گروه اجتماعی خبرگزاری فارس - در هنگام بروز بحران های طبیعی از منظر خبرنگاری مواردی باید مورد توجه قرار گیرد که شامل نمایش عمق بحران، کمک به ساکنان منطقه و حرکت دوشادوش امدادگران برای مهار بحران می شود.
در همه این موارد، وظیفه یک خبرنگار حرفه ای این است که تصویری عینی، واقعی و دلسوزانه از صحنه برای مخاطبان به نمایش بگذارد
در این زمینه، تولید گزارش‌های توصیفی کامل از مشاهدات و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های خلاقانه در توصیف سوژه برای بسیج افکار عمومی و کمک‌رسانی مردم به مناطق بحران‌زده، جلب توجه مردم به هشدارها و پیشگیری از وقایع احتمالی بعدی بسیار موثر است.
در چنین گزارش هایی، خبرنگار باید احساسات خود را در واژگان دقیق و حساب شده و در گزارش های تلویزیونی لوکیشن خود را در محل یا موقعیتی که گویای عمق واقعه باشد بیان کند.
خبرنگار بحران اگر صرفا متکی بر اظهار نظر مسوولان باشد و خصوصا در هنگام پلاتو در موقعیت مناسب قرار نگیرد، ناخودآگاه اقدام حرفه‌ای او تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و اعتماد مخاطب سلب خواهد شد.
قطعا در مواقع بحران، ضروری است که خبرنگار بتواند اعتماد مخاطب را جلب کند تا آنچه را که منتشر می کند مورد توجه عموم قرار گیرد.
بنابراین یکی از مهمترین مولفه ها برای تاثیرگذاری و کمک خبرنگار تلویزیونی به مردم- چه آنها که در منطقه بحران قرار گرفته اند و چه آنها که گزارش بحران را دنبال می کنند- انتخاب لوکیشن مناسب در محل بحران و ارائه تصویری واقعی است.
بنده یک بار تجربه نسبتا مشابهی در سال ۸۵ در جنوب لبنان داشته ام. هنگامی که وارد یک گودی بزرگ ناشی از محل اصابت موشک شدم تا تصویربردار بتواند با مقایسه ابعاد یک انسان با ابعاد گودال ناشی از اصابت موشک اسرائیلی، تصویری واقعی به نمایش بگذارد.
همین اقدام، در نوع پوشش خبری جاری شدن سیل توسط خبرنگار سی ان ان در آمریکا و خبرنگار صداوسیما در سیل گلستان به درستی انجام شده است. هنگامی که خبرنگار در میانه سیل می ایستد و با نشان دادن مقیاس واقعی بحران، برای مخاطب خود پلاتو می دهد.
این یک حرکت متعهدانه، خلاقانه و شجاعانه است که می توان آن را شاه بیت خبرنگاری بحران توسط یک خبرنگار حرفه ای در منطقه بحران زده دانست.
***حامد طالبی
انتهای پیام/
