مدافع روی تور تیم ملی والیبال ایران ابراز امیدواری کرد این تیم از گروه خود در المپیک صعود کند. او همچنین به کوبیاک توصیه کرد رفتارش را تغییر دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپورت والی لهستان، سید محمد موسوری مدافع ایرانی شاغل در لیگ لهستان درباره آخرین شرایط خود، تیم ملی ایران و اتفاقات جنجالی با تیم لهستان به صحبت پرداخت.
مدافع تیم ملی والیبال ایران درباره اتفاقات اخیر در ایران گفت: اول از همه، من از سقوط هواپیمای اوکراین بسیار متاسفم. این رویداد من و بسیاری از هموطنانم را اندوهگین کرد. آرزو می کنم که هیچ درگیری بین کشور من و ایالات متحده وجود نداشته باشد. اکنون هیچ جنگی در ایران وجود ندارد. وضعیت پایدار است. مردم با صلح و آرامش زندگی می کنند.
او در بخش دیگری از صحبت های خود درباره میشائیل کوبیاک گفت: ما قطعا با هم دست می دهیم. ما بازیکنان حرفه ای هستیم و در این حرفه قانون این است که به طرف مقابل دست داده شود.
با این حال، من قصد ندارم با او دوستی کنم. من به کوبیاک احترام می گذارم زیرا او والیبالیست خوبی است، اما گاهی اوقات به صورت حرفه‌ای رفتار نمی کند. به کوبیاک به عنوان یک والیبالیست خوب احترام می گذارم اما باید نگرش خود را تغییر دهد. من رفتار مشابه او را در بازی با تیم های دیگر نیز دیدم.
فکر می کنم که او به عنوان یک بازیکن باتجربه باید متفاوت رفتار کند. نمی خواهم به گذشته برگردم و آن دوران را به یاد بیاورم. فکر می کنم همه چیز بعد از بازی دو تیم در ریو شروع شد و دو بازیکن که نمی خواهم نام ببرم (بارتوژ کورک و میشائیل کوبیاک) رفتار خوبی نداشتند و ما نیز در شرایط بازی بودیم و شاید در واکنش نشان دادن زیاده روی داشتیم. در هر صورت ما مشکلی با لهستان نداریم و با خیلی از کشورها بازی کره‌ایم. من و میلاد عبادی پور اینجا دوستان زیادی داریم و در کل روابط دو تیم خوب است و مشکلی نیست. فقط این مسئله به رفتار یک سری بازیکن بر می گردد.
خبرنگار دیگری اینطور سوال کرد "با این وجود سخت است که همیشه مؤدب باشید و هرگز رفتار تحریک آمیز نداشته باشید. لوکاش ژیگادلو گفت که والیبالیست های ایرانی دعوا کردن را دوست دارند. آنها عاشق این هستند که ببینند حریفشان چقدر اجازه این کار را می دهد" که موسوی در پاسخ گفت: فکر نمی کنم اینطور باشد. ما فقط می جنگیم. ما بهترین تیم جهان نیستیم اما برابر هیچ حریفی از پیش بازنده نیستیم.
برخی ممکن است رویکرد ما به بازی را دوست نداشته باشند. آنها ممکن است فکر کنند ما کارهای بیشتری در زمین انجام می دهیم. اما این فقط یک مبارزه برای پیروزی است. همیشه تا آخر. من دوست دارم مقابل لهستانی ها بازی کنم. دوست دارم مقابل تیم هایی به سرپرستی ویتال هینن بازی کنم چون او همیشه می جنگد، همیشه سعی می کند راهی برای پیروزی پیدا کند و می تواند سرگرم کننده باشد و هرگز بازی با آن کسل کننده نیست. اینگونه او را شناختم. او هدایت تیم آلمان و بعدا بلژیک را برعهده گرفت. بعضی اوقات این تصور را دارم که او بازی خود را با رقبا انجام می دهد. او زیاد صحبت می کند، با تیم حریف گفتگو می کند.
کمی عجیب است، اما همانطور که گفتم ، او را دوست دارم. برای ما هدف اصلی صعود از گروه است. اگر موفق شویم، یک مسابقه اصلی خواهیم داشت درمرحله یک چهارم نهایی. ما یک تیم خیلی قوی در آن بازی برابر خود خواهیم داشت، زیرا در گروه دوم بازی ها برزیل ، ایالات متحده ، روسیه و فرانسه بازی خواهند کرد. برای شکست یکی از این تیم ها باید ۱۵۰ درصد بازی کنید. در بازی های المپیک همه آماده پیروزی هستند.
مدافع روی تور ایران در پایان درباره تفاوت زندگی در ایران و لهستان گفت: در شهرهای بزرگ کشور من - ارومیه یا تهران - در همه جا افراد زیادی هستند ، خیابان های شلوغ است و دود و ترافیک وجود دارد. ولی در اولستین شرایط کاملاً متفاوت است، بسیار آرام و من آن را دوست دارم. تمرکز روی کار راحت تر است و وقت خود را در ترافیک تلف نمی کنید. من از زندگی در اینجا لذت می برم. در کل من خیلی سریع به مکان جدید عادت کردم.
من عادت داشتم در یک شهر بزرگ زندگی کنم ، بنابراین در اینجا گاهی اوقات کمی بی حوصله می شوم. اما من شکایت نمی کنم، واقعاً خوب است. بازیکنان تیم از همان ابتدا بسیار خونگرم بودند، گاهی اوقات ما با کل تیم برای صرف شام بیرون می رویم.
