"حالا که همه چیز تمام شده باید بپرسیم تعطیلی دولت توسط ترامپ اصلاً به چه معنی بود؟ این یک اقدام مهیب، ظالمانه، غیرضروری، بیمار گونه و بی فایده بود. به هیچ‌کسی در این اقدام کمکی نشد و تمام افراد درگیر صدمه دیدند."
به گزارش خبرآنی، بیل پرس، از پایگاه خبری هیل در تحلیلی نوشته است: «در تعطیلی دولت شخصی که بیشتر از همه آسیب دید خود ترامپ بود، کسی که مهندسی این تعطیلی را به عهده داشت، ادعای معتبر بودن آن را داشت، در موردش دروغ می‌گفت و با مخفی کردن خود به مدت ۳۵ روز درکاخ سفید سعی داشت تا خودش را نیز یکی از قربانیان این اقدام نشان دهد! و در واقع او چه به دست آورد؟ قطعاً هیچ چیز! در پایان او به همان جایی رسید که از آن شروع کرده بود و همان توافقی را امضا کرد که در اواخر دسامبر آن را در ابتدا پذیرفت و بعد رد کرد.
در واقع تنها چیزی که ترامپ به دست آورد، نابودی اعتبارش به عنوان یک "توافق کننده بزرگ" بود. حالا چهره واقعی ترامپ مشخص شده است، یک هنرمند ریاکار که دروغ می‌گوید، تهدید می‌سازد، سرسختانه سخن می‌گوید اما نمی‌تواند آنها را محقق کند. شما مردی را که برای ۳۵ روز اعلام کند هیچ قراردادی را که شامل ۵.۷ میلیارد دلار برای ساخت دیوار مرزیش نباشد، نمی‌پذیرد چه می‌نامید؟ تیتر نیویورک دیلی نیوز او را "مرد غارنشین" خوانده است.
ترامپ نمی‌توانست تعطیلی دولت را تا این مدت بدون حمایت احمقانه، بی‌رحمانه و کورکورانه جمهوری خواهان سنا که مقدار کم باقی مانده اعتبارشان به عنوان قانون گذاران مستقل را نیز از دست داده‌اند، ادامه دهد. آنها یک گروه شرم‌آور از افراد چشم و گوش بسته و مطیع به رهبری میچ مک‌کانل را تشکیل دادند که مسلماً او بی فایده‌ترین رهبر سنا تاکنون بوده است.
هیچ کدام از رهبران قبلی سنا چه جمهوری خواه و چه دموکرات مثل "لیندون جانسون" دموکرات، "مایک منسفیلد" دموکرات یا هاوارد بیکر جمهوری‌خواه مانند مک‌کانل قدرت کنگره را تحت محاصره خود در نیاورده بودند، مک‌کانلی که تعهد کرد تا در مورد قراردادهایی که رئیس جمهور مایل به امضای آنها نشده هیچ مذاکره‌ای انجام ندهد و به این ترتیب سنا را تبدیل به یک بخش از شعبه اجرایی ترامپ کرد و چیزی که بیشتر مایه شرمساری است این است که دیگر سناتورهای جمهوری خواه از ترس خود هیچ اعتراضی نکردند.
متأسفانه در این نوسانات چیزی حدود ۸۰۰ هزار کارمند فدرال و خانواده‌هایشان آسیب دیدند که یا از آنها خواسته شد که بروند یا بدون پول کار کنند. آنها مجبور به انتخاب بین چند نافرجامی مختلف شدند که شامل پرداخت بدهی کارت‌های اعتباری‌شان، گرفتن وام ضروری از بانک، استفاده از بودجه‌های اندوخته شده‌شان که برای روز مبادا بود، آسیب زدن به خانواده و دوستان، کار کردن در رستوران‌های محلی یا پیدا کردن کارهای موقت مانند به گردش بردن سگ‌ها، شستن ماشین، نگهداری از بچه‌ها یا راندن "اوبر" می‌شد.
صفات قادر به توصیف این امر نیستند. این بسیار زشت، ناعادلانه، بر خلاف وجدان و بی رحمانه است که ثروتمندترین و قدرتمندترین کشور دنیا با کارمندانش چنین رفتاری داشته باشد. شرم بر ما که اجازه دادیم تا دونالد ترامپ به همراه جمهوری خواهان این چنین تعطیلی را به درازا بکشند بدون اینکه در خیابان‌ها شورش کنیم. اگر اعضای کنگره ذره‌ای قدرت تشخیص درست از غلط را داشته باشند در مدت کمی پیش‌نویسی را که توسط سناتور مارک وارنر و لامار الکساندر مبنی بر غیر قانونی بودن تعطیلی‌های دولت تهیه شده، به تصویب می‌رسانند. عملکردهای اساسی دولت نباید با خلق و خوی عصبانی رئیس جمهور تعیین شود.
با تعطیلی تعداد زیادی از سرویس‌های دولتی، هیچ برنده واقعی در تعطیلی دولت ترامپ وجود نداشت. تنها کسانی که آسیب ندیدند دموکرات‌های مجلس نمایندگان و سنا بودند که بر موضع خود مبنی بر بازگشایی مجدد دولت و بعد گفت‌وگو درباره دیوار مرزی بدون پرداخت حتی یک دلار برای ساختش باقی ماندند؛ موقعیتی که ترامپ آن را با اکراه دو روز بعد از به تأخیر انداختن مراسم سخنرانی سالانه‌اش پذیرفت.
اگر بخواهیم امتیازدهی کنیم، نانسی پلوسی در مقابل ترامپ دو به صفر جلو افتاد. آیا هنوز کسی در مجلس نمایندگان فکر می‌کند که باید پلوسی را با یک تازه کار عوض می‌کردیم؟»
انتهای پیام
