به گزارش خبرنگار خبرآنی، در حال حاضر استاندارد طلایی برای پیوند استخوان به نواحی استخوانی صدمه دیده که با وجود گذشت زمان و دریافت درمان بهبود نیافته‌اند، استفاده از استخوان‌های اسفنجی خود فرد یا قطعات رگزایی شده از استخوان فیبولا یا ستیغ ایلیاک است. با این وجود برداشت استخوان‌ها باعث افزایش هزینه‌های عمل می‌شود، با محدودیت‌های آناتومیک همراه است و منجر به عوارض قابل توجه در محل برداشت استخوان می‌گردد.
می‌توان از پیوند استخوان‌های اهداشده بیماران مرگ مغزی به‌عنوان جایگزین استفاده کرد، اما این روش با کمبود اهداکننده، احتمال انتقال بیماری‌های ویروسی و باکتریایی و لزوم سرکوب سیستم ایمنی فرد دریافت کننده پیوند همراه است. یکی از روش‌های درمان شکستگی‌های بهبود نیافته که پژوهش‌های زیادی در جهت توسعه آن انجام گرفته، استفاده از مواد زیست-مهندسی شده است.
گروهی از سرامیک‌های زیستی به نام کلسیم فسفات‌ها که به دلیل ویژگی‌های زیستی مناسب و شباهت ساختاری و شیمیایی به بافت استخوان سال‌ها در دندان‌پزشکی و جایگزینی مفاصل مورد استفاده قرار گرفته‌اند گزینه مناسبی برای استفاده در درمان شکستگی‌های بهبود نیافته محسوب می‌شوند.
با هدف ارتقاء ساختار کلسیم فسفات برای استفاده در درمان شکستگی‌های بهبود نیافته، دکتر مهرداد خاکبیز، محمد نوری، نادر نظافتی، دکتر محمدرضا باغبان اسلامی‌نژاد و همکارانشان در دانشگاه تهران، مرکز تحقیقات مواد و انرژی، و پژوهشگاه رویان، طی پژوهشی، این ترکیب را با ریزکره‌هایی از ژلاتین و ریزرشته‌های هیدروکسی آپاتایت ترکیب کردند و به بررسی ویژگی‌های آن پرداختند.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Journal of Alloys and Compounds به چاپ رسیده است، نشان داد افزودن ژلاتین و هیدروکسی آپاتایت، اثر منفی زیادی در یکپارچگی ساختاری کلسیم فسفات ندارد. همچنین بررسی‌ها نشان داد استفاده از ریزکره‌های ژلاتین میزان تخلل این ساختار را تا ۶۹% افزایش داده است. علاوه بر این، بررسی‌ها مشخص کرد ویژگی‌های مکانیکی و ریزساختاری در کامپوزیت‌های محتوی ۱۰ درصد هیدروکسی آپاتایت، مناسب‌تر است.
بررسی‌های سلولی در شرایط آزمایشگاهی نشان داد افزودن ژلاتین و هیدروکسی آپاتایت پاسخ زیستی کلسیم فسفات را بهبود می‌بخشد. با این وجود با توجه به نوع استخوان نیازمند ترمیم، ویژگی‌های کامپوزیت پیوندی قابل تنظیم و کنترل است.
برای استفاده درمانی از این کامپوزیت پژوهش‌های بیشتر ضروری است.
