به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی در جمع یادگاران دفاع مقدس ـ با اشاره به سی‌امین سالروز رحلت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه گفت: امام دین باورو، به قرآن کریم و ولایت ائمه معصومین باور داشت، یعنی آنچه را در قرآن می‌دید و می‌خواند و آنچه را که در روایات ائمه معصومین ملاحظه می‌کرد با اعماق جانش پذیرفته و عمل می‌نمود و این شواهد فراوان دارد از کوچک‌ترین مسائل زندگی شخصی امام در خلوت‌هایش گرفته تا وسیع‌ترین مسائل اجتماعی و جهانی.
وی افزود: در ملاحظه زندگی خصوصی امام قبل از همه چیز و فوق همه چیز خداباوری امام مطرح است؛ نکته ای را از نظر فقهی عرض می کنم؛ در بین فقها این مسئله اختلافی است که آیا مرد می‌تواند در خلوت از لباس و کفش و وسائل مختص به زن استفاده کند؟ چون در مرآ و منظر عنوان لباس شهرت پیدا می‌کند و آن را جایز نمی‌دانند، منتهی در خلوت آیا مرد یا زن می‌توانند لباس زنانه یا مردانه را بپوشند؟ امام با اینکه شاید از جهت فتوای فقهی‌اش این را حرام نداند اما در مقام عمل این مقدار احتیاط می‌کرد که در خانه از دمپایی زنانه برای رفتن از جایی به جای دیگر استفاده نمی‌کرد.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) بیان کرد: مرحوم والد ما رضوان الله علیه نقل می‌کردند یک وقتی شهید حاج آقا مصطفی قدس سره به من گفت راجع به یک طلبه‌ای به امام گفتم که این شخص نیازمند است و یک پولی به او بدهید، دو سه بار این را گفتم، اما امام جوابی ندادند، با اینکه امام به مرحوم حاج آقا مصطفی خیلی اعتماد داشت، برای مرتبه چهارم امام فرمود مصطفی برای من نیاز این طلبه احراز نشده، خودت اهل نظر هستی پول بیت المال در این گنجه است کلیدش را بگیر، به مقداری که مصلحت می‌دانی به او بده ولی قیامتش با خودت!
وی با ذکر این مطلب که امام راحل در همه شئون زندگی همین گونه بود، بیان کرد: اگر نویسندگان و محققان زندگی شخصی امام را بنویسند کتاب‌ها خواهد شد چه رسد به مسائل سیاسی، اجتماعی و مسائل کلان اسلام؛ ایشان در مسائل مربوط به اسلام هیچ چیز را بر مصلحت اسلام مقدم نمی‌کرد.
این استاد حوزه تصریح کرد: باوری که ایشان از خدا داشت، آن باوری نبود که فقط آدم را زاهد می‌کند، در طول تاریخ بزرگانی داشتیم که عمری را با زهد و تقوا، در خوراک، لباس و معاشرت‌شان سپری کردند ولی یک قدم برای اسلام برنداشتند، البته این خداباوری هم بد نیست و در حد خودش یک ارزش است ولی در مقابل آن خداباوری که قرآن و اسلام، پیامبر و ائمه می‌گوید، بسیار ناچیز است.
آیت الله فاضل لنکرانی بیان کرد: خداباوری امام نسبت به اصل اسلام بر مبنای این آیه قرآن است «وَمَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ»؛ یعنی غیر از اسلام نباید چیز دیگری مطرح باشد؛ مستوای فهم امام از اسلام با سطح فهم فقهای دیگر تفاوت زیادی دارد؛ امام اسلام را در این حد و درجه اعلی فهمیده بود که فرمود اسلام یعنی حکومت؛ شاید اولین فقیه در طول تاریخ فقهاست که در کتاب‌های علمی‌اش به این حقیقت رسیده که اسلام یعنی حکومت، خدا از ما چه می‌خواهد؟ خدا چه کسی را مسلمان می‌داند؟ کسی را مسلمان می‌داند که ولایت خدا را قبول داشته باشد.
