۳۰ مارس ۲۰۱۹ نخستین سالگرد سلسله راهپیمایی‌های بازگشت فلسطینیان و در آستانه یادبود روز زمین است. راهپیمایی بازگشت از ۳۰ مارس ۲۰۱۸ (۱۰ فروردین ۱۳۹۷) آغاز و جمعه هر هفته در طول مرز شرقی غزه برگزار شده است. در این راهپیمایی‌ها تاکنون بیش از ۲۵۰ فلسطینی به شهادت رسیده‌اند و نزدیک به ۳۰ هزار تن نیز مجروح شده‌اند. براساس گزارش وزارت بهداشت غزه، از حدود ۲۵۰ شهید، حدود ۵۰ تن کودک، شش تن زن و یک تن سالخورده و از مجموع ۳۰ هزار مجروح نیز بیش از سه هزار تن از آنان کودک بوده‌اند.
به گزارش خبرآنی، سرزمین فلسطین، سرزمینی است که همواره با طعم زیتون شناخته شده، ولی دیربازی است که طعم خون، رنج و ستم گرفته و جهان هم خاموش و منفعل، همچنان نظاره‌گر باقی مانده است. راستی! مردم غزه مگر چه خواسته‌اند؟! و چه فریادی سر می‌دهند که اینگونه به خاک و خون کشیده می‌شوند! دنیا را چه می‌شود که اینگونه شاهد سرکوب خونین مردمی آواره و ستم‌دیده هستند که خواهان بازگشت مسالمت‌آمیز به خانه‌های خود در سرزمین مادریشان‌اند و دم فرو نمی‌برد!!؟
چشم‌پوشی و سکوت مرگبار سازمان‌های بین‌المللی مدعی حقوق بشر، چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟ فلسطینی‌ها همه دار و ندارشان را از روز صدور بیانیه ننگین بالفور در سال ۱۹۱۷ و به ویژه در هفتاد سال گذشته یعنی از ١٩٤٨ -آغاز آوارگی و جنگ نژادپرستانه صهیونیست‌ها (روز نکبت)- از دست داده‌ند؛ مگر امیدشان...
زمان را نباید از دست داد و نباید به صفحات تاریک تاریخ پیوست. حرکتی به قلم‌هایمان و تلنگری به اندیشه‌هایمان بدهیم و بر عزم، اراده و مقاومتمان بیفزاییم...
فلسطینیان در «راهپیمایی‌های بازگشت» و در جمعه‌های خونین نباید تنها بمانند.
خداوند یاورشان و دعای میلیون‌ها انسان آزاده بدرقه راهشان...
نویسنده: عباس خامه یار، معاون بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
انتهای پیام
