به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، پژوهشگران معتقدند که این نانوژنراتور تریبوالکتریکی مبتنی بر برق است. نانوژنراتور تریبوالکتریکی ابزاری است که می‌تواند از طریق الکتریسیته ساکن برق تولید کند که این کار با تبادل الکترون انجام می‌شود.
برف دارای بار مثبت است و دهنده الکترون محسوب می‌شود. سیلیکون که یک ماده سنتز شده شبیه به لاستیک است از اتم‌های اکسیژن و سیلیکون تشکیل شده‌است که دارای بار منفی است. زمانی که برف با سطح سیلیکون تماس پیدا می‌کند بار تولید شده و برق ایجاد می‌شود.
کانر از محققان این پروژه می‌گوید: الکتریسیته ساکن از برهم‌کنش میان یک ماده دهنده الکترون با ماده‌ای گیرنده الکترون ایجاد می‌شود. شما بارها را جدا می‌کنید و الکتریسیته ایجاد می‌شود.
ماهر الکادی از محققان این پروژه گفت: برف باردار است ما فکر کردیم که چرا از یک ماده دیگر که دارای منفی است برای تولید الکتریسیته استفاده نکنیم؟ زمانی که برق تمایل به از دست دادن الکترون دارد، ماده‌ای دیگر این بار را می‌گیرد. بعد از اینکه مواد مختلفی نظیر فویل آلومینیم یا تفلون را مورد آزمایش قرار دادیم، دریافتیم که سیلیکون می‌تواند نسبت به دیگر مواد، برق بیشتری تولید کند.
به گفته این محقق، ۳۰ درصد از سطح زمین پوشیده از برف است که پنل‌های خورشیدی در آنجا نمی‌توانند کار کنند. با استفاده از این فناوری می‌توان از برف برای تولید برق استفاده کرد. این دستگاه را می‌توان با پنل خورشیدی ترکیب کرد و ابزاری ساخت که بتوان در شرایط جوی مختلف برق تولید کند.
ریچارد کانر از محققان پروژه تولید برق از بارش برف گفت: این دستگاه می‌تواند در محیط‌های دور دست نصب شود تا نیاز برق منطقه را برآورده سازد بدون اینکه نیاز به باتری باشد. این دستگاه بسیار هوشمند است. همانند یک سازمان هواشناسی می‌تواند به شما بگوید که چه مقدار برف می‌بارد، جهت بارش و سرعت باد چگونه است.
نتایج این پروژه در نشریه Nano Energy به چاپ رسیده است.
