به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، یافته های محققان آمریکایی نشان می دهد ساکنان سیاره های دیگری که حیات در آنها به شیوه های مختلف در جریان است، میلیاردها سال قبل به زمین سفر کرده اند.
باید توجه داشت که در آن زمان هنوز انسانی بر روی زمین در حال زندگی کردن نبوده و لذا شواهد قطعی برای اثبات این موضوع وجود ندارد، اما محاسبات ریاضی و شبیه سازی های رایانه ای و نیز بررسی فرضیه های مختلف در حوزه های علوم انسانی و تجربی می تواند چنین موضوعی را با تقریبی مناسب به اثبات برساند.
کهکشان راه شیری متشکل از ۴۰۰ میلیارد ستاره است که ۲۰ میلیارد از آنها نور خود را بر روی سیارات مختلف می تابانند. بر اساس برآوردها ۴ میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری بر روی سیاراتی با ابعادی مشابه با ابعاد کره زمین نور می تابانند که در فاصله ای مناسب از آنها قرار گرفته اند و بنابراین امکان شکل گیری حیات بر روی آنها وجود دارد.
تحقیقات پژوهشگران آمریکایی نشان می دهند تنها ۰.۱ درصد از سیاره های کهکشان راه شیری در فاصله ای مناسب با ستاره ها قرار دارند و لذا تعداد سیاره هایی که در این کهکشان قرار داشته و قابل سکونت هستند از یک میلیون واحد فراتر نمی رود.
بر اساس بررسی های مذکور در شرایطی که از عمر کهکشان راه شیری ۱۳ میلیارد سال می گذرد، اولین سیاره قابل سکونت در این بخش از جهان ۱۲ میلیارد سال قبل شکل گرفته و این در حالی است که از عمر زمین تنها ۴ میلیارد سال می گذرد. بنابراین می توان انتظار داشت سیارات قابل سکونت قدیمی تر از زمین، میلیاردها سال قبل به فناوری لازم برای انجام مسافرت های فضایی دست یافته باشند و احتمالا به کره زمین هم به عنوان یک محل مناسب برای سکونت سری زده باشند.
انسان امروزی با فناوری فضایی فعلی برای سفر به دیگر نقاط جهان و تسخیر کل کهکشان راه شیری به حدود دو میلیون سال زمان نیاز دارد و این زمان در مقایسه با عمر چند میلیارد ساله سیارات قابل سکونت کهکشان راه شیری چندان قابل توجه نیست.
