استقلال لیگ نوزدهم بدون شک مرموزترین و پیچیده‌ترین تیمی خواهد بود که در تمام ادوار لیگ برتر دیده شده است؛ تیمی که 15، 16بازیکن خود را از دست داده و با تعدادی بازیکن جوان و کم‌نام‌و‌نشان گام به عرصه رقابت خواهد گذاشت.
به گزارش ایلنا، گرچه بازیکنانی همچون حسینی، دانشگر، شجاعیان، اسماعیلی، قائدی و تبریزی سابقه بازی در لیگ‌های گذشته را دارند، اما حقیقتا جز اسماعیلی هیچ‌یک جزو حلقه اول بازیکنان استقلال محسوب نمی‌شوند. البته حساب وریا غفوری هم جدا است و او در سال‌های اخیر همواره یکی از کلیدی‌ها بوده و شاید بتوان گفت او یگانه بازیکنی است که نسبت به دیگر بازیکنان تجربه بیشتری دارد. این حجم از تغییرات، ترکیبی نو را پدید خواهد آورد؛ تیمی با نفرات تازه و احتمالا تاکتیکی تازه.
آندره‌آ استراماچونی در جریان بازی‌های تدارکاتی استقلال کوشید به ترکیب اصلی نزدیک شود. به احتمال فراوان او لیگ را با بازیکنانی شروع خواهد کرد که طی روزهای اخیر در تمرینات کنارش بودند و عرق ریختند. در واقع اگر بازیکنانی همچون علی کریمی و حتی روزبه چشمی و شاید هم پژمان منتظری به استقلال باز گردند - و یا نفرات دیگر- آنها هم جایی در ترکیب اصلی نخواهند داشت و استراماچونی تیمش را بر اساس بازیکنان موجود ارنج خواهد کرد.
رویکرد استراماچونی کاملا درست است. ترکیب اصلی باید به بازیکنانی برسد که در روزهای داغ تابستان تمرینات منظمی را سپری کرده‌اند و این تصمیم نادرستی است که بازیکنان تازه از راه رسیده ناگهان در ترکیب قرار بگیرند. احتمالا در روزهای آتی، تعدادی بازیکن جدید در تمرین استقلال دیده خواهند شد که سرمربی استقلال به آن نیز اشاره‌ای داشته اما بعید است حضور بازیکنان جدید تاثیری در انتخاب‌های استراماچونی داشته باشد. او لیگ را با بازیکنانی استارت خواهد زد که تمرینات بیشتری را در کنارش سپری کرده‌اند.
به احتمال زیاد استراماچونی شیوه‌ای را به کار خواهد گرفت که استقلال با آن بیگانه نیست. او روی بازی با روش 1-3-2-4 تاکید دارد؛ روشی با تک مهاجم و 3 بازیکن هجومی پشت سرش. در این سیستم ظاهرا استقلال دارای یک مهاجم راس است اما در اصل با 3یا 4بازیکن هجومی مقابل حریف قرار می‌گیرد. استراماچونی در بازی‌هایی که با استقلال پشت سر گذاشته علاقه‌اش به بازی با این روش را نشان داده است. او به بازی کردن با مهاجمان در سایه اهمیت می‌دهد؛ سیستمی که در اینترمیلان نیز به اجرا درمی‌آورد. سرمربی استقلال بر این باور است که داشته‌های کنونی راهی جز بازی با این روش را باقی نمی‌گذارند و باید با همین اصول تاکتیکی به میدان برود.
اما استقلال در این روش از کدام بازیکنان بهره خواهد گرفت؟ اکنون کفه ترازو به سمت این بازیکنان سنگین‌تر است (یکی از میان تبریزی یا دیابانه در راس) و بازیکنانی همچون دشتی، شجاعیان و اسماعیلی پشت سرش. مسعود ریگی و احتمالا یکی از میان فرشید باقری یا علی کریمی هم می‌توانند ترکیب هافبک‌های دفاعی را تشکیل دهند.
البته استراماچونی دستش در خط حمله بسیار باز‌تر از این دایره بازیکنان است. بلبلی، قائدی و... را برای بازی در پست مهاجم در سایه در اختیار دارد که احتمالا یک بازیکن خارجی هم در روزهای آتی به این جمع اضافه خواهد شد. به‌نظر می‌رسد استقلال مشکلی در خطوط هجومی نداشته باشد. دست استراماچونی برای ایجاد هر تغییر مثبتی در تیمش کاملا باز است اما شاید آن نقطه‌ای که استقلال را در طول لیگ آزار دهد خط دفاع باشد؛ جایی که قرار است سیاوش یزدانی و محمد دانشگر به‌عنوان زوج اصلی در قلب دفاع به کار گرفته شوند و زکی‌پور و غفوری در چپ و راست این منطقه قرار بگیرند. حضور سیدحسین حسینی نیز چندان برای استقلال اطمینان‌بخش نیست اما این دروازه‌بان ظرفیت‌های کافی برای بدل شدن به دروازه‌بانی درجه یک را دارد و شاید در طول فصل به دروازه‌بانی قابل اتکا نیز بدل گردد.
