به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری میزان، پاسدار شهید «براتعلی داودی» در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده‌ای محروم متولد شد و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ در پیرانشهر بر اثر آسیب‌دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا به شهادت رسید. خبرگزاری میزان بُرش‌هایی از زندگی این قهرمان کشورمان را که در کتاب «ماشال» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.
پهلوان جمع
براتعلی و بچه‌ها، پشت مسجد یک زمین ورزشی آماده کرده بودند. گاهی از محله‌های دیگر هم می آمدند و حریف می‌طلبیدند.
براتعلی قبل از اینکه کسی صدایش بزند، سریع یک نفر را معرفی می کرد و کلی در جمع تعریفش را می کرد! می گفت: ایشان پهلوان محله ماست، هر کسی حریف است بسم الله! حالا یا پهلوان محله ما پشت هماوردش را به خاک می رساند، که غمی نبود. ناراحت نمی شد. با خودش می گفت از پهلوان محله‌شان شکست خورده‌ام. یا حریف می‌توانست پهلوان براتعلی را به خاک بزند. آن وقت برای این که باد برش ندارد، براتعلی ازش می‌خواست که یک کشتی هم با او بگیرد. حریف هم که در باد بردش خوابیده بود، می‌پذیرفت.
وقتی براتعلی می‌زدش زمین، خوشش نمی‌آمد کسی تشویقش کند؛ بی درنگ دست حریفش را می‌گرفت و می‌کشاندش به آغوش. زود باهاش رفیق می‌شد و مسجدی‌اش می‌کرد. یقین داشتم که جز هدایت انسان‌ها فکری درسر براتعلی نبود.
انتهای پیام/
