی برای پوشش مابقی اقلام مورد نیاز آنها وجود ندارد.
امام قلی تبار تأکید کرد: در بخش سفره خانوارهای کارگری و اقلام خوراکی مواد گوشتی و پروتئینی و میوه جات و غیره ،بطور کلی رخت بسته و چیزی جز سفره خالی و آب و تخم مرغ و سیب زمینی آب‌پز شده باقی نمانده است در این میان تأمین هزینه بهداشتی کرونا و درمان سایر بیماری ها بطور فزآینده ای افزایش را نشان میدهد که کارگران به دلیل کمبود منابع مالی رغبتی برای درمان بیماری های حاد و تخصصی ندارد، که قطعاً در آینده ای نزدیک هزینه های مضاعف درمانی را روی دست این قشر خواهد گذاشت.
وی افزود: در بخش پوشاک و آموزش هم به شکل گسترده تری این عقب ماندگی به چشم می خورد یا بهتر بگوئیم خانوار کارگری در شرایط فعلی توان تهیه ی پوشاک حداقلی برای فرزندان خود را ندارد. اینکه کارگران برای تأمین هزینه ماهیانه ی خود با وضعیت اسفناک گذران امور می کنند، بر کسی پوشیده نیست.موضوعی که مقام معظم رهبری به کرات به مسئولین تذکر داده اند که برای جبران معیشت کارگران و اقشار آسیب پذیر قدمهای اساسی بردارند تا مسئولین از خواب غفلت بیدار شوند که متأسفانه چنین موضوعی اتفاق نیفتاده است. حال سوال اینجاست که راهکار ها در این شرائط چیست ؟
وی ادامه داد: می توان گفت بازنگری در دستمزد کارگران در شورای عالی کار و نیز اعطای کمک های بلاعوض و نیز تأمین اقلام مورد نیاز کارگران توسط دولت را به عنوان راهکاری عملی به اجرا گذاشته شود تا ذره ای از مشکلات معیشتی کارگران کشورمان را مرتفع نماید که متأسفانه دولت و مجلس به بهانه های مختلف و یا نبود بودجه از وظیفه ی خود سر باز میزنند.
امام قلی تبار افزود: علاوه بر این جامعه ی کارگری و نمایندگان آنها اعتقاد دارند در صورت وجود اراده لازم در مسئولین و هماهنگی با کارفرمایان ،تأمین و پرداخت این اقلام از محل کارفرما صورت گرفته و در عوض پرداختی های یاد شده به عنوان اعتبار مالیاتی از مالیات عملکرد و ارزش افزوده ی کارفرمایان در سال جاری کسر شود. انجام چنین فرآیندی چیزی جز اراده مسئولین را نمی طلبد که تا کنون میسر نشده است .
این فعال کارگری گفت: لذا اگر مسئولین با همین بی تدبیری سکوت نمایند، قطعاً همین سفره خالی هم جمع خواهد شد و گرسنگی رهاورد تلاش آنان خواهد بود. اگرچه که نمیتوان از مسئولینی که در پارکینگ خانه های دهها میلیاردی خود ماشین های چند میلیاردی پارک کرده اند و در حسابهای بانکی خود و فرزندانشان میلیاردها تومان پول به چشم میخورد بیش از این انتظار داشت. در نهایت می توان عامل اساسی این موضوع که باعث واژگونی زندگی کارگران به سمت فقر شده است، تصمیم گیری کردن مسئولینی است که با نردبان کارگر و اقشار آسیب پذیر جامعه در فکر تقسیم غنائم برای خود بوده اند.
انتهای پیام/
