به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، مجید رعنایی معاون شورای عالی آموزش و پرورش در نشست تبیین سیاست‌ها و برنامه‌های وزارت آموزش و پرورش در سال 98 گفت: سند تحول بنیادین آموزش و پرورش مجموعه سیاستی آموزش و پرورش و راه حل‌هایی برای آموزش و پرورش است. سندی راهبردی است، چون سند ملی و کلان است و این سند، انسجامی در برنامه‌های آموزش و پرورش ایجاد می‌کند و کاری می‌کند که بر روی یک برنامه متمرکز باشیم و برنامه‌ها با تغییر وزیر، تغییر نکند.
معاون شورای عالی آموزش و پرورش ادامه داد: قرار بود این سند راهکار‌هایی بدهد و برنامه محوری را نهادینه کند و با رفتن و آمدن وزیر برنامه‌ها تغییر نکند و ایجاد همگرایی کند. سند تحول ۴ لایه دارد؛ اولین لایه، یعنی لایه نظری آن تدوین شد. لایه دوم تدوین برنامه‌ای است و بعد لایه نهادی وجود دارد که سایر دستگاه‌های همکار این وزارتخانه باید نقششان مشخص شود. بعد از آن وارد لایه عملیاتی و اجرایی خواهیم شد. الان از لایه اول عبور کردیم و زیر نظام‌ها تدوین شده که در لایه دوم است.
رعنایی گفت: برنامه‌های زیرنظام‌ها برخی شان نوآورانه است و تجربه نشان می‌دهد ۶۰ درصدشان اینگونه است و باقی برنامه‌های پیشینی است و تطبیقی. روابطی بین این برنامه‌ها وجود دارد. گاهی یک برنامه پیش نیاز برنامه دیگر است و گاهی روابط تعاملی میان برنامه‌ها برقرار است و گاهی نیز برنامه‌ها مشترک است پس باید ارتباط بین برنامه‌ها را مورد توجه قرار دهیم.
وی افزود: یک رویکرد مهندسی در اجرای برنامه‌ها می‌توان پیش گرفت که نوعی دستور دادن و اجرا شدن است، اما رویکرد بعدی تربیتی است. یعنی همه باید نسبت به تغییر‌ها و اجرای برنامه‌ها باید قانع شوند. علت تاخیر در اجرای سند تحول همین رویکرد تربیتی و اقناعی است. این کار دیربازده است، اما ماندگار است.
رعنایی اضافه کرد: درباره چالش‌های این سند نیز باید بگویم بحث‌های نظارتی از آن جمله است. آیا آموزش و پرورش دارد به سمت نهاد فرهنگی تربیتی حرکت می‌کند؟ این نظارتی است که شورای انقلاب فرهنگی باید بر آن نظارت کند و نظارت بعدی چرخش‌های زیر نطام هاست که در شورای عالی آموزش و پرورش دنبال می‌شود؟.
وی با اشاره چالش‌ها و مشکلاتی که در مقابل سند تحول بنیادین است گفت: کنکور یک سم برای اجرای سند تحول ملی است.
معاون شورای عالی آموزش و پرورش افزود: چون با بچه ها سر و کار داریم فکر می‌کنند نقش خاصی بر عهده نداریم ولی نقش‌های موثری در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی داشته ایم؛ باید در دست در دست دهیم تا شکاف موجود بین ما و برخی از دستگاه ها برطرف شود.
علی باقرزاده معاون توسعه و پشتیبانی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی در ادامه این جلسه گفت: از سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی تلاش‌های بسیار سودمند و اثرگذاری طی سال‌های قبل انجام شده که قابل تقدیر است. اکنون بین وضع مطلوب و دلخواه آموزش و پرورش و آنچه اکنون در آن قرار داریم اختلاف وجود دارد.
معاون توسعه و پشتیبانی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی گفت: زنجیره‌های اقدامات متصل به هم در برون و درون آموزش و پرورش باید هدفمند صورت گیرد تا آنچهبه عنوان تحول می‌خواهیم، دیده شود.
وی ادامه داد: اگر این یک موضوع و سرمایه ملی است باید دغدغه ملی هم باشد و عزم ملی برای بهبود آن شکل گیرد. آموزش و پرورش یک ساحت مهم از جامعه است و مستقل از ساحت‌های دیگر نیست؛ لذا باید در مسیر پیش‌برد آن کمک کنیم. آموزش مستقل از اقتصاد، سیاست، قانون، فرهنگ و فناوری نیست باید برای بهبود آن تلاش شود.
باقرنیا گفت: در تحول نظام آموزشی تمام عناصر درگیر هستند و باید آن را همراهی کنند وگرنه تحول به معنای واقعی اتفاق نمی‌افتد. باید در داخل آموزش و پرورش مرکز ثقل تمام ظرفیت‌ها را به مدرسه ببریم هر قرائت و برداشتی که از تحول داریم اگر جهت بردارهای آموزش و پرورش را به سمت تقویت جایگاه مدرسه ببریم می‌توانیم نقطه عزیمت خوبی داشته باشیم.
معاون توسعه و پشتیبانی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی اظهار داشت: مدرسه جایی است که فرصت‌های فراگیر و باکیفیت یادگیری مبتنی‌بر سند را دارا است. معتقدم بحران اصلی برای هر نظام آموزشی بحران در یادگیری است. این بحران جدی است و می‌تواند تمام ظرفیت‌های ملی را از بین ببرد و برای جلوگیری از این خسران باید به درون مدرسه هجرت داشته باشیم.
وی اذعان داشت: باید باور کنیم مدرسه، مربی و دانش آموز از عوامل اصلی تحول هستند و برنامه درسی فرصت‌ساز اصلی این تحولات است. سازمان پژوهش درصدد تدارک این فرصت های یادگیری است تا دانش آموزان لذت یادگیری هدفمند را تجربه کنند.
باقرزاده گفت: برنامه درسی رکن و محور اصلی تحول و عامل شتاب‌دهنده به عوامل داخلی در اجرای برنامه‌هاست و هنگامی که می‌گوییم برنامه درسی، منظورمان سازمان پژوهش نیست؛ وظیفه اصلی ما که جز برنامه‌های ما نیز هست استقرار حوزه‌های تربیت یادگیری ۱۱ گانه است که چرخش‌های ناظر به برنامه درسی اتفاق بیافتد و از موضوع محوری به‌سمت تربیت تمام‌ساحتی و تمرکز بر مهارت تفکر و اندیشه‌ورزی برویم. تغییر از برنامه درسی متمرکز به مشارکت همه‌جانبه نیز برای ما مهم و جزو برنامه‌های ماست.
وی افزود: باید تعهد و التزام بخش‌ها برای همسویی با برنامه درسی باشد. در حقیقت قاعده علمی نسبت زیرنظام‌ها این است. همچنین نگاه یکپارچه در عناصر اصلی تربیت و حوزه‌های یادگیری نیز لازم است و باید لایه‌هاییی در ستاد به وجود آید تا برآیند نیروها صفر نباشند.
انتهای پیام/
