به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری میزان، پاسدار شهید «براتعلی داودی» در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده‌ای محروم متولد شد و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ در پیرانشهر بر اثر آسیب‌دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا به شهادت رسید. خبرگزاری میزان بُرش‌هایی از زندگی این قهرمان کشورمان را که در کتاب «ماشال» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.
به عشق ابراهیم
بزرگ شده در مسجد بودم و در شهر امام خوبی‌ها رشد کردم. بعد از پایان دبیرستان، به دانشگاهی در تهران آمدم.
یک شب همراه با دیگر دوستان در خوابگاه، مشغول صحبت از شهدا بودیم. یکی از دانشجویان، شروع به بیان خاطراتی از شهید ابراهیم هادی نمود. خاطرات این شهید آنقدر زیبا بود که من را به فکر فرو برد.
بارها جملاتی از رهبر معظم انقلاب شنیده بودم که می فرمودند: زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست. با مسئول بسیج مسجد صحبت کردم. ایشان گفتند: اگر می‌خواهی برای شهدا کار کنی، برای تمام شهدای مسجد کار کن.
شروع به کار کردم. سراغ هر کدام از خانواده‌های شهدا می رفتم و زمانی که خاطرات آن‌ها را می‌شنیدم، مرتب نام یک شهد تکرار می شد. شهید والامقامی که تمام شهدای مسجد، به نوعی با هدایت او به سوی خدا و معنویات رفتند. شهیدی که قافله سالار شهدای مسجد محل ما بود.
هر چه مصاحبه‌ها بیشتر می شد، بیشتر به شخصیت این شهید پی می‌بردم. این شهید والامقام، خط انقلاب را در محل ما پی‌ریزی کرد و بسیاری از جوانان محل را به سوی جبهه‌ها کشاند.
شهید براتعلی داوودی، سید الشهدای مسجد امام حسین(ع) مشهد بود. کسی که تمام لحظات زندگی‌اش وقف خدا بود. او هر چه کرد، فقط رضای خدا را در نظر داشت. لذا با نظر بسیاری از خانواده‌های شهدا، تصمیم گرفته شد که خاطرات این بزرگمرد را ثبت کنیم.
من چندین خاطره از او را برای دوستان دانشجو تعریف کردم. تمام دوستان می‌گفتند: خاطرات او بسیار زیبا و آموزنده است. سریع‌تر اقدام کن. با یاری خدا و عنایت خود شهید و تلاش دوستان، کتاب حاضر جمع آوری شد.
خدا را شاکرم که توفیق را نصیب من نمود تا یکی از بندگان خالص درگاه احدیت را به آیندگان معرفی نمایم.
انتهای پیام/
