پرسپولیس یک پیروزی بزرگ مقابل الشارجه را بار دیگر از دست داد تا هفته دوم را با دستیابی به تنها یک امتیاز و قعرنشینی در جدول پایان دهد.
به گزارش ایلنا، من اکنون در ۲۶ می ۱۹۹۹ هستم، چون مجبور بودم بازی شارجه - پرسپولیس را از اپلیکیشن آنتن با گزارش عباس قانع ببینم و حالا حس تماشاگری را دارم که آن چند دقیقه وقت اضافه بازی منچستر یونایتد - بایرن مونیخ، ۹۰ دقیقه برایش تکرار شده است اما این یک حس جعلی است، انگار یکی هیجان تقلبی به من فروخته باشد.بازی شارجه - پرسپولیس اما فارغ از این هیجان جعلی، باشکوه و تماشایی بود.
هر دو تیم انگار از شکست در هفته اول لیگ قهرمانان آنچنان رنجیده بودند که حتی گل‌های‌شان با ضربات مرگبار به ثمر می‌رسید. آن لجاجتی که در صحنه گل‌ها بود، بیش از هر حس دیگری به چشم می‌آمد.پرسپولیس در تمام دقایق بازی بلد بود هیجان بازی را حفظ کند. اگرچه هر بار بعد از گل زدن، از حریف عقب افتاد اما این پرسپولیس بود که هرگز از تب و تاب نیفتاد. پرسپولیس دیشب همه چیز را در اختیار داشت برای اینکه برنده باشد اما این همه چیز شامل گل‌های بیشتر در نیمه دوم نشد.
پس از آن شکست تلخ در هفته اول لیگ قهرمانان، پرسپولیس برای چیزی جز پیروزی به ورزشگاه شارجه نرفته بود. قرمزها دیشب دامنه گسترده‌ای از فوتبال خود را نمایش دادند. به معنی دیگر به هر دری زدند، ۲ بار هم برنده شدند اما برای بار سوم شاید لازم بود پرسپولیس به جای آن همه هیجان، کمی آرام‌تر و دانسته‌تر بازی کند.
یحیی گل‌محمدی توانسته بود تیمش را برای اداره بازی با سرعت بیشتر آماده کند، توانسته بود کنترل بازی را در دقایق هیجان‌انگیز به دست خود بگیرد اما گل زدن در بازی‌هایی که بازیکنان پی در پی در هیجان هستند، به دقتی بیشتر از همیشه نیاز دارد.
پرسپولیس در نیمه اول، وقتی آرامش بیشتری داشت آسان‌تر به دو گل رسید اما وقتی در نیمه دوم بازیکنان تصور کردند عقربه‌های ساعت در حال دویدن هستند، پرسپولیس از دقت خود کاست و به عجله‌اش افزود. بین بازی عجولانه و بازی سریع، بین حملات شتابزده و حملات سریع فاصله عمیقی وجود دارد و تیم یحیی گل‌محمدی دچار نوع اول شده بود.پرسپولیس هنوز نمی‌داند با آنتونی استوکس باید چکار کند. استوکس به عنوان بازیکنی که به زمین بیاید و نتیجه را تغییر دهد، شاید بهترین گزینه نباشد. او در فرصت‌های بیشتر و وقتی بازی را بهتر بشناسد و از بین فرصت‌های بیشتر، چه بسا مؤثرتر خواهد بود.
پرسپولیس در دفاع حق ندارد اینچنین ولنگار باشد. ۴ گل خورده در دو بازی از لیگ قهرمانان آسیا نشان می‌دهد که باید نگران خط دفاع بود. دیشب دو گل از این ۴ گل را شارجه‌ای به ثمر رسانده که خود در همین هفته‌های اخیر کم نباخته است. پرسپولیس در لیگ برتر در ۱۹ بازی ۹ گل خورده و حالا باید در لیگ قهرمانان آسیا از خط دفاع خود گله‌مند و متعجب باشد. پرسپولیس دیشب به قعر جدول گروهش سقوط کرد و این یعنی صعود کار آسانی نیست. برای تیمی که نه هزار سال پیش، بلکه یک فصل پیش فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرده، نباید فصل تازه ناامیدکننده شروع می‌شد اما این اتفاق بدی است که رخ داده و گل‌محمدی حالا می‌فهمد داستانی پر پیچ و خم در انتظارش است. پرسپولیس برای نجات خود راه سختی پیش‌رو دارد و چه تلخ که این البته حکایت تمام تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیاست.
