به گزارش خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری خبرآنی، سنوات پایان خدمت یا اصطلاحاً حق سنوات یکی از مزایای اجباری است که کارفرما در هر حالت موظف به پرداخت آن به کارگر است. حق سنوات یا پاداش پایان خدمت مبلغی است که کارگر هنگام فراغت از کار از قبیل بازنشستگی، ازکارافتادگی، فوت و استعفا و… دریافت می‌کند و میزان آن معادل یک ماه آخرین مزد ثابت دریافتی کارگر است.
کلیه کارگاه‌های که شامل قانون کار هستند وظیفه دارند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد، به‌عنوان عیدی و پاداش پرداخت نمایند. مبلغ پرداختی به هرکدام از کارمندان و کارگران نباید از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی بیشتر شود.
طبق ماده 21 قانون کار؛ سنوات، مزایای پایان کار، حق سنوات و یا مزایای پایان خدمت، مبلغی معادل یک ماه آخرین حقوق دریافتی کارگران است که کارفرما باید به کارگران خود پرداخت کند. سنوات یا مزایای پایان کار، باید با خاتمه و یا فسخ قرارداد کار، به کارگر پرداخت شود. این مبلغ به افرادی که کمتر از یک سال کارکرد داشته باشند نیز به نسبت مدت کارکردشان تعلق می‌گیرد و باید توسط کارفرما پرداخت شود.
عده ای بر این باور هستند که اگر کارگری ترک کار کند به آن سنوات تعلق نمی گیرد.
اما وحید حاجی زاده، مشاور روابط کار می گوید: یکی از باورهای اشتباه کارفرمایان این است که اگر کارگری ترک کار کند به آن سنوات خدمت تعلق نمی گیرد و نکته جالب این است که در قرارداد کار یک شرط قید می کنند و رضایت کارگر را نیز می گیرند.
این موضوع از جایی نشأت می گیرد که وزارت کار 5 و 6 ماه پیش دستورالعملی صادر کرد، در آن دستور العمل آمده بود اگر کارگری ترک کار انجام دهد، کارفرما دیگر مکلف به پرداخت سنوات خدمت نیست.
این دستورالعمل اکنون باطل شده و در حال حاضر اگر کارگران محل کار را ترک کنند، قبل از اینکه انقضای مدت قرارداد برسد، کارفرما مکلف است سنوات خدمت را طبق قانون جدید سنوات پرداخت کند.
انتهای پیام/
