داستان تکراری لغو بازی در لیگ فوتبال بانوان به یکی از چالش‌های فوتبال بانوان تبدیل شده است که در نتیجه حمایت کم مسئولان ورزشی تیم‌ها اتفاق می‌افتد.
به گزارش ایسنا، شاید به ندرت شنیده باشید که در لیگ برتر فوتبال مردان تیمی از برگزاری یکی از دیدارهای خود انصراف بدهد اما همین موضوع در لیگ فوتبال بانوان بارها اتفاق می‌افتد و در طول فصل چندین بار این موضوع تکرار می‌شود.
در این میان سهم انصراف رقبای تیم صدرنشین به مراتب بیشتر است به گونه‌ای که در طول فصل گذشته و فصل جاری فوتبال بانوان 6 بار رقبای شهرداری بم کرمان که صدرنشین لیگ است از بازی برابر این تیم انصراف داده‌اند.
مرضیه جعفری، سرمربی شهرداری بم بارها به این موضوع انتقاد کرده است و این انصراف‌ها را به ضرر تیم خود می‌داند. او در این مورد به ایسنا گفت: اینکه تیم‌ها انصراف می‌دهند به ضرر ماست چون از شرایط مسابقه دور می‌شویم اما در آیین نامه آمده است که یک تیم در طول فصل می‌تواند یک بازی را انجام ندهد به همین دلیل تیم‌ها معمولا مقابل ما بازی نمی‌کنند. البته با خانم ناظمی ، مسئول لیگ بانوان صحبت کردم و قرار شده که در آینده به گونه‌ای برنامه ریزی کنند که این اتفاق نیفتد."
در فصل 97-96 لیگ برتر بانوان که با قهرمانی شهرداری بم کرمان به پایان رسید، 6 بازی در هفته‌های مختلف به دلیل انصراف یکی از تیم‌ها لغو شد که در چهار بازی رقیبان شهرداری بم از مصاف با این تیم انصراف دادند. در فصل جاری نیز که تاکنون هفت هفته آن برگزار شده است سه بازی لغو شده است که باز هم سهم شهرداری بم بیشتر است. در هفته‌های اول و هفتم دو تیم از بازی با بم انصراف دادند.
مشخص نیست که تا پایان فصل چند تیم دیگر از بازی برابر رقیب خود انصراف می‌دهند. اکثر تیم‌هایی که حاضر به برگزاری بازی نمی‌شوند مشکلات مالی را به عنوان دلیل خود عنوان می‌کنند. وضعیت اسپانسری در لیگ بانوان چنین مشکلاتی را رقم زده تا جایی که حتی تیم‌های صاحب نام فوتبال هم با این مصائب مواجه می‌شوند؛ ملوان بندرانزلی، پرطرفدارترین تیم فوتبال بانوان ایران است که فصل گذشته به دلیل مشکلات مالی از هواداران خود کمک نقدی دریافت کرد و لیگ را با سختی به پایان رساند.
البته این موضوع هم جای سوال دارد که چرا در آئین نامه اجازه انصراف از یک بازی مجاز شمرده شده و جریمه ای برای آن در نظر گرفته نشده است.
مشکلات اسپانسری در لیگ بانوان به حدی زیاد است که گاهی برخی تیم‌ها در تهیه پیراهن ورزشی مناسب نیز با مشکل مواجه بوده‌اند، به گونه‌ای که بارها مشاهده شده برخی از بازیکنان با چسب شماره خود را روی پیراهن می‌چسباندند. با اینکه هزینه تیمداری در لیگ بانوان به مراتب کمتر است اما نه تنها باشگاه‌های صاحب نامی چون پرسپولیس و استقلال حاضر به تیمداری نیستند بلکه هیات‌های استانی نیز از تیم شهر خود حمایت کافی نمی‌کنند؛ فصل گذشته آذرخش تهران هر چند باشگاهی خصوصی بود اما از طرف مسئولان ورزشی تهران حمایت چندانی نشد و بارها مسئولان این باشگاه از بی توجهی‌ها انتقاد کردند تا اینکه در فصل جاری امتیاز این تیم به کردستان داده شد.
قطعا یکی از دلایل عدم تمایل اسپانسرها به فوتبال بانوان نداشتن پخش تلویزیونی است. سهم بانوان فوتبالیست از صدا و سیمای ملی کم است و این موضوع با وجود حجاب بانوان به یکی از چالش‌های این بخش تبدیل شده است. این در حالی است که حتی پخش غیر مستقیم و گزینشی فوتبال بانوان از سیما می‌تواند به جذب اسپانسرها کمک کند.
در حالی که بانوان فوتبالیست ایران با مشکلاتی چون عدم حمایت، ضعف اسپانسری، امکانات ضعیف و عدم پوشش تلویزیونی دست و پنجه نرم می‌کنند سایر کشورها در حال پیشرفت هستند. با این شرایط نمی‌توان انتظار داشت که روزی به جمع قدرت‌های برتر آسیا وارد شویم یا حضور در جام جهانی را تجربه کنیم. نیاز است که مسئولان با دلسوزی و مسئولیت پذیری تیم‌های خود را حمایت کنند تا با لغو بازی‌ها به کیفیت لیگ ضربه نزنند و فراتر از آن سهمی در پیشرفت فوتبال بانوان داشته باشند.
