خبرگزاری فارس-گروه سلامت: مشکلات دانشجویان علوم پزشکی، از جمله مسائلی است هر از چندگاهی از طریق رسانه‌های مختلف به گوش می‌رسد ، گویی این‌بار نوبت به دانشجویان سهمیه مناطق محروم رسیده است، این دانشجویان نیز از شرایط خود گلایه دارند و معتقدند «قانون برقراری عدالت آموزشی در پذیرش دانشجو» در دوره‌های تحصیلات تکمیلی و تخصصی که سال ۹۲ به تصویب مجلس رسید و ابلاغ شد دارای ایراداتی بوده و دردسرهایی را برای آنها ایجاد کرده است.
براساس این قانون، وزارت بهداشت موظف شد 30 درصد ورودی‌های رشته‌های پزشکی عمومی، دستیاری تخصصی پزشکی و سایر رشته‌های گروه پزشکی را از طریق جذب دانشجوی بومی با اولویت مناطق محروم و متناسب با نیاز استان‌ها و در چهارچوب نظام سطح بندی پذیرش کند.
بر این اساس، تعهد اخذ شده از مشمولان این بند برای خدمت در مناطق مورد تعهد سه برابر مدت تحصیل و قابل خرید و جا به جایی نیست. همچنین، ارائه مدرک تحصیلی مشمولان مذکور بعد از اتمام تعهد مورد نظر، مجاز است و نامبردگان در زمان تعهد مجاز به فعالیت پزشکی در سایر نقاط کشور نیستند.
تحصیل دانشجویان بومی موضوع این بند در دانشگاه‌های استان مربوطه در اولویت است، در صورتی که داوطلب مذکور نمره لازم برای تحصیل در دانشگاه‌های دیگر را کسب کرده باشد، تحصیل او برابر مقررات این بند منوط به موافقت وی خواهد بود. همچنین، ادامه تحصیل درمقاطع آموزشی بالاتر، پس از طی حداقل نیمی از مدت زمان تعهد مشمولان این بند امکان‌پذیر است و نیز نقل و انتقال مشمولان این بند تابع مقررات این قانون است.
هرچند حدود ۶ سال از اجرای این قانون می‌گذرد اما این دانشجویان معتقدند این قانون نیازمند بازنگری است.
* افراد متعهد نتوانند در شرایط خاص و غیرقابل تحمل محل خدمت خود را تغییر دهند
وحید رجب پور، نماینده دانشجویان سهمیه مناطق محروم رشته‌های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی مقطع عمومی در این باره به خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس گفت: بند نهم اصل سوم قانون اساسی تأکید بر ایجاد امکانات عادلانه در تمامی زمینه‌های معنوی و مادی دارد، اما متأسفانه این قانون به صراحت در تغایر با این اصل است و به جای اینکه شرایط را برای این افراد که عمدتا خودشان از مناطق ضعیف هستند آماده کند به محروم‌تر شدن آنها کمک می‌کند.
وی افزود: طبق بند ده اصل سوم قانون اساسی وظیفه دولت، ایجاد نظام اداری صحیح و حذف تشکیلات غیرضرور است، اما در این قانون این مورد هم لحاظ نشده و عملا نظام مشخصی برای این موضوع محیا نشده و دانشجویان بلاتکلیف هستند. در بند ۱۴ اصل سوم قانون اساسی به تأمین حقوق همه جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی در برابر قانون اشاره شده است اما، فردی که تا حدود پنجاه سالگی نمی‌تواند طبق این قانون از مزایای مدرک خود استفاده کند این اصل را زیر سوال می‌برد.
رجب‌پور با بیان اینکه تبصره یک ماده واحده این قانون باعث شده که افراد متعهد نتوانند در شرایط خاص و غیرقابل تحمل محل خدمت خود را تغییر دهند، اظهار داشت که این بند موجب شده عملا شرایط اضطرار مورد توجه نباشد و حتی بحث ازدواج این دانشجویان که جمعیت زیادی را نیز شامل میشود در هاله ای از ابهام باشد.
