حدود یک‌ماه قبل بود که در جریان بازی رئال‌مادرید و لوانته علیرضا علیفر گزارشگر مسابقه سیدجلال حسینی کاپیتان پرسپولیس را بازیکن تیم لوانته اسپانیا خطاب کرد. این گاف گزارشگر خبرساز سیما بازتاب‌های منفی زیادی داشت و درنهایت شبکه ورزش سیما با صدور اطلاعیه‌ای از محرومیت علیفر تا اطلاع ثانوی خبر داد. حالا با گذشت چند هفته کاملا بی‌سروصدا علیفر به گزارشگری برگشته تا مشخص شود محرومیت او از سوی صداوسیما به پایان رسیده است. از این‌رو برخی به انتقاد از رسانه ملی پرداختند که چرا علیفر با سابقه طولانی در بیان اطلاعات اشتباه در گزارشگری بار دیگر برگشته است.
علیفر در واکنش به انتقادها خیلی تند لب به سخن می‌گشاید. گفت‌وگوی «شهروند» با این گزارشگر قدیمی را در ادامه می‌خوانید:
خیلی بی‌سروصدا برگشتید و بازی‌ها را گزارش می‌کنید.
به هر حال شغل ما ایجاب می‌کند خیلی به حواشی توجه نکنیم. ما کارمند سازمان معظم و اَبَر رسانه صداوسیما هستیم و هر تصمیمی درباره‌مان بگیرند، اطاعت می‌کنیم. الان هم خوشحالم که همچنان در خدمت فوتبال دوستان خواهم بود.
اما بازگشت شما ظاهرا به مذاق خیلی‌ها خوش نیامده؛ بسیاری از رسانه‌ها به انتقاد از صداوسیما پرداختند که با چه معیاری به محرومیت شما پایان دادند؟
این‌گونه مطالب را آدم‌های حقیری بیان می‌کنند که با من خصومت شخصی دارند. ما دو نوع آدم حول فوتبال داریم؛ عده‌ای آگاه هستند که می‌دانند علیرضا علیفر با ٢٥سال سابقه کار گزارشگری چه کاری کرده و رزومه‌اش چگونه است. عده‌ای نیز از روی حسادت و غرض‌ورزی با من مطالبی را بیان می‌کنند که از روی دشمنی است. من برای چنین افرادی متاسفم.
قبول دارید شما هم اشتباهات‌تان در جریان گزارشگری کمی زیاد شده است؟
اشتباه‌کردن که ایرادی ندارد. مگر آنها که با من مشکل شخصی دارند، اشتباه نداشته‌اند؟ شما آدمی را می‌شناسید که اشتباه نکند؟ من که نباید به خاطر اشتباهاتم به برخی افراد خاص پاسخ بدهم. سازمان صداوسیما به‌عنوان رسانه‌ای بزرگ هرجا نیاز باشد با من برخورد می‌کند. این‌که من مدتی محروم شدم و دوباره برگشتم، آیا به کسی ربطی دارد؟ مگر در یک خبرگزاری وقتی سردبیر با خبرنگار به مشکل می‌خورد، به کسی ربطی دارد؟ به دیگران هم ارتباطی ندارد که صداوسیما چه کاری انجام می‌دهد.
با این حال، گفته می‌شود شما ارتباطاتی با برخی مدیران سازمان صداوسیما دارید که این‌قدر راحت کار می‌کنید.
این هم ساخته ذهن آدم‌های حقیر است، مربوط به امروز و دیروز هم نیست. از این مسائل من زیاد دیده‌ام، ٢٥سال از عمرم را در صداوسیما فعالیت رسانه‌ای کردم و این روزها را زیاد چشیدم. در این سال‌ها ده‌ها مدیر در صداوسیما آمدند و رفتند، آیا من با همه آنها ارتباط داشتم؟ آیا در تمام این ٢٥سال با رفیق‌بازی در سازمان مانده‌ام؟ شما باورتان می‌شود؟ دیگر برایم اهمیتی ندارد چه می‌گویند، چون هدف‌شان را می‌دانم.
انگار دل‌تان از خیلی‌ها گرفته؛ درست است؟
دیگر همه چیز را خودتان می‌دانید. در این مدتی که محروم بودم، خیلی‌ها بدون در نظر گرفتن عدالت و رسالت خود بی‌محابا به من تاختند؛ ایرادی ندارد، ولی من آنها را حلال نمی‌کنم. این رسمش نیست که مرا به گوشه رینگ ببرند و هرچه دل‌تان خواست بگویند.
خودتان را در این ماجرا مقصر نمی‌دانید؟
شاید من هم اشتباه کرده باشم، اما فکر نمی‌کنم لیاقت اشتباهات من حملات بی‌رویه در برخی رسانه‌ها باشد.
از این پس چه اقدامی انجام می‌دهید که در میان گزارش‌ها کمتر اشتباه کنید؟
من در تمام ٢٥سال گذشته هدفم این بوده که بی‌اشتباه باشم، اما گاهی اوقات نمی‌شود جلوی آن را گرفت. قطعا مثل همیشه سعی خواهم کرد گزارش‌های بی‌نقصی را ارایه دهم و امیدوارم موفق باشم. این را هم بگویم که صداوسیما از نظر من یک عقاب نیرومند است که گنجشک‌های صدگرمی نمی‌توانند آن را تخریب کنند.
