به گزارش خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری خبرآنی، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی اخیرا در نطق و توئیتی تاکید کرد که " تصمیمات ما در حوزه مسکن، بورس، گمرک، کالاهای اساسی، نظام بودجه ریزی، سوداگری و دلالی در بازارهای ارز و طلا و خودرو ، بی تفاوتی نسبت به گرانی و رهاکردن بازار به پاستور، بهارستان، باب همایون و میرداماد ارتباط دارد نه به جرجیا و میشیگان و آریزونا، به مردم آدرس غلط ندهید".
این اظهارات قالیباف ظاهراً به مذاق برخی مسئولان دولت خوش نیامد و واکنشهایی داشتند، از جمله محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه که در نامه ای به رئیس مجلس شورای اسلامی نوشته است، "چون شما را شخصیت دلسوز و محترمی می‌دانم، اجازه دهید با صراحت و شفاف عرض کنم که: یک واقعیت مسلم این است که منافع ملی ما با رفتن و آمدن هیچ رئیس جمهوری در آمریکا و یا کشور دیگری تغییر نمی‌کند ولی واقعیت دیگری نیز قابل کتمان نیست که تحریم فعلی و ادامه آن، ظلم بزرگی به مردم ایران است که از سوی رئیس جمهور فعلی و شکست خورده آمریکا اعمال میشود. امروز مردم ایران به جای اعانه و یارانه از مدیران خود رفع تحریم و برداشتن زانوی زور از گلوی اقتصاد ایران را با حفظ عزت‌ملی طلب می کنند."
واکنش رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور به رئیس مجلس از زوایای مختلف قابل بحث و بررسی است.
اول از همه باید به این نکته توجه کرد که البته همه مردم ایران خواهان رفع تحریمهای اقتصادی و ایجاد افقهای جدید در اقتصاد کشور هستند، ولی متاسفانه مردم به ویژه در سالهای اخیر شاهد بودند که سیاستهای دولت تدبیر و امید برای رفع تحریمها شکست خورده و تبعات آن را امروز مردم بیش از گذشته حس می کنند.
در واقع آنچه بر همه مردم ما مسلم شده این است که تفکرات، سیاستها و مدیریت حاکم در دولت فعلی توان و قدرت رفع تحریم ها را ندارد، و تجربه هم نشان داده که حتی وقتی از ابزارهای خوبی مثل مذاکره هم استفاده می کنید، ناموفق هستید و نه تنها تحریمها کاهش نمی یابد بلکه تشدید می شود.
بنابراین به دولتمردان توصیه می شود که به جای ابراز واکنشهای همراه با عصبیت، با واقعیت ها کنار آمده و بپذیرند که شیوه کنونی مدیریت کشور به ویژه در حوزه اقتصاد کارایی ندارد و باید با شیوه های جدید جایگزین شود.
دوم اینکه، آقای نوبخت به درستی بر خواسته مردم برای رفع تحریمها تاکید کردند، ولی از ایشان می پرسیم که "آیا واقعا اعتقاد دارید که رفع تحریم ها از گذرگاه جرجیا و میشیگان و آریزونا ممکن است؟"
برای پاسخ به این سوال جناب آقای نوبخت را ارجاع می دهیم به سخنان 28 ابان 98 مقام معظم رهبری در جمع 2500 تولید کننده که در آن جلسه مهم تاکید کردند: "این تحریم فعلاً خواهد بود؛ اینکه کسی امید ببندد به اینکه حالا یک سال دیگر، دو سال دیگر این تحریم تمام میشود، خیال باطل است، این تحریم حالاحالاها هست،کار اساسی مصون‌سازی اقتصاد کشور از آسیب دیدن از تحریم است، باید کاری کرد که ما در مقابل تحریم آسیب‌پذیر نباشیم. تولید بایستی در کشور پیشرفت پیدا کند؛علاج کار این است. راهبرد اساسی ما مصون‌سازی اقتصاد از تحریم است؛ آسیب‌ناپذیرکردن و در واقع مسلّح‌کردن انقلاب به سلاح تولید داخلی و اراده‌ی داخلی و مانند اینها. اگر توانستیم با تکیه‌ی بر توان داخلی، تحریم را بی‌اثر بکنیم، آن عامل تحریم‌کننده هم از تحریم دست برمیدارد؛ یعنی او هم وقتی فهمید تحریم فایده‌ای ندارد، از تحریم دست برمیدارد."
حال از آقای رئیس سازمان برنامه و بودجه می پرسیم، دولت شما طی 7 سال گذشته در راستای قوی شدن اقتصاد از داخل و تقویت تولید داخلی و مصون سازی اقتصاد در برابر تحریم چه کرده است؟ کجای اقتصاد را قوی کردید که امروز در برابر تحریم مصون است و هیچ تکانه ای آن را دچار نوسان نمی کند؟ پاسخ به این سوال برای همه مردم روشن و مشهود است، وقتی می بنیند، نرخ ارز، طلا، سکه، خودرو، مسکن و انواع کالاهای اساسی و غیر اساسی طی مدت کوتاهی چه تغییرات شگفری داشته است. همه این شواهد کافی است تا همه بدانند؛ دولت شما در پروژه "قوی کردن اقتصاد از داخل و مصون سازی کشور در برابر تحریم" شکست خورده و نیاز به فکر جدید، راهبردهای جدید، سیاستهای جدید، و مدیریت جدید برای مصون سازی اقتصاد کشور در برابر تحریم است و تنها از هیمن گذرگاه است که مردم ایران برای همیشه از دست تحریم خلاص می شوند.
سوم اینکه، آقای نوبخت در نامه خود تاکید کرده که مردم از مدیران خود اعانه و یارانه نمی خواهند. از ایشان می پرسیم ، چه کسی یک سال قبل مردم را اعانه بگیر کرد؟ جالب است که دقیقا یک سال قبل با افزایش غیرمنتظره قیمت بنزین بخش مهمی از مردم یارانه و اعانه بگیر شدند و حالا رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت تدبیر و امید اعلام می کند"مردم بدنبال رفع تحریم هستند و نه یارانه". مشخص نیست این رفتارهای دوگانه و سیاست زده با چه هدفی در سخت ترین شرایط اقتصادی مردم ایران در حال پیگیری شدن است، اما آنچه که مسلم است اینکه مطالبه جدی عموم مردم در روزهای آخر دولت تلاش حداکثری و حرکت در مسیر گشایش گره‌های کور در اقتصاد ایران با نگاه به ظرفیتهای داخل کشور و کاهش فشارهای معیشتی درپی افزایش سرسام آور قیمت‌هاست.
انتهای پیام/
