شاید باورش سخت باشد ولی امیر قلعه‌نویی هم مقابل بالاخره مقابل فشارهای فزاینده و بی پایان فوتبال ایران تسلیم شد.
به گزارش "ورزش سه"، وقتی که روز شنبه خبر بستری شدن امیرقلعه‌نویی در بیمارستانی در شهری اصفهان، در وب‌سایت‌های ورزشی منتشر شد، عده‌ای از هواداران تیم رقیب به طعنه این مسئله را به ناراحتی سرمربی سپاهان از قهرمانی چهارم پرسپولیس ربط دادند.
تحمل موفقیت رقیب برای قلعه‌نویی چندان ساده نیست. او که از لیگ سوم در بالاترین سطح فوتبال ایران به کار مشغول است و با پنج قهرمانی بالاترین عناوین در میان مربیان ایرانی و خارجی تاریخ لیگ برتر را دارد، در همه اوقات حضورش در این رقابت‌ها تیمی به میدان فرستاده که عاقبتش حضور در کورس قهرمانی باشد.
بدترین تجربه او مربوط به آخرین سال حضورش در استقلال است و تجربه متفاوتش حضور در مس کرمان بحران‌زده بوده، که با حضور قلعه نویی جان گرفت و تبدیل به حریفی بسیار سرسخت برای همه مدعیان لیگ شد. او همچنین سه قهرمانی با استقلال و دو قهرمانی با سپاهان در کارنامه دارد و در دو سال گذشته با تیمش جدی‌ترین رقیب پرسپولیس برای قهرمانی بوده است. همانطور که به محض ورود به ذوب آهن، سبز و سفیدپوشان ذوب را آسیایی و نائب قهرمان لیگ کرد؛ آن هم در شرایطی که در لیگ هجدهم، ذوب آهن در نیم فصل اول به دلیل نتایج ضعیفی که پس از امیرقلعه نویی کسب کرد، مجبور به تغییر سرمربی شد.
اما فصلی که آرام آرام به اتمام آن نزدیک می‌شویم، برای امیرقلعه نویی فصل متفاوتی بوده است. او با امید زیاد و با یک پیروزی پر گل لیگ برتر این فصل را شروع کرد، اما پیش از پایان سال در اسفندماه و در پی چندین مصدومیت، سپاهان که به قطر رفته بود، سه هیچ مقابل السد زانو زد تا در بازی سرنوشت ساز لیگ که بلافاصله بعد از قطر و پیش از شیوع شدید کرونا، بدون حضور تماشاچی قرار بود در نقش جهان برگزار شود، مقابل پرسپولیس به میدان نیاید. البته قلعه‌نویی هرگز موضوع فرار از مسابقه را به گردن نگرفت و این مسئله را به حضور پرتعداد هواداران سپاهان که به برگزاری بازی بدون تماشاگر اعتراض داشتند، ربط داد.
این مسئله مدت‌ها خبر یک فوتبال ایران و یکی از مهم‌ترین و جنجالی‌ترین اتفاقات لیگ امسال و شاید همه ادوار لیگ بود که به نوعی تکلیف قهرمانی را نیز روشن کرد. پس از آن بود که قلعه‌نویی به طعنه و به خشم دوره تازه‌ای را در رابطه با هواداران سپاهان تجربه کرد؛ همان‌هایی که برای حضور او در جمع طلایی پوشان سر و دست می‌شکستند، اما پس از مسجل شدن قهرمانی پرسپولیس، مخالفت‌ها را علیه وی شروع کردند و این چیزی نیست که قلعه نویی به آن عادت داشته باشد. او حتی زمانی که در استقلال بوده، چندباری به صورت مستقیم از هواداران گله کرده است؛ اتفاقی که هیچ مربی‌ای در حال حاضر شجاعت انجامش را ندارد، اما قلعه نویی به واسطه برخی تحرکات روی سکوها، ابایی از انتقاد از برخی جریان‌های هواداری داخل تیم نداشت.
او با این فشار و در شرایطی که شاید دوست نداشت، رقابت‌های لیگ برتر را دوباره آغاز شود، وارد مسابقات شد و دوگانگی پیش آمده کار را به جایی کشاند که سپاهان و قلعه‌نویی عجیب ترین نتایج چند وقت اخیرشان را بگیرند؛ آنها تساوی‌های متعدد و یک شکست غیرمنتظره را پشت سرگذاشتند و در بازی آخر و در شرایطی که فشار رو به افزایش بود، با وجود اخراج سروش رفیعی در نیمه اول، از تک گل خود محافظت کردند و برنده از دیدار نفت آبادان بیرون آمدند؛ دیداری که قلعه‌نویی در پایانش گفت، سخت‌ترین ساعات دوران حرفه‌ایش را در همین بازی سپری کرده است.
چهره قلعه‌نویی شب گذشته وقتی برنامه فوتبال برتر او را در پایان همین بازی نشان می‌داد، مشخص بود با وجود این پیروزی با ارزش، چندان هم از به دست آوردن این نتیجه خوشحال نیست و انگار مسائلی که او در خلوت نام آنها را بی‌معرفتی می‌گذارد، روی وی تاثیر گذاشته و باعث شده از فوتبال آن حظ و لذت لازم را نبرد. در حالی که تیم متفاوت سپاهان در دیدار مقابل نفت با چهره‌های جدیدش فداکارانه بازی کرد و برد را برای سرمربی‌اش به ارمغان آورد.
قلعه‌نویی اما در طول 45 دقیقه‌ای که تیمش 10 نفره مقابل نفت به مقاومت مشغول بود، به چیزهای دیگری فکر می‌کرد. بعد از 4 سال کار در سپاهان و کسب دو قهرمانی، یک نائب قهرمانی و احتمالا کسب یکی از مقام‌های دوم تا چهارم در رقابت های لیگ نوزدهم، رفتارها او را آنقدر آزار داده که منجر به شوک و حمله عصبی بامداد شنبه بشود؛ اتفاقی که باعث شد قلعه‌نویی را به آی‌سی‌یو ببرند و بعد از رسیدگی وی را به بخش منتقل کنند.
سرمربی سپاهانی‌ها که در رابطه با مقصد آینده‌اش حرفهای مختلفی زده می‌شود، 56 ساله است و هنوز فاصله‌ای دراز تا بازنشستگی دارد. اما اتمسفر فوتبال ایران سخت‌تر و بی‌رحم‌تر از گذشته قلب این سرمربی پرافتخار را آزار داده و شاید به قول افشین قطبی سوراخ کرده است.
این هشداری برای همه مربیان شاغل در فوتبال ایران است؛ اینکه هیچ نتیجه‌ای، حتی 5 قهرمانی در لیگ برتر باعث نمی‌شود شما زندگی آسوده‌ای به عنوان یک سرمربی داشته باشید و سال‌های سال از خزانه خود مصرف کنید؛ البته اگر این موضوع را با قلعه‌نویی در میان بگذارید، به شما خواهد گفت من یک استثنا هستم، و الا مربیان زیادی هستند که هرگز جامی به دست نیاورده اند، اما این فشار را هم هرگز تجربه نکرده‌اند. او می‌گوید چرا فقط قلعه‌نویی !؟
