"آزادی دو شهروند بازداشت شده سوری توسط رژیم صهیونیستی از اهمیت بالایی برخوردار نبوده و اهانت به روسیه به شمار می‌رود و بیانگر "خساست" و "نیت بد" این رژیم است و بنا بر دلایل و شواهدی هیچ‌گونه توافقیی در این باره صورت نگرفته است."
به گزارش خبرآنی، عبدالباری عطوان، تحلیلگر مشهور مسائل منطقه و سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم در تحلیلی درباره آزادی "زیدان طویل" و "خمیس احمد"، دو اسیر بازداشت شده توسط رژیم صهیونیستی نوشت: زیدان طویل و خمیس احمد دو اسیر سوری محبوس در اسرائیل یکشنبه پس از آزادی در شرایط مبهم، از طریق گذرگاه القنیطره تحویل سوریه داده شدند.
دو روایت در این باره وجود دارد: روایت اول حاکی از آن است که این اقدام به دنبال توافقی میان مقامات روسیه و اسرائیل در راستای استرداد جسد زاخاری بومل، سرباز اسرائیلی صورت گرفته است که پیشتر و در سال ۱۹۸۲ در نبرد "سلطان یعقوب" در جنوب لبنان کشته شده بود.
اما روایت دوم نیز بر این مسأله اشاره دارد که هیچ‌گونه معامله‌ای در این باره صورت نگرفته است و مقامات اسرائیل به عنوان یک اقدام یک طرفه و برای نشان دادن "حسن نیت" خود به روس‌ها و سوری‌ها دست به این اقدام زده‌اند اما ما یقین داریم که نتایج آن کاملا معکوس خواهد بود.
به چند دلیل روایت دوم را بر روایت اول ترجیح می‌دهیم؛ دلیل اول این است که دو شخص آزاد شده از اهمیت بسیار بالایی برخوردار نیستند، چراکه فرد اول (زیدان الطویل) قاچاقچی مواد مخدر است که دوره محکومیت وی ژوئیه پیش رو پایان می‌یافت و فرد دوم (خمیس احمد) نیز از فعالان سرشناس جنبش فتح محسوب نمی‌شود و تاکنون هیچ‌گونه عملیات مقاومتی انجام نداده است و احتمالا پس از دو سال و یا حتی زودتر آزاد می‌شد.
اما دلیل دوم نیز این است که معاملات معمولا پس از مذاکرات جدی و طی چندین ماه انجام می‌شوند. طبق آنچه در توافقات گذشته در زمینه تبادل اسیران صورت گرفته است، میانجیگران بین‌المللی نیز در آن مداخله می‌کنند. این درحالی است که هیچ‌گونه نشانه‌ای مبنی بر صحت این احتمال وجود ندارد، چراکه جسد سرباز اسرائیلی تنها دو هفته پیش توسط روسیه و بدون اطلاع طرف سوری به اسرائیل تحویل داده شد.
سوم اینکه تمامی توافقات پیشین در زمینه تبادل اسیران مانند توافقی که از طریق میانجیگران بین "جبهه مردمی برای آزادی فلسطین" "فرماندهی کل " به ریاست احمد جبریل و طرف اشغالگر و با نظارت طرف‌های بین‌المللی صورت گرفت، منجر به آزادی صدها بازداشت شده عرب در زندان‌های رژیم اشغالگر شد و مذاکرات درباره آن ۱۸ ماه به طول انجامید. همین مسأله در رابطه با توافق سال ۱۹۹۸ میان حزب‌الله و حکومت اشغالگر تکرار شد و به دنبال آن ۵۰۰ اسیر لبنانی و عرب آزاد شدند و ۵۹ پیکر نیروهای مقاومت لبنان نیز به این کشور بازگردانده شدند که در میان آزاد شدگان "مصطفی الدیرانی" و "عبدالکریم عبید"، از رهبران آزاده مقاومت لبنان هم حضور داشتند.
دلیل چهارم برای ترجیح روایت دوم نیز بر این مسأله استناد دارد که دولت سوریه از نبش قبر سرباز اسرائیلی توسط یگان‌های وابسته به ارتش روسیه در مقبره شهدای اردوگاه "الیرموک" ابراز بی‌اطلاعی کرده و از تحویل جسد وی به اسرائیل در یک مراسم در مسکو تعجب کرده است و به شدت نسبت به این مسأله ناراحت شد اما به دلیل اجتناب از تنش با هم‌پیمان روس خود سکوت پیشه کرد به ویژه اینکه ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به شخصه جسد سرباز اسرائیلی را تقدیم نتانیاهو کرد.
پنجم اینکه ما شاهد هیچ‌گونه توجه رسمی از سوی مقامات و ملت سوریه نسبت به آزادی دو زندانی سوری مذکور و یا استقبال از آنها نبودیم و همچنین رسانه‌های سنتی و سایت‌های خبری سوریه نیز نسبت به این خبر بی‌اهمیت بودند.
این احتمال وجود دارد که رهبری روسیه پس از انتقادهای رسانه‌ای عربی به دلیل تحویل مجانی جسد سرباز اسرائیلی به نتانیاهو، دوست اسرائیلی خود نتانیاهو را تحت فشار قرار داده تا حسن نیت خود را با آزادی برخی از اسیران ثابت کند و به وی توصیه کرده است که شهروندان سوری را آزاد کند.
آزادی دو شهروند سوری که یکی از آنها قاچاقچی مواد مخدر بوده و دوره محکومیت وی دو ماه دیگر به پایان می‌رسد نیت بد اسرائیل نسبت به سوریه و همچنین هم‌پیمان روس را فاش می‌کند و نتایج آن کاملا معکوس است و چنانچه دولت نتانیاهو می‌خواست که از این اقدام روسیه قدردانی کند صدها اسیر را آزاد می‌کرد و پیکر ده‌ها و یا حتی صدها شهید سوری، لبنانی، فلسطینی و عرب را بازمی‌گرداند اما رویکرد بخل‌ورزانه اسرائیل این است که همیشه می‌گیرد و در مقابل چیزی نمی‌دهد مگر زمانی که تحت فشار باشد و تهدید شود.
امیدواریم که این "نیت بد" اسرائیل که یک اهانت برای روسیه و رهبری آن به شمار می‌رود و ناراحتی هم‌پیمانان عرب آن را به همراه داشته است، درسی باشد که در هر اقدامی در آینده از آن استفاده شود و در ازای اسیران عرب و مشقت آنها در زندان‌های رژیم اشغالگر هیچ‌گونه هدیه مجانی به نتانیاهو و فرد دیگری داده نشود.
نبش قبر برای جستجوی جسد سرباز اسرائیلی نباید جزو مأموریت‌های نیروهای روسیه در سوریه باشد؛ کشوری که به دستاورد بزرگی در زمینه حفظ تمامیت ارضی خود دست یافته است و توطئه آمریکا را نیز ناکام گذاشت. ما معتقدیم که این ارتش روسیه که دومین ارتش بزرگ و قدرتمند در جهان است نباید به هیچ تلاشی از سوی نتانیاهو و غیره برای کاهش میزان اعتبار و جایگاه خود پاسخ دهد.
انتهای پیام
