به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، یکی از آلوده ترین پساب‌های صنعتی، پساب‌های صنعت نساجی است که معمولا دارای مقادیر زیادی رنگزا و مواد شیمیایی است. وجود چنین موادی در آب نه تنها منجر به آلودگی محیط زیست، بلکه سبب تغییر در زیست‌بوم جانداران کره زمین می‌شود.
روش‌های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی مرسوم که جهت زدودن رنگزا از پساب صنایع نساجی بکار می‌روند، هزینه بالایی داشته و نیازمند صرف انرژی بسیارند، ضمن آن‌که آلودگی‌های ثانویه هم ایجاد می‌کنند.
بهاره مسیب‌زاده دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی نساجی در گرایش شیمی نساجی و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری پروژه «تصفیه پیوسته پساب با استفاده از منسوجات مبتنی بر فناوری نانو» گفت: این پروژه با هدف اراِئه روشی کارآمد با بازدهی بالا جهت تصفیه پساب صنعت نساجی و رنگ طراحی شده است.
وی با بیان اینکه در این پروژه راکتوری آزمایشگاهی طراحی شد که با استفاده از نخ‌های متشکل از نانوالیاف، پساب را در هنگام عبور و در لحظه رنگبری می‌کند، بیان کرد: در ساخت این نخ‌ها از نانوذرات TiO۲ بهره بردیم که کارایی زیادی در تخریب پساب دارند.
وی با اشاره روند اجرای پروژه گفت: ابتدا نخی از نانوالیاف حاوی نانوذرات TiO۲ به روش الکتروریسی با دو نازل تولید شده، سپس در راکتور آزمایشگاهی طراحی شده قرار گرفت.
وی ادامه داد: در این راکتور نخ همواره در تماس با جریان پساب قرار می‌گرفت و آلاینده‌های موجود در پساب را تخریب می‌کرد.
دانشجوی دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطر نشان کرد: این راکتور در زدودن آلاینده های آلی از پساب کارخانه ها به ویژه در شرایطی که پساب دارای رنگ و بو است ولی به لحاظ شاخص‌های بیولوژیکی مشکلی ندارد، کارایی دارد.
به گفته مسیب زاده، استفاده از نخ متشکل از نانوالیاف به عنوان بستر برای نگه‌داری نانوذرات به دلیل نسبت سطح به حجم فوق العاده بالای نانوالیاف باعث افزایش سطح مشترک بین نانوذرات و آلاینده‌ها و در نتیجه منجر به افزایش راندمان تخریب آلاینده‌های موجود در پساب می‌شود.
وی ادامه داد: از مزایای این روش، حذف مرحله پرهزینه زدودن نانوذرات از پساب است.
وی با بیان اینکه در این طرح سرعت تخریب پساب نسبت به روش‌های دیگر بالاتر است، بیان کرد: در روش‌های معمول از راکتور گسسته جهت تخریب پساب استفاده می‌شود. با استفاده از راکتور پیوسته سرعت حذف آلاینده‌ها از پساب افزایش چشمگیری خواهد داشت.
مسیب زاده با بیان اینکه در این طرح برای فعال کردن نانوذرات TiO۲ جهت تخریب آلاینده‌ها از تابش فرابنفش بهره می‌بریم، گفت: با افزایش سرعت تخریب آلاینده‌ها مصرف انرژی کاهش می یابد.
این پروژه در راستای پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مهندسی نساجی و به راهنمایی دکتر محمد امانی تهران و مشاوره دکتر فرناز معماریان انجام شده است.
