به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، استفاده از این میکروربات در موتور پیشران جت تحولی اساسی در آن ایجاد می‌کند که از ده سال قبل به این سو شاهد تغییرات چشمگیری نبوده است.
این ربات بسیار کوچک تخت تنها ۰.۸ میلیمتر طول و ۰.۸ میلیمتر پهنا دارد و ضخامت آن نیز صرفاً ۰.۱۴ میلیمتر است. ربات یادشده به صورت بی سیم با یک سیستم انتقال داده در ارتباط است و بعد از دریافت سیگنال‌های الکتریکی توسط یک سیم پیچ القایی در مرکز ربات یادشده، فرایند گرم شدن نانولوله‌های پلیمری آن آغاز می‌شود و این امر موجب فعالیت ربات مذکور می‌شود.
در درون نانولوله‌های پلیمری این ربات مقداری پلاتینیوم هم وجود دارد که موجب واکنشی کاتالیستی شده و حباب‌های اکسیژنی تولید می‌کنند که حرکت آنها به رانش پیشران موتور جت کمک می‌کند.
محققان یک بازوی دست ساز را هم برای تسهیل فعالیت این ریزربات تهیه کرده اند که در قالب یک محرک تشکیل شده از یک پلیمر گرماسنج عمل می‌کند. این بازو در واکنش به کاهش یا افزایش گرما مسیر حرکت نانولوله‌ها را باز و بسته می‌کند و از این طریق عملکرد پیشران را بهبود می بخشد. از این اختراع جدید می‌توان برای تسهیل انتقال داروها در بخش‌های مختلف بدن نیز استفاده کرد.
پژوهش یادشده توسط ۱۲ محقق از کشور آلمان انجام شده که یکی از آنها به نام مریم فقیه ایرانی الاصل بوده و در مؤسسه نانو علوم یکپارچه در شهر درسدن آلمان مشغول فعالیت است.
