گروه شهری خبرگزاری فارس: در تهران روزانه بالغ بر ۸۵۰۰ تن زباله تولید و توسط شهرداری تهران به آرادکوه منتقل می‌شود.
حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد زباله‌های تر هستند و پس از جمع آوری و تلنبار شدن از آنها شیرابه بد بو تولید می شود.حجم شیرابه تولید شده در تهران و در مجتمع آرادکوه روزانه قریب به ۴۰۰ مترمکعب است که به گفته مسؤولان حوزه شهری چندین برابر فاضلاب‌های خانگی آلودگی داشته و تصفیه آن هم به این سادگی ها نیست.
رضا عبدلی مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران در این باره به خبرنگار فارس گفت: در کنترل تولید زباله ۳ مرحله وجود دارد که باید برای کنترل تولید شیرابه به این مراحل توجه کرد.
وی افزود: مرحله اول تولید محصول است که این مرحله پیش از رسیدن یک کالا به محل مصرف خود است اما مرحله دوم مرحله حمل و نگهداری و خرید کالاست و مرحله سوم مرحله مصرف و اصطلاحا نقطه اصلی تولید زباله و پسماند است.
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران گفت: شیرابه عموما در مرحله سوم تولید می‌شود یعنی تک تک کالاهای مصرف شده پسماندی تولید شده اما این پسماند خشک نیست و به صورت تر به چرخه جمع آوری زباله سپرده شده است.
عبدلی گفت: برای مثال یک شهروند یک بطری آب معدنی خریداری می‌کند و نیمی از آن را می‌خورد اما به جای آنکه ابتدا آب باقیمانده در ظرف را در جوی یا شبکه فاضلاب تخلیه کند و سپس بطری را به سطل زباله بیاندازد به یکباره بطری و باقیمانده آب را به داخل سطل می‌اندازد. همین امر باعث می‌شود تا آب از بطری خارج شده و با سایر زباله‌ها مخلوط و شیرابه تولید کند.
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران گفت: در مثالی دیگر خانم خانه دار اقدام به تعویض قوری چای می‌کند و پیش از آنکه رطوبت تفاله چای را بگیرد و اصطلاحا آن را خشک کند همانطور خیس به داخل کیسه زباله می‌ریزد در حالی که اگر یک سبد توری در سینک ظرفشویی خود قرار دهد و رطوبت تفاله چایی را بگیرد در کاهش تولید شیرابه موفق بوده است.
عبدلی ادامه داد: در سالهای قبل در تهران یک سرشماری انجام شده است که براساس آن ۲.۵ میلیون خانوار داریم که اگر هر کدام از اینها تنها ۵۰ سی سی رطوبت زباله خود را بگیرند با کاهش حدود ۱۲۵ مترمکعبی تولید شیرابه که ۳۰ درصد حجم شیرابه تولید شده در تهران است مواجه می‌شویم.
مدیر عامل سازمان مدیریت پسماند با تاکید بر عواقب عدم آبگیری پسماند واثرات شیرابه ناشی از آن بر محیط زیست و سلامت شهروندان خاطر نشان کرد: شیرابه یکی از منابع اصلی آلاینده در مراکز دفن پسماند می باشد و نفوذ شیرابه در خاک علاوه بر آلوده ساختن آبهای زیر زمینی، اثرات نامطلوب زیادی بر محیط زیست بر جای می‌گذارد ضمن اینکه حین انتقال و جمع آوری پسماند ریزش شیرابه موجبات انتقال بسیاری از بیماریها ی پوستی، اگزما، بیماری های تنفسی و باکتریایی شده و معضلات بهداشتی فراوانی را فراهم می آورد.
انتهای پیام/
