به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی، سمیرا کهک با بیان اینکه ۲۲ سال از کشت تجاری محصولات تراریخته در دنیا می‌گذرد و در طول این سال‌ها روند تولید این محصولات رو به افزایش بوده است، گفت: کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته به‌ویژه کشور آمریکا، بزرگترین مصرف کنندگان این محصولات هستند و دلیلی هم ندارد که خود تولیدکنندگان، این محصولات را مصرف نکنند. چرا که محصولات تراریخته سختگیرانه‌ترین استانداردها را برای کسب مجوز پشت سر می‌گذارند و به همین دلیل است که می‌توان از سلامتشان اطمینان داشت.
وی با بیان اینکه محصولات تراریخته با اهدافی چون کاهش مصرف سموم آفت‌کش و کاهش خاک‌ورزی و یا حتی افزایش میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی، تولید می‌شوند، ادامه داد: طبیعی است که اولین طرفداران این محصولات، خود تولید کنندگانشان باشند.
کهک افزود: آمارهای واردات و صادرات محصولات غذایی و کشاورزی سالانه توسط سازمان خواروبار جهانی منتشر می‌شود و این آمارها نشان نمی‌دهند که کشوری مثل آمریکا با سطح زیر کشت ۳۴ میلیون هکتاری سویای تراریخته، سویای مورد نیاز خود را از کشورهای دیگر وارد کند. آمارهای این‌چنینی در مورد سایر محصولات تراریخته و سایر کشورهای تولید کننده نیز موجود است.
دبیر شورای مشورتی مرجع ملی ایمنی زیستی خاطرنشان کرد: تا انتهای سال ۲۰۱۷ محصولات تراریخته در ۲۴ کشور جهان و در سطحی در حدود ۱۹۰ میلیون هکتار کشت شدند و ۱۹۰ کشور جهان هم مصرف کننده این محصولات هستند.
وی کشورهای عمده تولید کننده محصولات تراریخته را آمریکا، برزیل، آرژانتین، کانادا و هند عنوان کرد و گفت: عمده محصولات تراریخته‌ای که در بازار تجارت جهانی قرار گرفته‌اند شامل سویا، کلزا، ذرت و پنبه می‌شود. البته تنوع محصولات تولید شده بیشتر از این چهار مورد است.
دبیر شورای مشورتی مرجع ملی ایمنی زیستی اضافه کرد: کشورهای آمریکا، برزیل، آرژانتین، کانادا و هند به ترتیب بیشترین سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داده‌اند. از این میان آمریکا با ۷۵ میلیون هکتار در صدر قرار دارد.
کهک درباره انتشار برخی اخبار از واردات برنج تراریخته به کشور افزود: بر اساس آمارهای موجود، ایران هرگز وارد کننده برنج تراریخته نبوده و نیست. اساساً برنج تراریخته در هیچ کجای دنیا به‌صورت تجاری کشت و تولید نمی‌شود. جالب‌تر اینکه اولین پژوهشگر تولید کننده برنج تراریخته که برنج تولیدی وی دارای قابلیت‌های تجاری نیز بوده، یک محقق ایرانی است. برنج‌های تراریخته‌ای که در کشورهای دیگر دنیا و عمدتاً چین تولید شده و مجوز دریافت کرده‌اند، فقط در حد آزمایشگاهی و گلخانه‌ای بوده‌اند و تجاری نشده‌اند.
وی با بیان اینکه با وجود توان علمی تولید این محصولات در کشور، حدود ۱۵ سال است که جمهوری اسلامی ایران وارد کننده این محصولات است، گفت: به طور عمده خوراک دام و روغن‌های نباتی مصرفی ما تراریخته است و از خارج از کشور وارد می‌شوند. این محصولات مشتمل بر سویا، ذرت، کلزا و پنبه هستند.
کهک درباره مجوز محصولات تراریخته که وارد کشور می‌شوند گفت: اصولاً موجودات زنده تغییر شکل یافته ژنتیکی یا همان تراریخته‌ها، در سه دسته‌بندی متفاوت، مجوز دریافت می‌کنند که مشتمل بر غذای انسان، خوراک دام و کشت می‌شوند. بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۸ مجلس شورای اسلامی، ۳ دستگاه ذی‌صلاح مشتمل بر وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست جهت صدور مجوز در حوزه کشاورزی، سلامتی و محیط زیست انتخاب شده‌اند. واردات این محصولات نیز بر حسب نوع مصرف مستلزم کسب مجوز از هر یک از این سه دستگاه ذی‌صلاح است.
دبیر شورای مشورتی مرجع ملی ایمنی زیستی خاطرنشان کرد: سازمان بهداشت جهانی نیز اعلام کرده که محصولات تراریخته‌ای که در بازار تجارت جهانی قرار دارند، ارزیابی‌های ایمنی زیستی خود را گذرانده‌اند و در نتیجه سلامت و ایمن هستند. یک تحقیق ۱۰ ساله در اروپا نیز جنبه‌های مختلف این محصولات از جمله سلامتی و زیست محیطی را مورد بررسی قرار داده و در نهایت بر سلامت و ایمنی آن‌ها صحه گذاشته است.
