به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری خبرآنی، محمد عباسی وزیر اسبق تعاون و ورزش و جوانان در یادداشتی با عنوان «چرایی رویکردهای مواجهه با قطعنامه اروپایی-امریکایی آژانس انرژی اتمی» درباره قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی اظهار داشت: رافائل ماریانا گروسی مدیرکل جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز جمعه خبر از تصویب قطعنامه‌ای بر علیه ایران داد که با پیشنهاد سه کشور اروپایی انگلیس فرانسه و آلمان تهیه شده بود. ایران اسلامی همواره به معادلات منطقی صلح، عدالت و آرامش جهانی و حرام بودن تسلیحات اتمی معتقد بوده و بارها در بیان صریح رهبری شجاع و عالم انقلاب اسلامی تبیین شده است. با اینحال برخلاف معدود دلبستگان به غرب که گاهی سکان تصمیم‌سازی خارجی و داخلی را بدست گرفته و همواره در فکر روتوش رفتار غربی‌ها هستند، رهبری معظم انقلاب بارها متولیان امر را نسبت به حیله‌های آمریکایی صهیونیستی غربی‌ها هشدار داده‌اند.
خوشبختانه به همت جوانان هوشمند و شجاع ایران تجهیز علمی، مطالعاتی و نظامی کشور به منظور مقابله با هر نوع زورگویی‌های احتمالی به ثمر نشست. در این کارنامه افتخارآفرین، از سرنگونی پهباد متجاوز 4c-mQ آمریکایی تا پاسخ کوبنده سپاه سرافراز انقلاب اسلامی در عین الاسد نشان از درستی خط مقاومت شجاعانه‌ای بوده است که در مقابل جبهه ترسویان غربی و همگرایان آنها که نه‌تنها خود از قدرت پوشالی استکبار در هراسند بوده و هستند بلکه همواره سعی دارند با بزرگنمایی قدرت استکباری آمریکا ملت شجاع ایران را از سازوبرگ و قدرت تهاجمی دشمن بترسانند.
از آمریکا و اذنابش انتظار بیش از این نیست. تعجب از جماعتی است که علیرغم مشاهده دیوانگی رئیس‌جمهور امریکا که به هیچ قاعده سیاسی، دیپلماتیک و انسانی و پروتکل جهانی پایبند نیست، بارها از همراهی بدون چون و چرای کشورهای مدعی غربی در اطاعت از ارباب خود مطلع بوده که حتی در مذاکرات فی مابین خوف از آمریکا و ضرورت اطاعت از شیطان بزرگ را تحت عنوان رئیس و یا کدخدای جهانی لازم الاجرا می‌دانند، مطلعند.
از ابزاری کردن حضور کشورها از جمله ایران در معاهدات بین المللی مانند NPT و حضور در مذاکرات هسته‌ای ایران با همین سه کشور متخاصم اروپایی آگاهی دارند که چطور تضمین‌های مکارانه آنها در برجام دروغ درآمد و نتیجه این نوع اعتماد برای دولت آقای روحانی بجز فرصت‌سوزی و از دست‌دادن فرصت‌های طلایی دو دور نظام اجرایی کشور نبوده است.
پس نه‌تنها مطلعین جهانی و استراتژیست‌های نظامی دنیا بر بکارگیری آمریکا به این شیوه‌های مکارانه صحه گذاشته‌اند، بلکه هر فرد عادی هم می‌فهمد که تصویب این نوع قطعنامه‌ها در این شرایط یعنی ترس از قدرت نظامی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران و به انگیزه تمدید تحریم‌های تسلیحاتی دفاعی ایران است.
در این راستا چند موضوع قابل تأمل است:
1. تا کی عده‌ای به این حیله‌گری‌ها اعتماد و تکیه نموده و فرصت‌های اجرایی و تصمیمات راهبردی کشور را در مقابل دسیسه‌های کشورهای متخاصم معطل می‌گذارند.
2. چرا علیرغم بدعهدی‌های مکرر اروپایی‌ها و استفاده ابزاری از عهدنامه‌های بین المللی مانند معاهده" گسترش سلاح هسته‌ای-NPT" چرا از فرصت‌سازی ماده ده این معاهده مبنی بر" چنانچه هر یک از اعضای پیمان تشخیص بدهند که حوادث فوق‌العاده مربوط به این پیمان منافع عالیه کشورش را به خطر انداخته است این حق را خواهد داشت که در اعمال حاکمیت ملی خود از پیمان خارج شود" استفاده نمی‌شود؟ دلیل این‌همه اعتماد بی‌جا به مجامع همگرا با آمریکا چیست؟
3. آیا از سرنوشت برجام نافرجام دولت آقای روحانی چیزی باقی مانده است که ملت ایران باید همچنان توطئه‌های این سه کشور بد عهد را که حتی اینستکس را هم اجرا نکردند، به نام موسسه در اختیار استکبار با عنوان برنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تحمل کند؟
4. قابل تامل اینکه این قطعنامه از جمله سلسله قطعنامه‌های فشار غیر منطقی و ظالمانه به ملت ایران است، با 25 رأی موافق و فقط دو رأی مخالف (چین و روسیه) و 8 رأی ممتنع به تصویب رسیده است. واقعا حاصل رفت و آمدهای بین المللی مسئولین مثلاً انگلیسی دان و این کاره چه بوده است که در چنین مواقعی حقوق ملت ایران پایمال گردد.
5. بدتر اینکه در بین موافقین این قطعنامه ضد ایرانی اسامی کشورهایی دیده می‌شود که زمانی از همراهان و دوستان سیاست‌های خارجی ایران محسوب می‌شدند. از جمله کشورهای اکوادور، اروگوئه و.... زمانی که نگارنده ضمن مسئولیت وزارت تعاون در دولت نهم به دلیل تقویت ارتباطات اقتصادی و تبادل فنی و تجربی با کشورهای آمریکای لاتین به عنوان مشاور رئیس‌جمهور وقت در آمریکای لاتین با روسای جمهور این کشورها ملاقات داشته‌ام. حس همراهی، مطابقت و دلسوزی اغلب این کشورها در آمریکای لاتین را به عنوان منطقه‌ای کنار گوش آمریکای مستکبر به نفع و همگرای ایران از نزدیک دیده‌ام. از جمله در دیداری که با آقای رافائل کورئا رئیس جمهور وقت اکوادور داشته‌ام. ایشان در اثبات همراهی کشورش با جمهوری اسلامی با ذکر مطالبی دوستانه در عباراتی صریح به این مضمون اظهار داشت که" من همواره مواضع‌ام را با مواضع جمهوری اسلامی ایران تنظیم می‌کنم." نکاتی مشابه همین مواضع را در بیان "خوزه مخیکا" رئیس‌جمهور پیشین اروگوئه به طور مستقیم شنیده‌ام. حال غرب‌گرایان در این چند ساله به طمع نزدیکی به دشمنان متخاصم غربی چه کرده‌اند که اینچنین همراهی بسیاری از کشورهای همگرای جهانی را از دست داده‌ایم که امروز شاهد باشیم همین کشور اکوادور و اروگوئه به قطعنامه‌های غربی آمریکایی ضد ایران در شورای حکام رأی مثبت و کشورهایی مانند هند و پاکستان به عنوان ممتنع حاضر نشوند از حقوق ملت مظلوم ایران دفاع کنند.
انتهای پیام/
