مریم اردبیلی مادر 5 فرزند، پزشک، دکترای رشته آینده‌پژوهی و کارشناس مسائل زنان و خانواده است. وی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه زنان و جوانان فارس به تبیین خرافه‌هایی که در فرهنگ ما در سال‌های اخیر در خصوص فرزندآوری وارد شده است، پرداخت و این باورهای نادرست را دلیلی برای کاهش فرزندآوری و در نتیجه سقوط نرخ جمعیت دانست.
* تحصیلاتم باید تمام شود تا ازدواج کنم و بچه‌دار شوم
بسیاری از افراد، ازدواج و فرزندآوری را به بعد از تکمیل تحصیلات دانشگاهی‌شان به تعویق انداخته‌اند، که این اقدام اشتباه است، چون نشانگر این است که افراد به صورت تک بعدی به برهه‌های زندگی می‌اندیشند، در حالیکه برای چشیدن طعم خوشبختی باید زندگی به روال طبیعی خود جریان داشته باشد و انسان بالغی که امکان ازدواج برایش فراهم است؛ نباید به این دلیل که می‌خواهد تحصیلاتش به ثمر برسد، ازدواجش را به آینده موکول کند.
مرحله بعدی این خرافه‌ها این است که اطلاعاتی به عنوان علم روانشناسی به خورد زوجین داده می‌شود و به آنها توصیه می‌شود، که با گذشت ۲ ـ۳ سال از ازدواجشان برای فرزند‌دار شدن اقدام کنند. در حالیکه عمده طلاق‌ها در بازه بی‌فرزندی اتفاق می‌افتد و این‌بازه باعث ثبات زندگی نمی‌شود.
وقتی کف اعتماد میان زوجین وجود داشته باشد، آنها باید با سرعت وارد پروژه های حقیقی زندگی مشترکشان، مثل واقعیت فرزندآوری شوند. تبدیل شدن دو زوج جوان به مادر و پدر واقعی باعث می‌شود، آنها با سرعت بیشتری در زندگی مشترکشان به ثبات برسند، در واقع فرزندآوری باعث می‌شود زوجین به صورت مسؤولانه زندگی‌کنند و شخصیت‌شان نپخته و آرمانی و رویاپرداز باقی نماند.البته این روند به کسانی که مشکلاتی جدی مثل اختلالات روانی شدید یا اعتیاد دارند توصیه نمی‌شود.
*فاصله ۳ـ۴ سال میان تولد فرزندان وحی منزل نیست
علم پزشکی ثابت نکرده است که فاصله بین ۳ـ۴ سال حتما برای مادر و فرزند خوب است. حتی بسیاری از شواهد علیه این مسأله است.
اگر ذخائر بدن مادر از لحاظ آهن و کلسیم تأمین باشد و به لحاظ فیزیکی و روحی توان فرزندآوری را داشته باشد، برای اقدام به فرزندآوری کفایت می‌کند.
اگر این خرافه که نبود فاصله میان فرزندان خلاف اصول سلامت است، بیان نشود، بسیاری از زنان شاغل ما ترجیح می‌دهند که ۲ یا ۳ فرزند مورد نظر را پشت سر هم به دنیا بیاورند و در مقطعی که از اشتغال و تحصیلاتشان فاصله گرفتند پرورش فرزندآوری بپردازند و سپس با فراغت بیشتری به عرصه اجتماعی بازگردند.
*بزرگترین خرافه بارداری: فرزندآوری بالای ۳۵ سال بهره هوشی فرزند را کم می‌کند
تصور کنید دختری تا سن ۲۶ سالگی به تکمیل تحصیلات خود بپردازد و بلافاصله ازدواج کند و بازهم ۳ـ۴ سال صبر کند و منتظر بماند تا ببیند وضعیت زندگی مشترکش چگونه پیش می‌رود، در این شرایط این خانم به مرز سن ۳۰ سالگی رسیده است و تازه اقدام به فرزندآوری می‌کند.
اگر قرار باشد این زن ۳۰ ساله برای فرزندآوری بعدی ۳ـ۴ سال صبر کند و میان فرزندانش فاصله بیاندازد با این شرایط اگر خیلی هم درباره فرزندآوری جدی باشد در ۳۵ سالگی دومین فرزندش را به دنیا می‌آورد، بعد از این سن پزشک به او می‌گوید اگر بالاتر ۳۵ سالگی بچه‌دار شود، بهره هوشی فرزندش پایین خواهد آمد و این بزرگترین خرافه در فرزندآوری است.
این دروغ بزرگ در جامعه‌ای در حال ترویج است که تست‌های غربالگری رایج است، ضمن اینکه سن باروری زنان در همه جای دنیا و در آمارهای جهانی ۱۵ـ ۴۵ سال برآورد شده است، اگر بخواهیم بر روی این سن هم با اغماض نگاه کنیم بازه ۲۰ـ۴۰ سال را برای فرزندآوری مناسب بدانیم و در این بازه ۲۰ ساله اگر کسی بخواهد برنامه‌ریزی کند، می‌تواند ۴ـ ۵ فرزند داشته باشد ولی وقتی زوجین در بازه ۳۱ ـ ۳۵ سالگی متوقف می‌شوند پیش از یک یا دو فرزند نمی‌توانند به دنیا بیاورند.
این خرافه باعث شده که سن فرزندآوری در جامعه ما کوچک شود، در حالی که انجمن زنان و زایمان امریکا یک راهنمای بالینی (گاید لاین) مجزا برای زنان چهل‌سال به بالا تهیه کرده و به ایمن زنان در زمانی که اقدام به فرزندآوری می‌کنند، توصیه‌های متفاوتی ارائه می‌کند اما هیچ وقت زنی که درخواست فرزندآوری در این سنین را دارد از فرزندآوری منع نمی‌کند بلکه می‌گوید شانس فرزندآوری شما از یک دختر ۲۰ ساله کمتر است ولی امکان فرزندآوری را دارید و ما هم برای فرزندآوری به شما کمک می‌کنیم.
انتهای پیام/
