به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، دستگاه های ضربان ساز قلب هر ۵ سال یکبار و قبل از تمام شدن باتری شان، باید طی عمل جراحی جایگزین شوند. اما به زودی فرایند جایگزین کردن ضربان ساز قلب به وسیله غشایی که دور این ایمپلنت پیچیده می شود، ساده تر و ایمن تر خواهد بود.
همزمان با قرار گرفتن ضربان ساز در بدن بیمار، بافت های فیبروزه با گذر زمان روی سطح آن را می پوشانند. اگر لایه این بافت ضخیم شود، فرایند جایگزین کردن دستگاه سخت تر می شود و در نتیجه عمل جراحی طولانی تر و پیچیده تر خواهد بود و ریسک عفونت یا مشکلات دیگر نیز افزایش می یابد.
برای این منظور محققان مرکز تحقیقاتی ETH در زوریخ یک غشای شبیه کیسه ابداع کرده که قبل از نصب ضربان ساز، روی آن قرار می گیرد. این غشا از فیبرهای سلولزی کوچک ساخته شده که شبیه کندوی عسل است.
غشای مذکور از تجمیع پروتئین های تشکیل دهنده بافت فیبروز روی سطح دستگاه جلوگیری می کند و از سوی دیگر وجود بافت شبیه کندو سبب می شود هرگونه سلول بافت فیبروزی به غشا بچسبد.
این نوآوری روی خوک ها آزمایش شد و در هر حیوان دو ضربان ساز نصب شد. یکی از دستگاه ها داخل غشا و دیگری بدون آن در بدن حیوان ایمپلنت شد. سیستم ایمنی بدن خوک ها دستگاه های دارای غشا را رد نکرد. همچنین بررسی های محققان یک سال پس از نصب ایمپلنت و در بدن خوک ها نشان داد ضخامت بافت های فیبروزی روی دستگاه های ضربان ساز دارای غشا یک سوم کمتر از دستگاه های بدون آن بود.
قرار است آزمایش های بالینی این ایمپلنت همراه غشا سال آینده در آلمان انجام شود.
