به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از دیلی میل، نوعی قارچ که درون راکتورهای هسته ای چرنوبیل روییده و از اشعه های رادیواکتیو تغذیه می کند، می تواند در برابر اشعه های مرگبار از انسان محافظت کند.
در سال ۱۹۹۱ میلادی و ۵ سال پس از فاجعه چرنوبیل در اکراین، محققان متوجه قارچ سیاهی شدند که روی دیوارهای راکتورهای هسته ای و مملو از اشعه گاما روییده بود.
محققان که از توانایی قارچ برای ادامه حیات در چنین شرایط سختی شگفت زده شده بودند، این میکروارگانیسم را بررسی کردند. آنها متوجه شدند این قارچ در حقیقت به سمت اشعه ها می روید و به نظر می رسد نسبت به آنها جذب می شود.
دلیل این امر وجود مقادیر زیادی ملانین است. این رنگدانه پوست انسان را تیره تر می کند و قارچ با کمک آن اشعه های مضر را جذب و به انرژی شیمیایی تبدیل می کند.
شیوه تبدیل انرژی در این قارچ مشابه تبدیل دی اکسید کربن و کلروفیل به اکسیژن و گلوکز در فرایند فتوسنتز است. فرایند جذب اشعه های مضر توسط قارچ «رادیوسنتز» نامیده شده است.
درهمین راستا کاتشوری ونکاتسواران یکی از محققان ناسا است که روی این قارچ تحقیق می کند. او معتقد است با استخراج قدرت جذب رادیواکتیو این گیاه، می توان آن را به شکل یک دارو تولید کرد که برای محافظت دربرابر اشعه های خطرناک خورشید به کار می رود.
چنین دارویی به بیماریان سرطانی که تحت اشعه درمانی قرار می گیرند، مهندسان تاسیسات هسته ای و خلبان های هواپیما کمک می کند بدون ترس از جذب اشعه های خطرناک به فعالیت خود ادامه دهند.
همچنین از قابلیت تبدیل اشعه به انرژی این قارچ می توان برای روشن کردن دستگاه های برقی استفاده کرد و آن را معادل زیستی پنل های خورشیدی به حساب آورد.
البته پیشرفت در زمینه استفاده از قارچ برای مقاصد درمانی کند بود. اما در سال های اخیر طی تحقیق ونکاتسواران و یکی از محققان دانشگاه جنوب کالیفرنیا تحقیقی ادامه دار انجام شد که طی آن نمونه هایی از قارچ به ایستگاه فضایی بین المللی ارسال شد.
هدف ونکاتسواران از پرورش این قارچ در ایستگاه فضایی بین المللی و قرار گرفتن در معرض انبوهی از اشعه های خطرناک، رصد جهش ژنتیک آن بود.
نتایج این تحقیق هنوز منتشر نشده اما محققان بی صبرانه منتظر هستند بدانند آیا می توان از این قارچ برای حفاظت در برابر اشعه های خطرناک استفاده کرد یا خیر.