* امکانات رفاهی برای دانشجویان درنظر گرفته نشده است
مبین کرمی، دانشجوی سال چهارم پزشکی سهمیه مناطق محروم دانشگاه علوم پزشکی زنجان با گلایه از این قانون به خبرنگار فارس توضیح داد: طبق این قانون دانشجویان با تعهدی بیست ساله باید در مناطق محروم خدمت کنند که در مواقعی به دلیل مسافت روستا از شهر فرد توانایی سکونت در شهر را نداشته و از سویی امکانات رفاهی برای آنها درنظر گرفته نشده است.
دبیر کانون جهادی دانشگاه زنجان با بیان اینکه این دانشجویان مخالف ارایه خدمات در مناطق محروم نیستند، توضیح داد: موضوع ادامه تحصیل این افراد در هاله‌ای از ابهام قرار داشته که باید به این موضوع توجه شود.
این دانشجو با بیان اینکه قریب به اتفاق این دانشجویان در زمان پذیرش تعهد تنها ۱۸ سال سن داشته و برای رسیدن به اهدافشان این تعهد را پذیرفته‌اند گفت: حتی اگر کسی بخواهد از ادامه دادن طرح انصراف دهد باید سه برابر هزینه تحصیل را پرداخت کنند.
*مشخص نبودن مدت زمان خدمت در مناطق محروم
سعید ربیعی درخصوص ابهامات این قانون به خبرنگار فارس گفت: یکی از ابهامات این قانون مشخص نبودن مدت زمان خدمت در این مناطق است، به طوری‌که در دوره‌ای قائم مقام اسبق وزارت بهداشت اعلام کرده بود که مدت زمان تعهد به خدمت رشته پزشکی ۱۶.۵سال، دندانپزشکی و داروسازی ۱۸ سال است اما آیین نامه مکتوبی در این خصوص وجود ندارد. درواقع برای دانشجوهای پزشکی مشخص نیست دوره اینترنی بخشی از دوره آموزشی به حساب می‌آید یا خیر؟
وی ادامه داد: یکی دیگر از ابهامات، مشخص نبودن طول دوره سربازی است که آیا خدمت در این مناطق بخشی از دوره خدمت محسوب خواهد شد؟ همچنین نحوه محاسبه حقوق نیز مشخص نشده است.
ربیعی ادامه داد: ابهامی نیز در رابطه با امکان جابه‌جایی محل خدمت چه درون استان و چه خارج استان با رضایت طرفین تعهد هم باز جای ابهام هست که چنین امکانی فراهم هست یا خیر؟ همچنین موضوع ضمانت استخدام و مشغول شدن به کار پس از دوران تحصیل نیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
*استفاده از دانشجویان مناطق محروم در راستای کاهش هزینه‌ها
امیر محمد افسری از نمایندگان دانشجویان تعهد وزارت بهداشت در خصوص درخواست‌ها به خبرنگار فارس گفت: اولین و مهم‌ترین دغدغه دانشجویان تعهدی ادامه تحصیل دانشجویان در مقاطع بالاتر است که محرومیت آن در حال حاضر تا سپری شدن نیمی از مدت خدمت وجود دارد.
وی گفت: از طرفی با اجرای این طرح با اجرای این طرح امکان شرکت در بعضی از رشته‌های دستیاری از دانشجویان سلب خواهد شد و ما متقاضی کاهش مدت محرومیت به حداکثر یک‌سوم مدت خدمت هستیم تا اینگونه علاوه بر امکان شرکت سریع‌تر در آزمون دستیاری وزارتخانه نیز می‌تواند از فارغ التحصیلان مقطع دستیاری که متعهد به خدمت در مناطق محروم نیز هستن استفاده کند. همچنین از این افراد جهت جبران کمبود نیروهای آموزشی در بعضی دانشگاه‌های علوم پزشکی نیز استفاده کرد و متعهدین خدمت بتوانند به‌صورت متخصص در مناطق محروم در مدت زمان باقیمانده از تعهد با حداکثر توان در جهت کاهش هزینه‌های بهداشتی و درمانی مردم در همان مناطق محروم خدمت کنند.
