به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از دانشگاه تهران، در مراسمی که امروز برگزار شد، دو قرارداد همکاری پژوهشی–فناوری بین ناصر سلطانی، میان پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران و یک شرکت نفتی به امضا رسید.
در این نشست، قرارداد پروژه پژوهشی و تحقیقاتی «انتقال دانش فنی و فناوری اکتشاف نفت‌های نامتعارف (شیل‌های نفتی)» و هم‌چنین قرارداد پروژه «ساخت سیال حفاری پایه آبی فشار و دما بالا (HPHT)»، با حضور مجریان هر دو پروژه منعقد شد.
ناصر سلطانی رئیس پردیس دانشکده‌های فنی، تغییر رویکرد فعالیت‌های پژوهشی به سمت فعالیت‌های فناورانه و محصول محور را نقطه آغاز تحول بنیادی در اقتصاد و تولید کشور برشمرد.
پروژه کلان «اکتشاف نفت‌های نامتعارف»، برای اولین‌بار در ایران با هدف انتقال دانش فنی و فناوری‌های نوین و پیشرفته و به‌منظور اکتشاف تخصصی ذخایر نفت نامتعارف (شیل‌های نفتی) اجرا خواهد شد. این پروژه فناورانه به مدت ۴۸ ماه به انجام خواهد رسید. در این جهت و برای دستیابی به فناوری و دانش فنی مورد نیاز، از تجربیات ارزشمند کشورهای اروپایی صاحب صنعت و فناوری شیل نفتی استفاده خواهد شد.
مهمترین دستاورد فناورانه این پروژه، علاوه بر بومی‌سازی مهارت، دانش تخصصی، طراحی و ساخت اولین سامانه پایلوت و پروتوتایپ اکتشافی نفت شیل در ایران است.
این پژوهش با تدوین یک برنامه جامع اکتشافی و نقشه راه کارآمد، زمینه را برای پایه‌گذاری فنی، ایجاد و توسعه صنعت جدید نفت شیل (shale oil industry) را در ایران فراهم خواهد کرد. صنعت جدید نفت شیل از لحاظ اقتصادی با ایجاد فرصت‌های جدید شغلی و رونق اقتصادی به‌ویژه در مناطق محروم و هم‌چنین از لحاظ سیاسی و بین‌المللی، برای کشور بسیار سودمند و ارزشمند است.
پروژه پژوهشی ساخت ۱۰ هزار بشکه سیال حفاری پایه آبی فشار و دما بالا (HPHT) جهت حفاری چاه اکتشافی عمیق با فشار و دمای بالا به‌منظور جایگزینی سیال پایه روغنی برای اولین‌بار در کشور با مشارکت انستیتو مهندسی نفت دانشگاه تهران و شرکت دانش‌بنیان سیالات حفاری پارس و نظارت مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران در مدت ۱۸ ماه اجرا خواهد شد.
با توجه به حفاری در مناطق عمیق‌تر اکتشافی در کشور، استفاده از سیالات حفاری با مقاومت بالای فشار و دما امری ضروری است تا از بروز مشکلات سیالات حفاری پایه آبی و پایه روغنی که در حال حاضر پاسخگوی عملیات حفاری چاه‌های فشار و دما بالا نیستند، جلوگیری شود.
از مهمترین دستاوردهای این پروژه می‌توان به جایگزینی سیالات پایه روغنی مورد استفاده در حفاری چاه‌های عمیق اکتشافی، برطرف کردن مشکلات در زمان نمودارگیری الکتریکی و دستیابی به اطلاعات مخزنی دقیق‌تر و کاهش بالغ بر ۷۵ درصدی آلودگی زیست‌محیطی نسبت به سیالات پایه روغنی اشاره کرد.
