به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری میزان، پاسدار شهید «براتعلی داودی» در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده‌ای محروم متولد شد و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ در پیرانشهر بر اثر آسیب‌دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا به شهادت رسید. خبرگزاری میزان بُرش‌هایی از زندگی این قهرمان کشورمان را که در کتاب «ماشال» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.
اسب و گاری
بیشتر بعدازظهرهای کودکی نخودک، به بازی با بچه‌ها در کوچه می‌گذشت. نخودک همان روستایی بود که خردسالی و کودکی‌مان در آن گذشت. بعد از آن به یکی از محله‌های شهر مشهد آمدیم و زندگی را در جوار امام خوبی‌ها آغاز کردیم.
یکی از همان روزهای کودکی، گرم بازی بودیم که اتفاقی هولناک افتاد. صدای شیهه اسبی همه را سر جای خود میخکوب کرد. تا آمدیم به خودمان بجنبیم اسب رم کرده و گاری‌اش با سرعت وارد کوچه شد! در یک آن تنها توانستم خودم را از جلوی این قطار وحشت، به طرفی پرت کنم. سرم را که برگرداندم براتعلی دو ساله را که دیدم که به زمین خورد و چرخ گاری از روی سرش رد شد. مبهوت و گیج دویدم سمتش. با چهره‌ای خونین بیهوش شده بود. به هر بدبختی که بود رساندیمش مریض خانه.
پزشکان کار خاصی برایش نکردند و تنها با ناامیدی سر تکان دادند. آن روزها هم کاری بیش از این نمی شد کرد.
دستمان به جایی بند نبود. تنها بند، نذر و نیازهای مادرم بود که از همان اول شروع شده بود. و چه بندی از این بهتر؟ امام رضا (ع) خوب می‌دانست قرار نیست قصه براتعلی اینجا به سر برسد! این پسر روزگاری خواهد آمد که حجت مسلمانی بسیاری از مردم می‌شود. یک هفته‌ای گذشت. براتعلی بهتر از قبل شد و اهل روستا را متحیر کرد.
انتهای پیام/
