سرمربی سابق تیم ملی فوتبال زنان ایران از شرایط بانوان فوتبالیست در ایران سخن گفت و ابراز امیدواری کرد شرایط برای فوتبالیست‌های زن بهتر از قبل شود.
به گزارش ایسنا، مریم ایراندوست و ۱۲ نفر از بازیکنان تیم فوتبال ملوان بندرانزلی با نام "یاران آتنا" در تورنمنت بین المللی دیسکاور آلمان حضور دارند. مریم ایراندوست سرمربی سابق تیم ملی فوتبال زنان ایران و سرمربی کنونی تیم ملوان در مصاحبه با دویچه وله از شرایط فوتبال زنان در ایران سخن گفت.
ایراندوست تلاش‌هایی برای ایحاد فرصت برابر برای زنان فوتبالیست در مقابل مردان انجام می‌دهد. این کار برای او آسان نیست. برای مثال در سال ۲۰۱۶ تیم بانوان ملوان بندرانزلی که تیم او محسوب می شود منحل شد. دو سال بعد تیم بانوان ملوان انزلی دوباره سرپا شد و ایراندوست هدایت این تیم را بر عهده گرفت. او درباره این مقطع زمانی گفت: در آن مدت تصمیم گرفت که پیانو یاد بگیرم و تربیت بدنی مطالعه کنم ولی این چیزها من را راضی نمی‌کرد. یک چیزی کم بود. واقعا تلاش سختی در این راه صورت گرفت. حالا ما بازی می‌کنیم و این مسئله به ما انرژی می دهد. مردها دیگر نمی‌گویند که زنها نباید فوتبال بازی کنند و جایشان در زمین فوتبال نیست. پیشرفت حاصل شده و فرصت های زیادی وجود دارد و پپیشرفت بازیکنان نیز سرعت بیشتری به خود گرفته است. این فرصت ها برای افراد مسن تر مانند من و هم دوره‌ای هایم وجود نداشتند.
سرمربی سابق تیم ملی زنان ایران اضافه کرد: وقتی بچه بودم با پدرم به ورزشگاه می رفتم. تیم من مثل خانواده‌ام است و الان شرایط بهتری نسبت به قبل دارد. من مثل مادر و بازیکنانم مثل فرزندانم هستند. مادرها نیز سخت ترین کار دنیا را دارند. ما دوست داریم مثل مردها به محل برگزاری بازی برویم و پرواز داشته باشیم نه اینکه ساعت ها در اتوبوس باشیم تا به آنجا برسیم. ما برای یک بازی خارج از خانه حتی تا ۴۰ ساعت نیز در جاده هستیم.۲۰ ساعت رفت و ۲۰ ساعت برگشت. این طور سفرها چون ارزان‌تر است برای ما صورت می‌گرفت، چون پرواز با هواپیما گران‌تر است. برای مردها می‌شود و برای ما زن ها نمی‌شود. شما قرارداد کریستیانو رونالدو را با مارتا و آلکس مورگان مقاسه کنید. به فرصت‌هایی که در اختیار مردان داده می‌شود. ما باید همه در کنار هم کار کنیم تا این فضا را تغییر دهیم.
ایراندوست اضافه کرد: در ۱۰ سالگی به مادرم گفتم، می‌خواهم پسر شوم تا بتوانم به فوتبال بازی کردن ادامه دهم. در واقع می خواستم جنسیت خودم را تغییر دهم. مادرم شوکه شده بود. به او گفتم اگر نمی‌خواهید که تغییر جنسیت دهم، لطفا مردم را قانع کن که من بتوانم با پدرم به ورزشگاه بروم و به فوتبال بازی کردن ادامه دهم. امیدوارم در آینده زنان قادر به دیدن بازیها در ورزشگاه ها باشند. خوشحالم که فوتبالیست شدم و این فرصت نصیب من شد.
