عصرایران؛ احسان محمدی- خرداد سال 1394 در تجمع دلواپسان در مشهد، دو خانم که خود را دندانپزشک معرفی می‌کردند، روی مقوایی نوشته بودند: ما دندانپزشکان دهن آمریکا را سرویس می‌کنیم.
مقصود آنها البته استفاده از یک اصطلاح چاله‌میدانی برای ادب کردن طرف مقابل بود اما واژه (service) در انگلیسی به معنای مرتب کردن، روبراه ساختن، تعمیر کردن و ... به کار می‌رود. در واقع در تضاد با آن تصوری که خانم‌های مثلاً دندانپزشک از سرویس کردن دهن! در خیال داشتند.
مهدی رسول‌پناه مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شد. در روزهایی که به نظر می‌رسید همه چیز در این باشگاه روی روال است و آنها در یک روز شش امتیاز به دست آوردند(سه امتیاز بازی خانگی با شهرخودرو و سه امتیاز بازی ملغی شده با سپاهان) یک باره انگار کرونا به جان این باشگاه افتاد، ابتدا ماجرای استوکس، بعد پرونده برانکو، بعد زلاتکو و حالا استعفای شبانه محمدحسن انصاری‌فرد!
ممکن است کسانی بگویند در شرایطی که کشور گرفتار یک بحران تمام‌عیار است و در هر ساعت چند نفر جان می‌دهند، رفت و آمد مدیرعامل یک باشگاه فوتبال چه اهمیتی دارد؟ اما این موضوع برای بسیاری آنقدر اهمیت داشت که مقابل وزارت ورزش تجمع کردند. جایی که مدعی هستند وزیر به منظور خراب کردن مسیر موفقیت این تیم برای فتح جام چهارم سنگ‌اندازی می‌کند و دلیل آن را هم حمایت از مهدی رسول‌پناه می‌دانند که او را دندانپزشک اختصاصی آقای سلطانی‌فر معرفی می‌کنند!
اگر سه ماه پیش بود احتمالاً می‌نوشتم که صرفاً اعتماد وزیر به یک دندانپزشک برای مدیریت باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس یک توهم هواداری است اما حالا دیگر به هر چیزی تردید می‌کنم! چرا که زمان نشان داد موضوعات کلیدی‌تر از یک تیم فوتبال را که با اطمینان گمان می‌کردیم «مگر امکان دارد؟» هم ممکن شد!
بعضبی اختلافات انصاری‌فرد با اعضای هیات مدیره پرسپولیس و برکناری قدوسی مدیر روابط عمومی باشگاه را دلیل استعفای او عنوان کردند اما اعضای هیات مدیره این استعفا را فرار به جلو و شانه خالی کردن از زیر بار مطالبات مالی و بدهی‌های ناشی از خریدها و قراردادهای بد در زمان او عنوان کردند.
وقتی باشگاهی مثل پرسپولیس که در چهار سال، سه بار قهرمان لیگ، دوبار قهرمان سوپرجام، یک بار قهرمان جام حذفی، یک بار نایب قهرمان آسیا و ... شده به درآمدزایی نمی‌رسد و بدهی روی بدهی می‌آورد حال بقیه تیم‌ها چطور است؟ واقعاً با کدام دوپینگ سرپا هستند؟ مگر می‌شود یک تیم بزرگ که روی نوار موفقیت است در عرض چهارسال، چهارمدیرعامل عوض کند؟ بله! می‌شود! دو پاراگراف بالاتر نوشتم که همه چیز امکان دارد!
مهدی رسول‌پناه دندانپزشک است. فارغ‌التحصیل دانشگاه شهید بهشتی، عضو شورای مرکزی و رئیس کمیته انتخابات حزب اعتماد ملی، در انتخابات دوره هشتم مجلس شورای اسلامی جزو کاندیداهای این حزب از حوزه انتخابیه تهران و شمیرانات بود و سال‌هاست در ورامین و تهران به ارایه خدمات درمانی دندان‌پزشکی مشغول است... اما چه ربطی به فوتبال دارد؟
پژمان راهبر از روزنامه‌نگاران ورزشی به طعنه در توئیتی نوشت:«فراموش نشه که تا شش هفت ماه پیش (احتمالاً) آقای رسول‌پناه در دوران زندگی حتی از بغل یه ورزشگاه هم رد نشده بود. اما تو ایران ممکنه. همه چی ممکنه». این یکی از دهها واکنشی است که در رسانه‌ها به این انتصاب صورت گرفته است. تردید در تخصص و کارآمدی یک فرد غیر ورزشی در حوزه تیم‌داری، جایی که عقاب هم پر می‌ریزد.
اما برخی هم معتقدند او یک شاهینی قدیمی است، پیش از این عضو علی‌البدل هیات مدیره باشگاه بود که پس از درگذشت حبیب کاشانی که ریاست هیات مدیره را بر عهده داشت به عنوان عضو جدید معرفی شد. اینکه سابقه ورزشی مشخصی ندارد چندان مهم نیست، بسیاری از مدیران کلیدی کشور هم هیچ تخصص، تحصیلات و تجربه‌ای در جایی که منصوب شده‌اند ندارند، همین که بتواند «بدهی‌های باشگاه را صاف کند» و تیم را از این بحران که مثل یک سیاه‌چاله در حال بلعیدن آن نجات بدهد کافی است.
موافقان و مخالفان انصاری‌فرد و رسول‌پناه در شبکه‌های اجتماعی دارند از خجالت هم و البته وزیر در می‌آیند. یک سرگرمی تازه در روزهای نیمه قرنطینه! اینکه آیا این دندانپزشک، پرسپولیس را سرویس می‌کند یا نه، به زمان نیاز دارد و اینکه سرویس را در معنای انگلیسی به کار ببریم یا معادل فارسی؟!
