زندگی نامه
پاسدار شهید «براتعلی داودی» در سال ۱۳۳۷ در مشهد مقدس، در خانوادهای محروم، ولی برخوردار از عقاید پاک مذهبی متولد شد و در محیطی آکنده از صفا و صمیمیت رشد کرد و اصیلترین باورها و ارزشهای الهی را از محیط سالم خانوادگی فرا گرفت.
با پشت سر نهادن دوران کودکی، بر اثر وضع نابسامان زندگی نتوانست همچون دیگر همسالانش مدرسه برود. در نتیجه ضمن کار و فعالیت، تحصیلات ابتداییاش را به صورت شبانه به پایان برد. در نوجوانی به جلسات مذهبی و عزاداری سالار شهیدان متمایل شد و درس شهادت طلبی را در مکتب عاشورا فرا گرفت. بارها بر مظلومیت حسین (ع) و اصحاب با وفایش اشک ریخت و خالصانه صدا برآورد «یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکم فَافوزُ فَوزا عَظیما».
شهید داودی پس از مدتی به کار در و پنجرهسازی مشغول شد تا از این رهگذر بخشی از آلام حاکم بر خانوادهاش را تسکین بخشد. با شروع نهضت اسلامی در ایران، به زودی به سیل خروشان امت به پاخاسته ایران متصل شد و تا حد توان در راه نابودی شکمباران خودفروش و اقامه نظام اسلامی کوشید. تا آنکه انقلاب اسلامی تحت رهبریهای پیامبر گونه امام امت به پیروزی رسید.
به دنبال این اتفاق، توطئههای بی شمار استکبار جهانی به منظور محدود کردن انقلاب اسلامی در مرزهای کشورمان آغاز شد که جنگ تحمیلی عراق و شورش نابخردانه کردستان، بخشی از آن طیف وسیع و گسترده است.
شهید داودی برای مقابله با دشمنان انقلاب اسلامی در پی یک دوره آموزش فشرده، راهی جبهههای نور علیه ظلمت شد. سه سال در جبهههای مختلف از جمله بستان، الله اکبر، میمک، ارومیه و مهاباد به نبرد با دشمنان اسلام و انقلاب پرداخت و از حریم مقدس ولایت فقیه و جمهوری اسلامی مردانه دفاع نمود. یک بار در جریان عملیات طریق القدس مجروح شد که پس از بهبودی نسبی به جبهه برگشت. بار دوم در کردستان مجروح شد که به قطع یکی از انگشتان دست چپش انجامید.
آخرین بار در پیرانشهر به شدت آسیب دید و سرانجام پس از انتقال به بیمارستان در تبریز به علت شدت جراحات وارده و قطع یک دست و هر دو پا در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ مرغ روحش به سوی آسمانها به پرواز درآمد و به ضیافت الله راه یافت.
پیکر این مجاهد پس از تشییع بر دوش امت همیشه در صحنه، در خواجه ربیع مشهد به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/