عصرایران؛ احسان محمدی- دور افتخار گابریل کالدرون بعد از پیروزی مقابل نساجی در ورزشگاه آزادی شاید یکی از بعیدترین تصاویر برای پرسپولیسی‌ها بعد از رفتن برانکو بود. روزهایی که هواداران پرسپولیس جلوی باشگاه تجمع کردند و علیه عرب شعار می‌دادند فکرش را هم نمی‌کردند که این مرد معمولی بتواند جای خالی پرفسوری که به عربستان رفت را پر کند.
پرسپولیس تهران در شرایطی به مصاف نساجی قائمشهر رفت که سعید راد بازیگر قدیمی و از هواداران متعصب این باشگاه، سرمربی تیم را «بی‌تربیت» و «دیکتاتور» لقب داد. او گفت کالدرون مربیگری بلد نیست و زور می‌گوید و اصلاً این پیروزی‌های با یک گل به من نمی‌چسبد.
او که به نظر از بی‌اعتنایی کالدرون به نوه‌اش آدام همتی شاکی است فراموش کرده که تیم فصل پیش برانکو هم با همین پیروزی‌های سه امتیازی و میلی‌متری قهرمان شد. باور اینکه تا این اندازه فراموشکار شده باشیم عجیب است. پرسپولیس سال گذشته با 36 گل زده، قهرمان شد در حالیکه سپاهان با 46 گل زده دوم، استقلال با 40 گل زده سوم و تراکتور با 42 گل زده پنجم شدند. پرسپولیس تا امروز 20 گل زده است.
صدرنشینی در یک عصر جمعه زمستانی با تک گل وحید امیری حتی اگر با چنگ و دندان به دست آمده باشد برای یک نیم‌فصل پرماجرا شیرین است حتی اگر به جان سعید راد ننشیند.
این شاید برش کوتاهی از مجموعه نگاه‌ها به کالدرون باشد. سرمربی آرژانتینی که بیشتر به یک کارگر زحمتکش شباهت دارد. او در یک برنامه تلویزیونی گفت «من پیرمرد فوتبالم و یاد گرفته‌ام که سخت کار کنم». روی واژه «پیرمرد» هم اصرار داشت.
کالدرون نه مثل استراماچونی خوش‌تیپ است و نه مثل برانکو خوش‌پوش و مرموز. نه مثل افشین قطبی در کنفرانس‌های مطبوعاتی از واژه‌های شیک و جذاب استفاده می‌کند و نه مثل امیر قلعه‌نوئی به سینه‌اش می‌کوبد. او یک مرد معمولی است. شاید برای همین است که حتی با این صدرنشینی، 11 پیروزی، صعود به جمع چهارتیم نهایی جام‌حذفی و عبور دادن تیم از چالش‌های بسیار، هنوز که هنوز است به قلب همه هوادارها نفوذ نکرده است.
او شبیه دل‌بوسکه سرمربی رئال مادرید است که هرچه عنوان بود به دست آورد اما هواداران دوستش نداشتند و جدی اش نمی‌گرفتند. آنها کسی را می‌خواستند که جذاب‌تر باشد. کالدرون هنوز جامی برای پرسپولیس به دست نیاورده اما انگار بخشی از هواداران این تیم با ناسپاسی با او برخورد می‌کنند و دلشان یک مربی جذاب‌تر می‌خواهد!
پرسپولیس در حالی نساجی قائمشهر را شکست داد که نزدیک به چهل‌دقیقه را ده نفره بازی کرد. محسن ربیع‌خواه هافبک سختکوشی که مثل خود کالدرون با همه عرق ریختن‌هایش محبوب سکوها نیست بعد از دریافت دو کارت زرد، بدون کوچکترین اعتراضی به داور سرش را پائین انداخت و به رختکن رفت. این اخراج شاگردان رضا مهاجری را برای پیش تاختن جسورتر کرد و فشار فوق‌العاده‌ای را روی خط دفاعی آوردند که با 7 گل خورده بعد از سپاهان(6گل) سخت تسلیم می‌شود. بازی نساجی شجاعانه بود. آنها برای دقایقی پرسپولیس را به زدن زیر توپ وادار کردند.
درخشش ادامه‌دار رادوشویچ دروازه‌بانی که حالا عملاً علیرضا بیرانوند را زیر سایه برده است باز هم به چشم آمد. در پایان بازی، کریم باقری مسافتی طولانی را به سمت او رفت تا به خاطر چند مهار کلیدی در آغوشش بکشد. اگر اوضاع به همین شکل ادامه پیدا کند، احتمال جدایی دروازه‌بان شماره یک تیم ملی متصور است.
گرچه دور افتخار کالدرون و مشت کوبیدنش به میز که «احترام، احترام و احترام» می‌خواهد بعضی‌ها را به این تردید انداخت که او ممکن است به این شکل خداحافظی کرده باشد و همان راهی را برود که استراماچونی رفت اما پرسپولیس با نیمکتی سنگین و پرمهره که مهار آن آسان نیست و نیاز به مهاجمی که علی علیپور را کامل کند و حریفانی که تاب قهرمانی چهارباره‌اش را اصلاً ندارند روزهای دشوارتری در پیش دارد.
تا اطلاع ثانوی هواداران پرسپولیس حق دارند از صدرنشینی با این پیروزی‌های اقتصادی سرمست باشند. این روزها همه اقتصادی فکر می‌کنند.
