در آستانه برگزاری انتخابات پارلمان اروپا در روزهای دوم تا پنجم خرداد، بحث هزینه‌های جابجایی ماهانه نمایندگان این پارلمان میان بروکسل در بلژیک و استراسبورگ در فرانسه بالا گرفته است.
به گزارش خبرآنی، به نقل از یورو نیوز، مقر رسمی پارلمان اروپا در دو شهر بروکسل و استراسبورگ و دبیرخانه این پارلمان در لوکزامبورگ قرار دارد. حسابرسان مالی اتحادیه اروپا در آخرین گزارش خود گفته‌اند که نمایندگان و کارکنان این نهاد به طور دائم میان این دو شهر در سفرند و هزینه جابجایی آن‌ها در سال به ۱۱۴ میلیون یورو می‌رسد.
با این حال برخی مسئولان اروپایی در وضع موجود مشکلی نمی‌بینند و با پیشنهاد تعطیلی دفاتر پارلمان به جز در بروکسل مخالفند. مانفرد وبر، نامزد انتخابات از حزب مردم اروپا می‌گوید که بحث ریخت و پاش نیست بلکه استراسبورگ «نماد آشتی فرانسه و آلمان بعد از چند دهه جنگ» است.
کارشناسان نهادهای اروپایی می‌گویند مثلث دفاتر پارلمان اروپا در استراسبورگ، بروکسل و لوکزامبورگ به منظور ایجاد یک جغرافیای کوچک و نمادین انتخاب شده اما اکنون هزینه‌های جابجایی میان این شهرها دردسرساز شده است. هر ماهه هزاران تن از نمایندگان، کارکنان، اعضای گروه‌های پارلمانی، دستیاران پارلمانی و مترجمان آزاد مجبورند میان این شهرها رفت و آمد کنند. همچنین به همراه آن‌ها مدارک و کاغذهای اداری زیادی نیز مرتب با کامیون حمل می‌شود.
در نشست بودجه‌ای ماه مارس نمایندگان پارلمان اروپا اعلام شد که این جابجایی‌ها سبب تولید ۱۱ تا ۱۹ هزار تن گاز دی اکسید کربن در سال می‌شود. این میزان تقریباً برابر مقدار گاز دی اکسید کربنی است که ۲ تا ۴ هزار خودرو گردشگری در یک سال تولید می‌کنند.
بر اساس تحقیقی که حسابرسان در اروپا در سال ۲۰۱۴ میلادی انجام دادند، پس دادن ساختمان‌های خالی پارلمان در استراسبورگ در مجموع سبب اندوختن ۶۱۶،۱ میلیون یورو و سالانه ۱۱۳،۸ میلیون یورو می‌شود. آن‌ها در همان سال اعلام کردند که انتقال دفتر لوکزامبورگ به بروکسل ۱۳،۴ میلیون یورو صرفه‌جویی در پی خواهد داشت اما بیشترین اعتراض اکنون بر سر جابجایی‌ها میان استراسبورگ و بروکسل است.
مقرهای مشترک پارلمان اروپا بر اساس پیمانی در سال ۱۹۹۲ مشخص شد و اکنون اعمال هر گونه اصلاح یا تغییر در این پیمان مانند پیشنهاد حذف مقر پارلمان در استراسبورگ باید به طور یکپارچه از سوی همه کشورهای عضو تأیید شود.
مانفرد وبر می‌گوید: چنین پیشنهادی در دستور کار پارلمان اروپا نیست زیرا پیمان‌نامه‌های قبلی در این زمینه روشن و صریح هستند.
کامینو مورترا مارنینز، پژوهشگر ارشد امور داخلی اروپا در مرکز اصلاحات اروپا نیز می‌گوید: در واقع بزرگ‌ترین مشکل برای حذف استراسبورگ مخالفت شدید دولت فرانسه است.
ناتالی لوازو، نامزد اصلی مورد حمایت حزب متبوع امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در انتخابات پارلمان اروپا کارزاری برای حفظ استراسبورگ به عنوان یکی از مقرهای این پارلمان به راه انداخته است. او اخیراً در توئیتر خود نوشت: بله، استراسبورگ باید مقر پارلمان اروپا باقی بماند.
فرانس تیمرمن می‌گوید: اگر می‌خواهید فرانسوی‌ها را متقاعد کنید، باید بهایی به آن‌ها بپردازید. آن‌ها باید بپذیرند که استراسبورگ را رها کنند اما قطعاً چنین کاری را نمی‌کنند. فرانسوی‌ها تا این زمان هیچ بهایی را هم در ازای پذیرفتن چنین تغییری پیشنهاد نکرده‌اند. وی با این حال یادآوری می‌کند که اگر شرایط بر عکس بود، بلژیک نیز حاضر به پذیرفتن چنین تغییری نمی‌شد.
استراسبورگ که در مرز آلمان و فرانسه واقع شده به طور سنتی همواره باری نمادین داشته اما همزمان با گسترش اتحادیه اروپا اهمیت محوری فرانسه و آلمان در این اتحادیه نیز رفته‌رفته کمتر شد.
مورترا مارتینز می‌گوید: استراسبورگ نماد مهمی برای اتحادیه اروپاست. این شهر در طول تاریخ به تناوب فرانسوی و آلمانی شده و دو کشور بارها در مورد آن توافق نامه نوشته‌اند. استراسبورگ در واقع بوته آزمایش ادغام در اتحادیه اروپاست.
انتهای پیام