وی افزود: امکان مجوز تاسیس مطب‌های پزشکی و دندان پزشکی و داروخانه در مناطق محروم از دیگر دغدغه‌های فارغ التحصیلان تعهد مناطق محروم خواهد بود که در صورت داشتن مجوز تأسیس مطب و داروخانه فارغ‌التحصیلان متعهد خدمت می‌توانند در ساعات غیرموظفی نیز به افراد ساکن در مناطق محروم خدمتی، خدمات بهداشتی و درمانی ارائه دهند.
*شش پیشنهاد دانشجویان مناطق محروم
محمدمهدی طرانی‌ملا دانشجوی دندانپزشکی در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس برای رفع این ابهامات از دیدگاه دانشجویان، پیشنهادات را را به شرح زیر ارایه داد:
پیشنهاد اول: با استناد به نظر اعضای محترم شورای نگهبان (که در سایت شورای نگهبان موجود است) مدت ۳ برابر تحصیل تعهد دادن در رشته‌های علوم پزشکی (۳ رشته تعهدی)که زمان تحصیل طویلی دارند باعث سلب آزادی و آرامش و آسایش و حقوق انسانی یک فرد آزاد میشود، لذا پیشنهاد مطرح شده این است که مدت زمان تعهد از ۳ برابر به حداکثر ۲ برابر کاهش یابد، با مدنظر گرفتن ارائه تعهد تا ۲ برابر مدت تحصیل، باعث تأمین منابع انسانی متخصص و متعهد به مناطق محروم برای مدت طویلی شده و هدف قانون واحده (عدالت آموزشی مصوب سال ۹۲) نیز تامین میشود.
پیشنهاد دوم: ضریب محرومیت مناطق محروم در حقوق و مزایا و از همه مهم‌تر در مدت زمان تعهد اعمال شود چون بی‌عدالتی محض است که ۲ منطقه که نیروی تعهدی دارند و از لحاظ محرومیت و امکانات متفاوت هستند با نیروی تعهدی آنها به یک شیوه رفتار شود.
پیشنهاد سوم: انتظار می‌رود مسؤولین وزارت بهداشت با دیدی به دور از تبعیض به فرد تعهد به خدمت مناطق محروم نگاه کنند و حقوق و مزایای یکسانی به فرد تعهد به خدمت یک منطقه با فرد هم رتبه وی (غیر تعهدی) در همان منطقه در نظر گرفته شود تا فرد تعهدی با انگیزه و اشتیاق به فعالیت خود بپردازد.
پیشنهاد چهارم: همه دانشجویان تعهدی وزارت بهداشت بر این پیشنهاد تأکید دارند که مدت زمان تحصیل جزو مدت زمان تعهد لحاظ شود، که همچنین وضعی در ارگان هایی همچون وزارت آموزش و پرورش و ... لحاظ میشود.
پیشنهاد پنجم: وزارت بهداشت می‌تواند به ازای گرفتن مقداری هزینه،محدودیت ادامه تحصیل و مدت زمان تعهد را نیز کاهش دهد.
پیشنهاد ششم: مورد انتظار است مدت سربازی اقایان و طرح خانم ها همانند متعهدین سایر دستگاه ها از قبیل متعهدین به وزارت اموزش و پرورش و ... جزو زمان تعهد سپری شده تلقی شود.
به گزارش فارس، با توجه به گلایه‌های این دانشجویان باید دید وزارت بهداشت برای رفع ابهامات این افراد چه اقدامی انجام خواهد داد؛ پیشنهاد میشود این وزارتخانه با برگزاری جلسه‌ای با حضور دانشجویان به پرسش‌های آنها پاسخ داده و به ابهامات مطرح شده از سوی آنها پاسخ دهد.
انتهای پیام/
